Παραπομπές του Φυλλαδίου Εργασίας για τη Συνάθροιση Ζωή και Διακονία
2-8 ΙΟΥΛΙΟΥ
ΘΗΣΑΥΡΟΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ | ΛΟΥΚΑΣ 6, 7
«Να Μετράτε Γενναιόδωρα»
(Λουκάς 6:37) »Επιπλέον, μην κρίνετε, και δεν πρόκειται να κριθείτε· και μην καταδικάζετε, και δεν πρόκειται να καταδικαστείτε. Να συγχωρείτε, και θα συγχωρηθείτε.
nwtsty—σημείωση μελέτης για Λου 6:37
Να συγχωρείτε, και θα συγχωρηθείτε: Ή αλλιώς «Να απελευθερώνετε και θα απελευθερωθείτε». Το ρήμα ἀπολύω του πρωτότυπου κειμένου που αποδίδεται «συγχωρώ» κυριολεκτικά σημαίνει «αφήνω ελεύθερο, αποπέμπω, απελευθερώνω (για παράδειγμα, έναν φυλακισμένο)». Σε αυτά τα συμφραζόμενα, όταν χρησιμοποιείται σε αντίθεση με την κρίση και την καταδίκη, μεταφέρει την ιδέα της αθώωσης και της συγχώρησης, ακόμα και όταν η τιμωρία ή η ανταπόδοση μπορεί να φαίνεται δικαιολογημένη.
Εξακολουθήστε να Κάνετε το Καλό
13 Το Ευαγγέλιο του Ματθαίου παρουσιάζει τα λεγόμενα του Ιησού ως εξής: «Μην κρίνετε για να μην κριθείτε». (Ματθ. 7:1) Σύμφωνα με τον Λουκά, ο Ιησούς είπε: «Μην κρίνετε, και δεν πρόκειται να κριθείτε· και μην καταδικάζετε, και δεν πρόκειται να καταδικαστείτε. Να απελευθερώνετε και θα απελευθερωθείτε». (Λουκ. 6:37) Τον πρώτο αιώνα, οι Φαρισαίοι έκριναν τους άλλους σκληρά, βασιζόμενοι σε αντιγραφικές παραδόσεις. Όποιοι ακροατές του Ιησού το έκαναν αυτό έπρεπε να “μην κρίνουν” πλέον. Απεναντίας, έπρεπε να “απελευθερώνουν”, δηλαδή να συγχωρούν τα ελαττώματα των άλλων. Ο απόστολος Παύλος έδωσε παρόμοια συμβουλή σχετικά με τη συγχωρητικότητα, όπως προαναφέρθηκε.
14 Δίνοντας συγχώρηση, οι μαθητές του Ιησού θα υποκινούσαν τους ανθρώπους να ανταποκριθούν εκδηλώνοντας συγχωρητικό πνεύμα. «Με όποια κρίση κρίνετε θα κριθείτε», είπε ο Ιησούς, «και με το μέτρο με το οποίο μετράτε θα μετρήσουν σε εσάς». (Ματθ. 7:2) Όσον αφορά τη συμπεριφορά μας προς τους άλλους, θερίζουμε ό,τι σπέρνουμε.—Γαλ. 6:7.
(Λουκάς 6:38) Να δίνετε και οι άνθρωποι θα σας δώσουν. Θα ρίξουν στον κόρφο σας μέτρο καλό, συμπιεσμένο, κουνημένο καλά, που θα ξεχειλίζει. Διότι με όποιο μέτρο μετράτε θα μετρήσουν σε εσάς, σε ανταπόδοση».
nwtsty—σημείωση μελέτης για Λου 6:38
Να δίνετε: Ή αλλιώς «Εξακολουθήστε να δίνετε». Το ρήμα δίδοτε του πρωτότυπου κειμένου βρίσκεται σε χρόνο που υποδηλώνει συνεχιζόμενη ενέργεια.
(Λουκάς 6:38) Να δίνετε και οι άνθρωποι θα σας δώσουν. Θα ρίξουν στον κόρφο σας μέτρο καλό, συμπιεσμένο, κουνημένο καλά, που θα ξεχειλίζει. Διότι με όποιο μέτρο μετράτε θα μετρήσουν σε εσάς, σε ανταπόδοση».
nwtsty—σημείωση μελέτης για Λου 6:38
κόρφο σας: Η κυριολεκτική έννοια της φράσης κόλπον ὑμῶν του πρωτότυπου κειμένου είναι «αγκαλιά (στήθος) σας», αλλά σε αυτά τα συμφραζόμενα πιθανότατα αναφέρεται στην πτύχωση που σχημάτιζε πάνω από τη ζώνη το άνετο ύφασμα του εξωτερικού ρούχου. Η φράση «θα ρίξουν στον κόρφο σας» ίσως αναφέρεται στη συνήθεια που είχαν μερικοί πωλητές να γεμίζουν αυτή την πτύχωση με τα αγαθά που είχε πάρει ο αγοραστής.
Σκάβουμε για Πνευματικά Πετράδια
(Λουκάς 6:12, 13) 12 Κάποια από εκείνες τις ημέρες βγήκε στο βουνό να προσευχηθεί, και πέρασε όλη τη νύχτα προσευχόμενος στον Θεό. 13 Και όταν ξημέρωσε, φώναξε τους μαθητές του και επέλεξε από αυτούς 12, τους οποίους και ονόμασε αποστόλους:
Αληθινή Πνευματικότητα—Πώς Μπορείτε να τη Βρείτε;
Συχνά ο Ιησούς προσευχόταν για μεγάλα χρονικά διαστήματα. (Ιωάννης 17:1-26) Λόγου χάρη, προτού επιλέξει τους 12 άντρες που θα γίνονταν απόστολοί του, ο Ιησούς «βγήκε στο βουνό να προσευχηθεί, και πέρασε όλη τη νύχτα προσευχόμενος στον Θεό». (Λουκάς 6:12) Παρότι αυτοί που έχουν πνευματικό φρόνημα δεν περνούν απαραίτητα όλη τη νύχτα προσευχόμενοι, ακολουθούν το παράδειγμα του Ιησού. Προτού πάρουν σημαντικές αποφάσεις στη ζωή, αφιερώνουν επαρκή χρόνο για να προσευχηθούν στον Θεό, ζητώντας την κατεύθυνση του αγίου πνεύματος ώστε να κάνουν επιλογές που θα καταστήσουν βαθύτερη την πνευματικότητά τους.
(Λουκάς 7:35) Ωστόσο, η σοφία αποδεικνύεται δίκαιη από όλα τα παιδιά της».
nwtsty—σημείωση μελέτης για Λου 7:35
τα παιδιά της: Ή αλλιώς «τα αποτελέσματά της». Εδώ η σοφία προσωποποιείται και παρουσιάζεται σαν να έχει παιδιά. Στην παράλληλη αφήγηση στο εδάφιο Ματ 11:19, η σοφία παρουσιάζεται σαν να έχει «έργα». Τα παιδιά, δηλαδή τα έργα της σοφίας—σε αυτή την περίπτωση οι αποδείξεις που δίνει ο Ιωάννης ο Βαφτιστής και ο Ιησούς—μαρτυρούν ότι οι κατηγορίες εναντίον τους είναι ψευδείς. Στην ουσία, ο Ιησούς λέει: “Κοιτάξτε τα δίκαια έργα και τη διαγωγή κάποιου και θα καταλάβετε ότι η κατηγορία είναι ψεύτικη”.
9-15 ΙΟΥΛΙΟΥ
ΘΗΣΑΥΡΟΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ | ΛΟΥΚΑΣ 8, 9
«Γίνε Ακόλουθός μου—Τι Χρειάζεται;»
(Λουκάς 9:57, 58) 57 Καθ’ οδόν, κάποιος του είπε: «Θα σε ακολουθήσω όπου και αν πας». 58 Αλλά ο Ιησούς τού απάντησε: «Οι αλεπούδες έχουν κρυψώνες και τα πουλιά του ουρανού έχουν φωλιές, αλλά ο Γιος του ανθρώπου δεν έχει πουθενά να γείρει το κεφάλι του».
it-2 1228
Φωλιά
Όταν ένας από τους γραμματείς είπε στον Ιησού: «Δάσκαλε, θα σε ακολουθήσω οπουδήποτε πρόκειται να πας», ο Ιησούς απάντησε: «Οι αλεπούδες έχουν φωλιές και τα πουλιά του ουρανού έχουν τόπους να κουρνιάσουν, αλλά ο Γιος του ανθρώπου δεν έχει πουθενά να γείρει το κεφάλι του». (Ματ 8:19, 20· Λου 9:57, 58) Εδώ ο Ιησούς τόνισε ότι ο άνθρωπος αυτός, για να γίνει ακόλουθός του, έπρεπε να εγκαταλείψει την ιδέα ότι θα απολάμβανε τις συνήθεις ανέσεις και ευκολίες, και όφειλε να εμπιστεύεται πλήρως στον Ιεχωβά. Αυτή η αρχή αντανακλάται στην υποδειγματική προσευχή την οποία δίδαξε στους μαθητές του: «Δώσε μας σήμερα το ψωμί μας για αυτή την ημέρα», καθώς επίσης στη δήλωσή του: «Έτσι λοιπόν, να είστε σίγουροι ότι όποιος από εσάς δεν αποχαιρετάει όλα τα υπάρχοντά του δεν μπορεί να είναι μαθητής μου».—Ματ 6:11· Λου 14:33.
(Λουκάς 9:59, 60) 59 Κατόπιν είπε σε έναν άλλον: «Γίνε ακόλουθός μου». Αυτός είπε: «Κύριε, επίτρεψέ μου πρώτα να πάω να θάψω τον πατέρα μου». 60 Αλλά εκείνος του απάντησε: «Άφησε τους νεκρούς να θάψουν τους νεκρούς τους, αλλά εσύ πήγαινε και διακήρυττε τη Βασιλεία του Θεού».
nwtsty—σημειώσεις μελέτης για Λου 9:59, 60
να θάψω τον πατέρα μου: Η συγκεκριμένη διατύπωση πιθανότατα δεν εννοεί ότι αυτός ο άνθρωπος μόλις είχε χάσει τον πατέρα του και ζητούσε απλώς να κάνει διευθετήσεις για την κηδεία. Αν είχε γίνει αυτό, είναι απίθανο να βρισκόταν εκεί και να μιλάει με τον Ιησού. Στην αρχαία Μέση Ανατολή, όταν συνέβαινε ένας θάνατος στην οικογένεια, η κηδεία γινόταν πολύ γρήγορα, συνήθως την ίδια μέρα. Ο πατέρας λοιπόν αυτού του ανθρώπου ίσως ήταν άρρωστος ή ηλικιωμένος, όχι νεκρός. Και ο Ιησούς δεν θα του έλεγε να εγκαταλείψει έναν άρρωστο γονέα ο οποίος χρειαζόταν βοήθεια, άρα πρέπει να υπήρχαν άλλοι συγγενείς που μπορούσαν να φροντίσουν για αυτές τις βασικές ανάγκες. (Μαρ 7:9-13) Εκείνος ο άνθρωπος, ουσιαστικά, έλεγε: “Θα σε ακολουθήσω, αλλά όχι όσο ζει ο πατέρας μου. Περίμενε μέχρι να πεθάνει και να τον θάψω”. Ωστόσο, από την άποψη του Ιησού, εκείνος ο άνθρωπος έχανε μια ευκαιρία να βάλει τα συμφέροντα της Βασιλείας του Θεού πρώτα στη ζωή του.—Λου 9:60, 62.
Άφησε τους νεκρούς να θάψουν τους νεκρούς τους: Όπως φαίνεται στη σημείωση μελέτης για το εδάφιο Λου 9:59, ο πατέρας του ανθρώπου στον οποίο μιλάει ο Ιησούς ήταν πιθανότατα άρρωστος ή ηλικιωμένος, όχι νεκρός. Προφανώς λοιπόν, ο Ιησούς λέει: “Άφησε αυτούς που είναι πνευματικά νεκροί να θάψουν τους νεκρούς τους”, το οποίο σημαίνει ότι εκείνος ο άνθρωπος έπρεπε να αφήσει τους άλλους συγγενείς να φροντίσουν τον πατέρα του μέχρι τον θάνατο και την ταφή του. Ακολουθώντας τον Ιησού, αυτός ο άνθρωπος θα επέλεγε να μπει στον δρόμο προς την αιώνια ζωή και να μη βρίσκεται ανάμεσα σε όσους ήταν πνευματικά νεκροί ενώπιον του Θεού. Στην απάντησή του, ο Ιησούς δείχνει ότι, για να παραμείνει κάποιος πνευματικά ζωντανός, είναι ουσιώδες να βάζει τη Βασιλεία του Θεού πρώτη στη ζωή του και να τη διακηρύττει παντού.
(Λουκάς 9:61, 62) 61 Και κάποιος άλλος είπε: «Θα σε ακολουθήσω, Κύριε, αλλά πρώτα επίτρεψέ μου να αποχαιρετήσω τους δικούς μου». 62 Ο Ιησούς τού απάντησε: «Όποιος έχει βάλει το χέρι του στο αλέτρι και κοιτάζει τα πράγματα που βρίσκονται πίσω δεν είναι κατάλληλος για τη Βασιλεία του Θεού».
nwtsty—πολυμέσα
Όργωμα
Το όργωμα γινόταν συνήθως το φθινόπωρο όταν οι βροχές μαλάκωναν το χώμα που είχε σκληρύνει από τον ήλιο τους ζεστούς καλοκαιρινούς μήνες. (Βλέπε Παρ. Β15.) Μερικά αλέτρια αποτελούνταν από ένα απλό αιχμηρό ξύλο, πιθανώς με μεταλλική άκρη, το οποίο συνδεόταν με ένα στέλεχος (το σταβάρι), και το έσερναν ένα ή περισσότερα ζώα. Μετά το όργωμα του χώματος έσπερναν τον σπόρο. Οι Εβραϊκές Γραφές έχουν αρκετά παραδείγματα στα οποία γίνεται νύξη στη γνώριμη εργασία του οργώματος. (Κρ 14:18· Ησ 2:4· Ιερ 4:3· Μιχ 4:3) Ο Ιησούς χρησιμοποιούσε συχνά γεωργικές εργασίες για να περιγράψει παραστατικά ορισμένες σημαντικές διδασκαλίες. Για παράδειγμα, αναφέρθηκε στην εργασία που περιλαμβάνεται στο όργωμα θέλοντας να τονίσει τη σπουδαιότητα του να είναι κάποιος μαθητής με όλη του την καρδιά. (Λου 9:62) Αν ο ζευγάς άφηνε κάτι να αποσπάσει την προσοχή του από την εργασία του, θα έφτιαχνε στραβά αυλάκια. Παρόμοια, ο μαθητής του Χριστού που αφήνει την προσοχή του να αποσπαστεί ή παρεκκλίνει από την εκτέλεση των καθηκόντων του γίνεται ακατάλληλος για τη Βασιλεία του Θεού.
Διατηρήστε την Καρδιά σας Πλήρη Απέναντι στον Ιεχωβά
11 Για να εξάρουμε το δίδαγμα από το παράδειγμα που ανέφερε ο Ιησούς, ας χρωματίσουμε αυτή τη λεκτική εικόνα προσθέτοντας ορισμένες λεπτομέρειες. Κάποιος εργάτης οργώνει ένα χωράφι. Παράλληλα, όμως, δεν μπορεί να βγάλει από το μυαλό του το σπίτι του, όπου είναι η οικογένεια και οι φίλοι του και όπου μπορεί να βρει φαγητό, μουσική, γέλιο και σκιά. Νιώθει λαχτάρα για όλα αυτά. Αφού οργώσει ένα μεγάλο κομμάτι, η επιθυμία του για εκείνα τα απολαυστικά πράγματα της ζωής τον κυριεύει τόσο πολύ ώστε γυρίζει για να κοιτάξει αυτά «που βρίσκονται πίσω». Αν και πρέπει να γίνουν πολλά ακόμη μέχρι να σπαρθεί το χωράφι, η προσοχή του αποσπάται και η εργασία του χωλαίνει. Αναμφίβολα, η έλλειψη υπομονής του εργάτη απογοητεύει τον κύριό του.
12 Ας κάνουμε τώρα έναν παραλληλισμό με τη σημερινή εποχή. Ο αγρότης θα μπορούσε να αντιπροσωπεύει οποιονδήποτε Χριστιανό που φαίνεται να ενεργεί σωστά αλλά στην πραγματικότητα βρίσκεται σε πνευματικό κίνδυνο. Ας φανταστούμε, για παράδειγμα, έναν αδελφό που παρακολουθεί τις συναθροίσεις και συμμετέχει στην υπηρεσία αγρού. Ωστόσο, δεν μπορεί να βγάλει από το μυαλό του ορισμένες πτυχές του κοσμικού τρόπου ζωής που τον ελκύουν. Βαθιά στην καρδιά του τις λαχταράει. Τελικά, αφού επιτελεί τη διακονία του επί αρκετά χρόνια, η επιθυμία του για κάποια πράγματα του κόσμου τον κυριεύει τόσο πολύ ώστε γυρίζει για να κοιτάξει αυτά «που βρίσκονται πίσω». Αν και πρέπει να γίνουν πολλά ακόμη στη διακονία, αυτός δεν κρατάει «σφιχτά το λόγο της ζωής», και η συμμετοχή του στις θεοκρατικές δραστηριότητες χωλαίνει. (Φιλιπ. 2:16) Τέτοια έλλειψη εγκαρτέρησης κάνει τον Ιεχωβά, «τον Κύριο του θερισμού», να λυπάται.—Λουκ. 10:2.
13 Το δίδαγμα είναι προφανές. Ασφαλώς είμαστε αξιέπαινοι αν συμμετέχουμε τακτικά σε ωφέλιμες και ικανοποιητικές δραστηριότητες όπως η παρακολούθηση των συναθροίσεων και η υπηρεσία αγρού. Αλλά το να υπηρετούμε τον Ιεχωβά με πλήρη καρδιά περιλαμβάνει περισσότερα. (2 Χρον. 25:1, 2, 27) Αν ένας Χριστιανός συνεχίζει βαθιά στην καρδιά του να αγαπάει «τα πράγματα που βρίσκονται πίσω»—δηλαδή ορισμένες πτυχές του κοσμικού τρόπου ζωής—κινδυνεύει να χάσει την καλή του υπόσταση ενώπιον του Θεού. (Λουκ. 17:32) Μόνο αν “αποστρεφόμαστε ό,τι είναι πονηρό και προσκολλούμαστε σε ό,τι είναι καλό” θα είμαστε “κατάλληλοι για τη βασιλεία του Θεού”. (Ρωμ. 12:9· Λουκ. 9:62) Συνεπώς, όλοι μας πρέπει να βεβαιωνόμαστε ότι δεν αφήνουμε τίποτα από τον κόσμο του Σατανά, όσο χρήσιμο ή απολαυστικό και αν φαίνεται, να μας εμποδίζει να φροντίζουμε ολόκαρδα τα συμφέροντα της Βασιλείας.—2 Κορ. 11:14· διαβάστε Φιλιππησίους 3:13, 14.
Σκάβουμε για Πνευματικά Πετράδια
(Λουκάς 8:3) η Ιωάννα η σύζυγος του Χουζά, του οικονόμου του Ηρώδη, η Σουσάννα και πολλές άλλες, οι οποίες τους υπηρετούσαν από τα υπάρχοντά τους.
nwtsty—σημείωση μελέτης για Λου 8:3
τους υπηρετούσαν: Ή αλλιώς «τους υποστήριζαν, τους φρόντιζαν». Η λέξη διακονέω του πρωτότυπου κειμένου μπορεί να αναφέρεται στην κάλυψη των υλικών αναγκών των άλλων με την εξασφάλιση, το μαγείρεμα και το σερβίρισμα τροφής, και ούτω καθεξής. Χρησιμοποιείται με παρόμοια έννοια στα εδάφια Λου 10:40 («φροντίζω για τις δουλειές»), 12:37 («υπηρετήσει») και Πρ 6:2 («μοιράζουμε τροφή»), αλλά μπορεί να αναφέρεται και σε όλες τις άλλες παρόμοιες υπηρεσίες προσωπικής φύσης. Αυτή η λέξη περιγράφει εδώ πώς υποστήριζαν τον Ιησού και τους μαθητές του οι γυναίκες που αναφέρονται στα εδάφια 2 και 3, βοηθώντας τους να φέρουν σε πέρας τον θεόδοτο διορισμό τους. Κάνοντάς το αυτό, εκείνες οι γυναίκες δόξαζαν τον Θεό, ο οποίος έδειξε την εκτίμησή του διατηρώντας στην Αγία Γραφή ένα υπόμνημα της γεμάτης έλεος γενναιοδωρίας τους ώστε να το διαβάζουν όλες οι μελλοντικές γενιές. (Παρ 19:17· Εβρ 6:10) Η ίδια λέξη του πρωτότυπου κειμένου χρησιμοποιείται για τις γυναίκες που αναφέρονται στα εδάφια Ματ 27:55· Μαρ 15:41.
(Λουκάς 9:49, 50) 49 Ο Ιωάννης αποκρίθηκε: «Δάσκαλε, είδαμε κάποιον να εκβάλλει δαίμονες στο όνομά σου και προσπαθήσαμε να τον εμποδίσουμε, επειδή δεν μας ακολουθεί». 50 Αλλά ο Ιησούς τού είπε: «Μην προσπαθείτε να τον εμποδίσετε, διότι όποιος δεν είναι εναντίον σας είναι με το μέρος σας».
Κύρια Σημεία από το Βιβλίο του Λουκά
9:49, 50—Γιατί δεν εμπόδισε ο Ιησούς έναν άνθρωπο να εκβάλλει δαίμονες, παρότι εκείνος δεν τον ακολουθούσε; Ο Ιησούς δεν εμπόδισε εκείνον τον άνθρωπο επειδή δεν είχε σχηματιστεί ακόμη η Χριστιανική εκκλησία. Επομένως, δεν απαιτούνταν από αυτόν να συνοδεύει κυριολεκτικά τον Ιησού για να ασκεί πίστη στο όνομά του και για να εκβάλλει δαίμονες.—Μάρκ. 9:38-40.
16-22 ΙΟΥΛΙΟΥ
ΘΗΣΑΥΡΟΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ | ΛΟΥΚΑΣ 10, 11
«Η Παραβολή του Καλού Σαμαρείτη»
(Λουκάς 10:29-32) 29 Αλλά εκείνος, επειδή ήθελε να αποδειχτεί δίκαιος, είπε στον Ιησού: «Και ποιος είναι ο πλησίον μου;» 30 Ο Ιησούς απάντησε: «Κάποιος άνθρωπος κατέβαινε από την Ιερουσαλήμ στην Ιεριχώ και έπεσε θύμα ληστών οι οποίοι τον γύμνωσαν, τον χτύπησαν και έφυγαν αφήνοντάς τον μισοπεθαμένο. 31 Κατά σύμπτωση, κάποιος ιερέας κατέβαινε από εκείνον τον δρόμο, αλλά όταν τον είδε προσπέρασε από την απέναντι πλευρά. 32 Παρόμοια, ένας Λευίτης, όταν έφτασε εκεί και τον είδε, προσπέρασε από την απέναντι πλευρά.
nwtsty—πολυμέσα
Ο Δρόμος από την Ιερουσαλήμ προς την Ιεριχώ
Ο δρόμος (1) που φαίνεται σε αυτό το σύντομο βίντεο πιθανότατα ακολουθεί πορεία παρόμοια με εκείνη του αρχαίου δρόμου που συνέδεε την Ιερουσαλήμ με την Ιεριχώ. Αυτός ο δρόμος περνούσε μέσα από την έρημο της Ιουδαίας. Είχε μήκος πάνω από 20 χιλιόμετρα καθώς και μια απότομη κατηφορική διαδρομή 1 χιλιομέτρου με στροφές. Οι ληστείες στην άγρια και ερημική περιοχή ήταν τόσο συχνές ώστε χρειάστηκε να εγκατασταθεί εκεί φρουρά για να προστατεύει τους ταξιδιώτες. Η ρωμαϊκή Ιεριχώ (2) βρισκόταν στην άκρη της ερήμου της Ιουδαίας. Σχεδόν 2 χιλιόμετρα από τη ρωμαϊκή πόλη, βρισκόταν η παλιότερη πόλη της Ιεριχώς (3).
«Χωρίς Παραβολή Δεν τους Μιλούσε»
14 Δεύτερον, θυμηθείτε την παραβολή του καλού Σαμαρείτη. Ο Ιησούς άρχισε λέγοντας: «Κάποιος άνθρωπος κατέβαινε από την Ιερουσαλήμ στην Ιεριχώ και έπεσε σε ληστές οι οποίοι, αφού τον γύμνωσαν και του έδωσαν χτυπήματα, έφυγαν αφήνοντάς τον μισοπεθαμένο». (Λουκάς 10:30) Είναι σημαντικό ότι ο Ιησούς χρησιμοποίησε το δρόμο που πήγαινε «από την Ιερουσαλήμ στην Ιεριχώ» για να τονίσει το σημείο που ήθελε. Ενόσω αφηγούνταν αυτή την παραβολή, βρισκόταν στην Ιουδαία, όχι μακριά από την Ιερουσαλήμ, και επομένως οι ακροατές του πιθανότατα γνώριζαν τον εν λόγω δρόμο. Ήταν γνωστό ότι επρόκειτο για επικίνδυνο δρόμο, ιδίως όταν κάποιος ταξίδευε μόνος. Ήταν γεμάτος στροφές και διέσχιζε απομονωμένες περιοχές στις οποίες υπήρχαν πολλά σημεία όπου μπορούσαν να παραμονεύουν ληστές.
15 Υπάρχει και κάτι άλλο που είναι αξιοσημείωτο όσον αφορά τη μνεία του Ιησού για το δρόμο που πήγαινε «από την Ιερουσαλήμ στην Ιεριχώ». Σύμφωνα με την παραβολή, πρώτος ένας ιερέας και κατόπιν κάποιος Λευίτης ταξίδευαν και αυτοί σε εκείνον το δρόμο—αν και κανένας τους δεν σταμάτησε για να βοηθήσει το θύμα. (Λουκάς 10:31, 32) Οι ιερείς υπηρετούσαν στο ναό της Ιερουσαλήμ και οι Λευίτες τούς βοηθούσαν. Πολλοί ιερείς και Λευίτες κατοικούσαν στην Ιεριχώ όταν δεν εργάζονταν στο ναό, διότι η Ιεριχώ απείχε μόνο 23 χιλιόμετρα από την Ιερουσαλήμ. Συνεπώς, είχαν αναμφίβολα την ευκαιρία να περνούν από εκείνον το δρόμο. Προσέξτε, επίσης, ότι ο ιερέας και ο Λευίτης βρίσκονταν στο δρόμο «από την Ιερουσαλήμ», και επομένως επέστρεφαν από το ναό. Συνεπώς, κανένας δεν μπορούσε να δικαιολογήσει ορθά την αδιαφορία τους λέγοντας: “Απέφυγαν τον τραυματία επειδή φαινόταν νεκρός, και το να αγγίξουν ένα πτώμα θα τους καθιστούσε προσωρινά ακατάλληλους να υπηρετήσουν στο ναό”. (Λευιτικό 21:1· Αριθμοί 19:11, 16) Δεν είναι σαφές ότι η παραβολή του Ιησού είχε να κάνει με πράγματα οικεία στους ακροατές του;
(Λουκάς 10:33-35) 33 Αλλά κάποιος Σαμαρείτης που ταξίδευε από αυτόν τον δρόμο ήρθε προς το μέρος του και όταν τον είδε τον σπλαχνίστηκε. 34 Τον πλησίασε λοιπόν και έδεσε τα τραύματά του, βάζοντας πάνω τους λάδι και κρασί. Κατόπιν τον ανέβασε στο ζώο του και τον έφερε σε κάποιο πανδοχείο και τον φρόντισε. 35 Την επόμενη ημέρα έβγαλε δύο δηνάρια, τα έδωσε στον πανδοχέα και είπε: “Φρόντισέ τον, και ό,τι παραπάνω ξοδέψεις θα σου το ξεπληρώσω εγώ όταν ξαναέρθω”.
nwtsty—σημειώσεις μελέτης για Λου 10:33, 34
κάποιος Σαμαρείτης: Οι Ιουδαίοι γενικά περιφρονούσαν τους Σαμαρείτες και δεν ήθελαν να έχουν καμιά σχέση μαζί τους. (Ιωα 4:9) Μερικοί Ιουδαίοι χρησιμοποιούσαν μάλιστα τη λέξη «Σαμαρείτης» για να προσβάλουν ή να ντροπιάσουν κάποιον. (Ιωα 8:48) Σύμφωνα με το Μισνά, κάποιος ραβίνος είπε: «Όποιος τρώει ψωμί από Σαμαρείτες είναι σαν να τρώει χοιρινό». (Σεμπίθ 8:10) Πολλοί Ιουδαίοι δεν πίστευαν τη μαρτυρία ενός Σαμαρείτη ούτε δέχονταν τη βοήθειά του. Επειδή ο Ιησούς γνώριζε την επικρατούσα περιφρονητική στάση των Ιουδαίων, μετέδωσε στους ακροατές του ένα δυνατό μήνυμα με αυτό το παράδειγμα, που συνήθως ονομάζεται η παραβολή του καλού Σαμαρείτη.
έδεσε τα τραύματά του, βάζοντας πάνω τους λάδι και κρασί: Ο γιατρός Λουκάς καταγράφει εδώ προσεκτικά την παραβολή του Ιησού, περιγράφοντας την περιποίηση των τραυμάτων με τρόπο ο οποίος ταίριαζε με τις μεθόδους της εποχής. Το λάδι και το κρασί χρησιμοποιούνταν συχνά ως οικιακά φάρμακα με τα οποία περιποιούνταν τα τραύματα. Μερικές φορές, έβαζαν λάδι στις πληγές για να τις απαλύνουν (παράβαλε Ησ 1:6), ενώ το κρασί έχει κάποια φαρμακευτική αξία ως αντισηπτικό και ήπιο απολυμαντικό. Ο Λουκάς περιγράφει επίσης πώς έγινε η επίδεση των τραυμάτων, κάτι που εμπόδισε την περαιτέρω επιδείνωση.
κάποιο πανδοχείο: Η λέξη πανδοχεῖον του πρωτότυπου κειμένου σημαίνει κατά κυριολεξία «χώρος που δέχεται τους πάντες». Σε αυτά τα μέρη, οι ταξιδιώτες με τα ζώα τους μπορούσαν να βρουν κατάλυμα. Ο πανδοχέας πρόσφερε τις βασικές παροχές στους ταξιδιώτες και, με κάποιο αντίτιμο, μπορούσε να περιποιηθεί εκείνους που του ανέθεταν να φροντίσει.
(Λουκάς 10:36, 37) 36 Ποιος από τους τρεις πιστεύεις ότι έκανε τον εαυτό του πλησίον στον άνθρωπο που έπεσε θύμα των ληστών;» 37 Αυτός είπε: «Εκείνος που ενήργησε με έλεος προς αυτόν». Ο Ιησούς τότε του είπε: «Πήγαινε και κάνε και εσύ το ίδιο».
Ένας Σαμαρείτης Αποδεικνύεται Καλός Πλησίον
Η παραβολή του Ιησού δείχνει ότι το άτομο που είναι πραγματικά ευθές δεν υπακούει απλώς στους νόμους του Θεού, αλλά μιμείται επίσης τις ιδιότητές του. (Εφεσίους 5:1) Παραδείγματος χάρη, η Αγία Γραφή μάς λέει ότι «ο Θεός δεν είναι προσωπολήπτης». (Πράξεις 10:34) Μιμούμαστε εμείς τον Θεό από αυτή την άποψη; Η παραβολή του Ιησού, η οποία μας υποκινεί να κάνουμε σκέψεις, δείχνει ότι για να ενεργούμε ως πλησίον πρέπει να υπερπηδούμε εθνικούς, πολιτιστικούς και θρησκευτικούς φραγμούς. Στην πραγματικότητα, οι Χριστιανοί διδάσκονται να “εργάζονται το καλό προς όλους”—όχι μόνο προς τους ανθρώπους με τους οποίους ανήκουν στην ίδια κοινωνική τάξη, στην ίδια φυλή ή στο ίδιο έθνος και όχι μόνο προς τους ομοπίστους τους.—Γαλάτες 6:10.
Σκάβουμε για Πνευματικά Πετράδια
(Λουκάς 10:18) Τότε εκείνος τους είπε: «Βλέπω τον Σατανά ήδη πεσμένο σαν αστραπή από τον ουρανό.
nwtsty—σημείωση μελέτης για Λου 10:18
Βλέπω τον Σατανά ήδη πεσμένο σαν αστραπή από τον ουρανό: Ο Ιησούς προφανώς μιλάει προφητικά, βλέποντας την εκδίωξη του Σατανά από τον ουρανό σαν να είχε ήδη γίνει. Τα εδάφια Απ 12:7-9 περιγράφουν τη μάχη στον ουρανό και συνδέουν την πτώση του Σατανά με τη γέννηση της Μεσσιανικής Βασιλείας. Ο Ιησούς τόνιζε εδώ τη βέβαιη ήττα του Σατανά και των δαιμόνων του σε εκείνη τη μελλοντική μάχη, εφόσον ο Θεός μόλις είχε δώσει σε αυτούς τους 70 μαθητές, που ήταν απλώς ατελείς άνθρωποι, τη δύναμη να εκβάλλουν δαίμονες.—Λου 10:17.
Κύρια Σημεία από το Βιβλίο του Λουκά
10:18—Σε τι αναφερόταν ο Ιησούς όταν είπε στους 70 μαθητές: «Άρχισα να βλέπω τον Σατανά ήδη πεσμένο σαν αστραπή από τον ουρανό»; Ο Ιησούς δεν έλεγε ότι ο Σατανάς είχε ήδη εκδιωχθεί από τον ουρανό. Αυτό έλαβε χώρα λίγο αφότου ο Χριστός ενθρονίστηκε ως ουράνιος Βασιλιάς το 1914. (Αποκ. 12:1-10) Μολονότι δεν μπορούμε να είμαστε δογματικοί, αναφερόμενος σε ένα μελλοντικό γεγονός με παρελθοντικό χρόνο, ο Ιησούς τόνιζε προφανώς ότι αυτό εξάπαντος θα συνέβαινε.
(Λουκάς 11:5-9) 5 Κατόπιν τους είπε: «Ας υποθέσουμε ότι κάποιος από εσάς έχει έναν φίλο και πηγαίνει σε αυτόν τα μεσάνυχτα και του λέει: “Φίλε, δάνεισέ μου τρία ψωμιά, 6 επειδή μόλις ήρθε ένας φίλος μου από ταξίδι και δεν έχω τίποτα να του προσφέρω”. 7 Αλλά αυτός απαντάει από μέσα: “Μη με ενοχλείς. Η πόρτα είναι ήδη κλειδωμένη και τα παιδάκια μου είναι μαζί μου στο κρεβάτι. Δεν μπορώ να σηκωθώ και να σου δώσω τίποτα”. 8 Σας λέω ότι, ακόμη και αν δεν σηκωθεί για να του δώσει κάτι λόγω του ότι είναι φίλος του, σίγουρα λόγω της ανυποχώρητης επιμονής του θα σηκωθεί και θα του δώσει ό,τι χρειάζεται. 9 Σας λέω λοιπόν: Εξακολουθήστε να ζητάτε και θα σας δοθεί· εξακολουθήστε να ψάχνετε και θα βρείτε· εξακολουθήστε να χτυπάτε και θα σας ανοιχτεί.
nwtsty—σημειώσεις μελέτης για Λου 11:5-9
Φίλε, δάνεισέ μου τρία ψωμιά: Στον πολιτισμό της Μέσης Ανατολής, η φιλοξενία αποτελεί καθήκον στο οποίο οι κάτοικοί της θέλουν πολύ να διαπρέπουν, όπως φαίνεται σε αυτή την παραβολή. Αν και ο φιλοξενούμενος έφτασε απρόσμενα τα μεσάνυχτα, μια λεπτομέρεια που ίσως φανερώνει την αβεβαιότητα που χαρακτήριζε τότε τα ταξίδια, ο οικοδεσπότης ένιωσε ιδιαίτερα υποχρεωμένος να του δώσει κάτι να φάει. Μάλιστα πίστευε ότι όφειλε να ενοχλήσει τον γείτονά του εκείνη την ώρα για να δανειστεί φαγητό.
Μη με ενοχλείς: Ο γείτονας σε αυτή την παραβολή ήταν απρόθυμος να βοηθήσει, όχι επειδή δεν ήταν φιλόξενος, αλλά επειδή είχε ήδη πέσει για ύπνο. Τα σπίτια εκείνη την εποχή, ιδίως των φτωχών, είχαν συνήθως μόνο ένα μεγάλο δωμάτιο. Αν λοιπόν σηκωνόταν ο άντρας του σπιτικού, πιθανότατα θα ενοχλούσε όλη την οικογένεια, καθώς και τα παιδιά που κοιμούνταν.
ανυποχώρητης επιμονής: Η λέξη ἀναίδεια του πρωτότυπου κειμένου μπορεί να αποδοθεί κυριολεκτικά «έλλειψη συστολής» ή «αδιαντροπιά». Ωστόσο, σε αυτά τα συμφραζόμενα υποδηλώνει ανυποχώρητη τόλμη ή επιμονή. Ο άντρας στην παραβολή του Ιησού δεν ντρέπεται ούτε διστάζει να ζητήσει επίμονα αυτά που χρειάζεται. Ο Ιησούς λοιπόν λέει στους μαθητές του ότι οι προσευχές τους πρέπει να είναι το ίδιο επίμονες.—Λου 11:9, 10.
23-29 ΙΟΥΛΙΟΥ
ΘΗΣΑΥΡΟΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ | ΛΟΥΚΑΣ 12, 13
«Εσείς Αξίζετε Περισσότερο από Πολλά Σπουργίτια»
(Λουκάς 12:6) Δεν πουλιούνται πέντε σπουργίτια αντί δύο νομισμάτων μικρής αξίας; Και όμως, ο Θεός δεν ξεχνάει ούτε ένα από αυτά.
nwtsty—σημείωση μελέτης για Λου 12:6
σπουργίτια: Η λέξη στρουθίον του πρωτότυπου κειμένου είναι ένα υποκοριστικό που υποδηλώνει οποιοδήποτε μικρό πουλί, αλλά αναφερόταν συχνά στο σπουργίτι, το φτηνότερο από τα πουλιά που πουλούσαν ως τροφή.
(Λουκάς 12:7) Αλλά όσο για εσάς, ακόμη και οι τρίχες του κεφαλιού σας είναι όλες αριθμημένες. Μη φοβάστε. Εσείς αξίζετε περισσότερο από πολλά σπουργίτια.
nwtsty—σημείωση μελέτης για Λου 12:7
ακόμη και οι τρίχες του κεφαλιού σας είναι όλες αριθμημένες: Ο αριθμός των τριχών στο ανθρώπινο κεφάλι λέγεται ότι ξεπερνάει κατά μέσο όρο τις 100.000. Το γεγονός ότι ο Ιεχωβά γνωρίζει τόσο καλά μικρολεπτομέρειες όπως αυτή μας εγγυάται ότι ενδιαφέρεται πάρα πολύ για τον κάθε ακόλουθο του Χριστού.
(Λουκάς 12:7) Αλλά όσο για εσάς, ακόμη και οι τρίχες του κεφαλιού σας είναι όλες αριθμημένες. Μη φοβάστε. Εσείς αξίζετε περισσότερο από πολλά σπουργίτια.
Τίποτα Δεν Μπορεί «να μας Χωρίσει από την Αγάπη του Θεού»
4 Πρώτον, η Γραφή διδάσκει ξεκάθαρα ότι ο Θεός βρίσκει αξία σε κάθε υπηρέτη του. Παραδείγματος χάρη, ο Ιησούς είπε: «Δεν πουλιούνται δύο σπουργίτια αντί ενός νομίσματος μικρής αξίας; Και όμως, ούτε ένα από αυτά δεν θα πέσει στο έδαφος χωρίς να το γνωρίζει ο Πατέρας σας. Αλλά όσο για εσάς, ακόμη και οι τρίχες του κεφαλιού σας είναι όλες αριθμημένες. Μη φοβάστε λοιπόν: Εσείς αξίζετε περισσότερο από πολλά σπουργίτια». (Ματθαίος 10:29-31) Εξετάστε τι σήμαιναν αυτά τα λόγια για τους ακροατές του Ιησού τον πρώτο αιώνα.
5 Ίσως αναρωτιόμαστε γιατί να αγοράσει κάποιος ένα σπουργίτι. Στις ημέρες του Ιησού το σπουργίτι ήταν το φτηνότερο από τα πουλιά που πουλούσαν ως τροφή. Προσέξτε ότι με ένα νόμισμα μικρής αξίας, ο αγοραστής έπαιρνε δύο σπουργίτια. Αλλά ο Ιησούς δήλωσε αργότερα ότι αν κάποιος ξόδευε δύο νομίσματα, έπαιρνε, όχι τέσσερα σπουργίτια, αλλά πέντε. Το επιπλέον πουλί το πρόσθεταν σαν να μην είχε καθόλου αξία. Ίσως αυτά τα πλάσματα να μην είχαν αξία στα μάτια των ανθρώπων, αλλά πώς τα θεωρούσε ο Δημιουργός; Ο Ιησούς είπε: «Ούτε ένα από αυτά [ούτε και αυτό που πρόσθεταν] δεν είναι ξεχασμένο ενώπιον του Θεού». (Λουκάς 12:6, 7) Τώρα ίσως αρχίζουμε να διακρίνουμε το σημείο που ήθελε να τονίσει ο Ιησούς. Αν ο Ιεχωβά δίνει τόση αξία σε ένα και μόνο σπουργίτι, πόσο μεγαλύτερη αξία έχει ο άνθρωπος! Όπως εξήγησε ο Ιησούς, ο Ιεχωβά γνωρίζει κάθε λεπτομέρεια για εμάς. Ακόμη και οι τρίχες του κεφαλιού μας είναι αριθμημένες!
Σκάβουμε για Πνευματικά Πετράδια
(Λουκάς 13:24) «Να αγωνίζεστε σθεναρά για να μπείτε από τη στενή πόρτα, επειδή πολλοί, σας λέω, θα επιζητήσουν να μπουν αλλά δεν θα μπορέσουν.
nwtsty—σημείωση μελέτης για Λου 13:24
Να αγωνίζεστε σθεναρά: Ή αλλιώς «Συνεχίστε να παλεύετε». Η συμβουλή του Ιησού τονίζει την ανάγκη για ολόψυχη δράση ώστε να μπούμε από τη στενή πόρτα. Με βάση τα συμφραζόμενα, διάφορα συγγράμματα έχουν προτείνει αποδόσεις όπως: «Να καταβάλλετε τη μέγιστη προσπάθεια· Να κάνετε το παν». Το ρήμα ἀγωνίζομαι του πρωτότυπου κειμένου είναι παράγωγο του ουσιαστικού ἀγών, το οποίο αναφερόταν συχνά σε αθλητικές διοργανώσεις. Στο εδάφιο Εβρ 12:1, αυτό το ουσιαστικό χρησιμοποιείται μεταφορικά αναφερόμενο στον Χριστιανικό «αγώνα» για τη ζωή. Χρησιμοποιείται επίσης με πιο γενική έννοια στα εδάφια Φλπ 1:30· Κολ 2:1· 1Τι 6:12· 2Τι 4:7. Επειδή το υπόβαθρο αυτής της φράσης συνδέεται με τον συναγωνισμό στους αθλητικούς αγώνες, μερικοί υποστηρίζουν ότι η προσπάθεια για την οποία μίλησε ο Ιησούς μπορεί να συγκριθεί με τον σθεναρό αγώνα ενός αθλητή που βάζει όλες του τις δυνάμεις, δηλαδή τα δίνει όλα, σαν να λέγαμε, για να κερδίσει το βραβείο.
(Λουκάς 13:33) Παρ’ όλα αυτά, πρέπει να συνεχίσω την πορεία μου σήμερα, αύριο και μεθαύριο, επειδή δεν γίνεται να θανατωθεί προφήτης έξω από την Ιερουσαλήμ.
nwtsty—σημείωση μελέτης για Λου 13:33
δεν γίνεται: Ή αλλιώς «είναι αδιανόητο (ασύλληπτο)». Αν και καμία Γραφική προφητεία δεν αναφέρει ξεκάθαρα ότι ο Μεσσίας θα πέθαινε στην Ιερουσαλήμ, αυτό το συμπέρασμα ίσως προκύπτει από τα εδάφια Δα 9:24-26. Επιπλέον, ήταν αναμενόμενο ότι αν οι Ιουδαίοι ήθελαν να θανατώσουν έναν προφήτη, και ειδικά τον Μεσσία, θα το έκαναν σε αυτή την πόλη. Το Σάνχεδριν, το ανώτατο δικαστήριο με τα 71 μέλη, συνεδρίαζε στην Ιερουσαλήμ, άρα όσοι κατηγορούνταν ως ψευδοπροφήτες θα δικάζονταν εκεί. Επίσης, ο Ιησούς ίσως είχε υπόψη του ότι η Ιερουσαλήμ ήταν το μέρος όπου προσφέρονταν οι τακτικές θυσίες στον Θεό και σφαζόταν το αρνί του Πάσχα. Όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα, τα λόγια του Ιησού εκπληρώθηκαν. Τον οδήγησαν ενώπιον του Σάνχεδριν στην Ιερουσαλήμ και τον καταδίκασαν. Και τελικά όντως πέθανε στην Ιερουσαλήμ, ακριβώς έξω από τα τείχη της πόλης, ως «το πασχαλινό αρνί».—1Κο 5:7.
30 ΙΟΥΛΙΟΥ–5 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
ΘΗΣΑΥΡΟΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ | ΛΟΥΚΑΣ 14-16
«Η Παραβολή του Άσωτου Γιου»
(Λουκάς 15:11-16) 11 Κατόπιν είπε: «Κάποιος άνθρωπος είχε δύο γιους. 12 Και ο νεότερος είπε στον πατέρα του: “Πατέρα, δώσε μου το μερίδιο της περιουσίας που μου αναλογεί”. Εκείνος λοιπόν τους μοίρασε το βιος του. 13 Λίγες ημέρες αργότερα, ο νεότερος γιος μάζεψε όλα τα πράγματά του και ταξίδεψε σε μια μακρινή χώρα, και εκεί κατασπατάλησε την περιουσία του ζώντας άσωτη ζωή. 14 Αφού ξόδεψε τα πάντα, έγινε μεγάλη πείνα σε όλη εκείνη τη χώρα, και αυτός άρχισε να στερείται. 15 Πήγε μάλιστα και προσκολλήθηκε σε έναν από τους πολίτες εκείνης της χώρας, ο οποίος τον έστειλε στους αγρούς του να βόσκει γουρούνια. 16 Και λαχταρούσε να χορτάσει με τα χαρούπια που έτρωγαν τα γουρούνια, αλλά κανείς δεν του έδινε τίποτα.
nwtsty—σημειώσεις μελέτης για Λου 15:11-16
Κάποιος άνθρωπος είχε δύο γιους: Από ορισμένες απόψεις, η παραβολή του άσωτου γιου είναι μοναδική. Είναι μια από τις μεγαλύτερες που ανέφερε ο Ιησούς. Ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό είναι οι οικογενειακές σχέσεις τις οποίες περιγράφει. Σε άλλες παραβολές, ο Ιησούς συνήθως αναφερόταν σε άψυχα πράγματα, όπως στα διάφορα είδη σπόρων ή χώματος, ή στην τυπική σχέση ενός κυρίου με τους δούλους του. (Ματ 13:18-30· 25:14-30· Λου 19:12-27) Σε αυτή την παραβολή, όμως, ο Ιησούς τονίζει τη στενή σχέση ανάμεσα σε έναν πατέρα και στους γιους του. Πολλοί που ακούν αυτή την αφήγηση ίσως δεν έχουν έναν τέτοιον καλοσυνάτο και καλόκαρδο πατέρα. Αυτή η παραβολή περιγράφει παραστατικά τη βαθιά συμπόνια και αγάπη που έχει ο ουράνιος Πατέρας μας για τα επίγεια παιδιά του, τόσο για εκείνα που παραμένουν κοντά του όσο και για εκείνα που, αφού ξεστρατίσουν, επιστρέφουν σε αυτόν.
ο νεότερος: Σύμφωνα με τον Μωσαϊκό Νόμο, ο πρωτότοκος έπαιρνε διπλό μερίδιο. (Δευ 21:17) Έτσι λοιπόν, αν ο μεγαλύτερος γιος αυτής της παραβολής ήταν ο πρωτότοκος, αυτό θα σήμαινε ότι η κληρονομιά του νεότερου γιου ήταν η μισή από αυτήν του μεγαλύτερου αδελφού του.
κατασπατάλησε: Η λέξη διασκορπίζω του πρωτότυπου κειμένου κυριολεκτικά σημαίνει «σκορπίζω (προς διάφορες κατευθύνσεις)». (Λου 1:51· Πρ 5:37) Στα εδάφια Ματ 25:24, 26, αποδίδεται “λιχνίζω”. Εδώ όμως αναφέρεται σε κάποιον που είναι σπάταλος, που ξοδεύει αλόγιστα.
άσωτη ζωή: Ή αλλιώς «σπάταλη» (αχαλίνωτη, ανεξέλεγκτη) ζωή». Η συγγενική λέξη “ασωτία” χρησιμοποιείται με παρόμοια σημασία στα εδάφια Εφ 5:18· Τιτ 1:6· 1Πε 4:4.
να βόσκει γουρούνια: Εφόσον αυτά τα ζώα ήταν ακάθαρτα σύμφωνα με τον Νόμο, επρόκειτο για μια εξευτελιστική, ποταπή εργασία για κάποιον Ιουδαίο.—Λευ 11:7, 8.
χαρούπια: Οι καρποί της χαρουπιάς έχουν στιλπνό, δερματώδες εξωκάρπιο μοβ-καφέ χρώματος και, όπως υποδηλώνει η κυριολεκτική ονομασία τους στο πρωτότυπο κείμενο (κεράτιον), είναι καμπυλωτοί σαν κέρατα. Τα χαρούπια χρησιμοποιούνται ευρέως μέχρι σήμερα ως τροφή για τα άλογα, τα βοοειδή και τα γουρούνια. Το γεγονός ότι ο νεαρός ήταν πρόθυμος να φάει ακόμα και την τροφή των γουρουνιών τόνιζε το πόσο μεγάλος ήταν ο ξεπεσμός του.—Βλέπε σημείωση μελέτης για Λου 15:15.
(Λουκάς 15:17-24) 17»Όταν συνήλθε, είπε: “Τόσοι μισθωτοί του πατέρα μου έχουν υπεραρκετό ψωμί, ενώ εγώ πεθαίνω εδώ από την πείνα! 18 Θα σηκωθώ και θα πάω στον πατέρα μου και θα του πω: «Πατέρα, αμάρτησα εναντίον του ουρανού και εναντίον σου. 19 Δεν είμαι πια άξιος να αποκαλούμαι γιος σου. Κάνε με όπως έναν από τους μισθωτούς σου»”. 20 Σηκώθηκε λοιπόν και πήγε στον πατέρα του. Ενώ ήταν ακόμη μακριά, ο πατέρας του τον είδε και τον σπλαχνίστηκε, και έτρεξε και τον αγκάλιασε και τον φίλησε τρυφερά. 21 Τότε ο γιος τού είπε: “Πατέρα, αμάρτησα εναντίον του ουρανού και εναντίον σου. Δεν είμαι πια άξιος να αποκαλούμαι γιος σου”. 22 Αλλά ο πατέρας είπε στους δούλους του: “Γρήγορα! Βγάλτε μια στολή, την καλύτερη, και ντύστε τον με αυτήν, και βάλτε δαχτυλίδι στο χέρι του και σανδάλια στα πόδια του. 23 Φέρτε και το καλοθρεμμένο μοσχάρι, σφάξτε το, και ας φάμε και ας γιορτάσουμε, 24 επειδή αυτός ο γιος μου ήταν νεκρός αλλά επανήλθε στη ζωή· ήταν χαμένος και βρέθηκε”. Και άρχισαν να διασκεδάζουν.
nwtsty—σημειώσεις μελέτης για Λου 15:17-24
εναντίον σου: Η αλλιώς «μπροστά σου». Η πρόθεση ἐνώπιον του πρωτότυπου κειμένου, η οποία μεταξύ άλλων σημαίνει κατά κυριολεξία «μπροστά στα μάτια κάποιου· μπροστά σε κάποιον· παρουσία κάποιου», χρησιμοποιείται με παρόμοιο τρόπο στο εδάφιο 1Σα 20:1 στη Μετάφραση των Εβδομήκοντα. Σε εκείνο το εδάφιο, ο Δαβίδ ρωτάει τον Ιωνάθαν: «Πώς αμάρτησα εναντίον του πατέρα σου;»
μισθωτοί: Όταν επέστρεψε στο σπίτι, ο νεότερος γιος σκόπευε να ζητήσει από τον πατέρα του να τον δεχτεί, όχι ως γιο, αλλά ως μισθωτό. Ο μισθωτός δεν ανήκε στο προσωπικό του αγροκτήματος, όπως οι δούλοι, αλλά ήταν ένας εξωτερικός εργάτης τον οποίο συχνά προσλάμβαναν μόνο για μία μέρα.—Ματ 20:1, 2, 8.
τον φίλησε τρυφερά: Ή αλλιώς «τον φίλησε στοργικά». Το ρήμα καταφιλέω του πρωτότυπου κειμένου θεωρείται ότι είναι ένας εμφατικός τύπος του ρήματος φιλέω, που μερικές φορές αποδίδεται «φιλώ» (Ματ 26:48· Μαρ 14:44· Λου 22:47) αλλά τις περισσότερες φορές σημαίνει «νιώθω στοργή για» (Ιωα 5:20· 11:3· 16:27). Το γεγονός ότι ο πατέρας της παραβολής χαιρετάει τον μετανοημένο γιο του με τόσο θερμό και φιλικό τρόπο δείχνει ότι ήταν πρόθυμος να τον καλοδεχτεί.
αποκαλούμαι γιος σου: Μερικά χειρόγραφα προσθέτουν εδώ τη φράση: «Κάνε με όπως έναν από τους μισθωτούς σου», αλλά η απόδοση στο τωρινό κυρίως κείμενο υποστηρίζεται από διάφορα αρχαία, έγκυρα χειρόγραφα. Κάποιοι λόγιοι θεωρούν ότι η επιπλέον φράση προστέθηκε σε αυτό το εδάφιο ώστε να ταιριάζει με το εδάφιο Λου 15:19.
στολή . . . δαχτυλίδι . . . σανδάλια: Αυτή η στολή δεν ήταν ένα απλό ρούχο αλλά ήταν το καλύτερο ρούχο—πιθανώς ένα ολοκέντητο ένδυμα σαν αυτό που πρόσφεραν σε κάποιον τιμώμενο επισκέπτη. Το γεγονός ότι ο πατέρας έβαλε στο χέρι του γιου του ένα δαχτυλίδι δείχνει την εύνοια και τη στοργή του καθώς και το κύρος, την τιμή και τη θέση που απέδωσε στον αποκαταστημένο γιο του. Σπάνια έβλεπε κανείς κάποιον δούλο να φοράει δαχτυλίδι και σανδάλια. Συνεπώς, ο πατέρας καθιστούσε σαφές ότι καλοδεχόταν τον γιο του ως ισότιμο μέλος της οικογένειας.
(Λουκάς 15:25-32) 25»Ο μεγαλύτερος γιος του όμως ήταν στον αγρό· στην επιστροφή, όταν πλησίασε στο σπίτι, άκουσε μουσική και χορό. 26 Φώναξε λοιπόν έναν από τους υπηρέτες και ρώτησε τι συνέβαινε. 27 Εκείνος του είπε: “Ήρθε ο αδελφός σου, και ο πατέρας σου έσφαξε το καλοθρεμμένο μοσχάρι, επειδή του ήρθε πίσω υγιής”. 28 Αλλά αυτός θύμωσε και αρνήθηκε να μπει μέσα. Τότε βγήκε ο πατέρας του και άρχισε να τον παρακαλεί. 29 Εκείνος απάντησε στον πατέρα του: “Τόσα χρόνια σε υπηρετώ σαν δούλος και ούτε μία φορά δεν παραβίασα τις εντολές σου, και όμως σε εμένα δεν έδωσες ούτε μία φορά ένα κατσικάκι για να διασκεδάσω με τους φίλους μου. 30 Μόλις όμως έφτασε αυτός ο γιος σου, που κατασπατάλησε το βιος σου με πόρνες, έσφαξες για αυτόν το καλοθρεμμένο μοσχάρι”. 31 Τότε εκείνος του είπε: “Γιε μου, εσύ είσαι πάντοτε μαζί μου, και όλα όσα έχω είναι δικά σου. 32 Έπρεπε όμως να γιορτάσουμε και να χαρούμε, επειδή ο αδελφός σου ήταν νεκρός αλλά ήρθε στη ζωή· ήταν χαμένος και βρέθηκε”».
Σκάβουμε για Πνευματικά Πετράδια
(Λουκάς 14:26) «Αν κανείς έρχεται σε εμένα και δεν μισεί τον πατέρα και τη μητέρα και τη γυναίκα και τα παιδιά και τους αδελφούς και τις αδελφές του, ναι, ακόμη και την ίδια του τη ζωή, δεν μπορεί να είναι μαθητής μου.
nwtsty—σημείωση μελέτης για Λου 14:26
μισεί: Στην Αγία Γραφή, η λέξη «μισώ» έχει διάφορες νοηματικές αποχρώσεις. Μπορεί να υποδηλώνει ένα αίσθημα εχθρότητας που υποκινείται από μοχθηρία, το οποίο κάνει κάποιον να βλάψει άλλους. Ή μπορεί να αναφέρεται σε ένα έντονο αίσθημα αντιπάθειας ή βαθιάς αποστροφής που νιώθει ένας άνθρωπος προς κάποιον ή κάτι, με αποτέλεσμα να μη θέλει να έχει καμία σχέση με αυτό το άτομο ή το πράγμα. Ή αυτή η λέξη μπορεί να σημαίνει απλώς ότι κάποιος αγαπάει σε μικρότερο βαθμό. Για παράδειγμα, όταν διαβάζουμε ότι ο Ιακώβ “μισούσε” τη Λεία και αγαπούσε τη Ραχήλ, το νόημα είναι ότι αγαπούσε τη Λεία λιγότερο από τη Ραχήλ. (Γε 29:31, υποσ· Δευ 21:15, υποσ.) Αυτή η λέξη χρησιμοποιείται με την ίδια έννοια και σε άλλα αρχαία Ιουδαϊκά συγγράμματα. Συνεπώς, ο Ιησούς δεν εννοούσε ότι οι ακόλουθοί του έπρεπε να νιώθουν εχθρότητα ή απέχθεια για τις οικογένειές τους και τον εαυτό τους, εφόσον κάτι τέτοιο θα ήταν αντίθετο με τις υπόλοιπες Γραφές. (Παράβαλε Μαρ 12:29-31· Εφ 5:28, 29, 33) Σε αυτά τα συμφραζόμενα, η λέξη «μισεί» θα μπορούσε να αποδοθεί «αγαπάει λιγότερο».
(Λουκάς 16:10-13) 10 Ο πιστός στο ελάχιστο είναι πιστός και στο πολύ, και ο άδικος στο ελάχιστο είναι άδικος και στο πολύ. 11 Συνεπώς, αν δεν έχετε αποδειχτεί πιστοί σε σχέση με τον άδικο πλούτο, ποιος θα σας εμπιστευτεί ό,τι είναι αληθινό; 12 Και αν δεν έχετε αποδειχτεί πιστοί σε σχέση με αυτό που ανήκει σε κάποιον άλλον, ποιος θα σας δώσει κάτι για εσάς; 13 Κανένας υπηρέτης δεν μπορεί να είναι δούλος δύο κυρίων, διότι ή θα μισήσει τον έναν και θα αγαπήσει τον άλλον ή θα προσκολληθεί στον έναν και θα καταφρονήσει τον άλλον. Δεν μπορείτε να είστε δούλοι και του Θεού και του Πλούτου».
Να Επιδιώκετε τον Αληθινό Πλούτο
7 Διαβάστε Λουκάς 16:10-13. Ο οικονόμος στην παραβολή του Ιησού έκανε φίλους για προσωπικό όφελος. Ωστόσο, ο Ιησούς παρότρυνε τους ακολούθους του να κάνουν φίλους στον ουρανό για ανιδιοτελείς λόγους. Τα εδάφια που αναφέρονται μετά την παραβολή συνδέουν τη χρήση του “άδικου πλούτου” με την πιστότητα στον Θεό. Το σημείο που ήθελε να τονίσει ο Ιησούς ήταν ότι μπορούμε να “αποδειχτούμε πιστοί” με τον τρόπο με τον οποίο ελέγχουμε αυτά τα πλούτη όταν τα αποκτήσουμε. Πώς γίνεται αυτό όμως;
8 Ένας προφανής τρόπος για να αποδειχτούμε πιστοί με τα υλικά μας αποκτήματα είναι συνεισφέροντας οικονομικά για το παγκόσμιο έργο κηρύγματος που ο Ιησούς προείπε ότι θα λάβαινε χώρα. (Ματθ. 24:14) Κάποιο κοριτσάκι στην Ινδία είχε έναν μικρό κουμπαρά και σιγά σιγά τον γέμιζε με κέρματα. Μάλιστα για να το κάνει αυτό δεν αγόραζε παιχνίδια. Όταν ο κουμπαράς γέμισε, πρόσφερε τα χρήματα ώστε να χρησιμοποιηθούν στο έργο κηρύγματος. Κάποιος αδελφός στην Ινδία καλλιεργεί καρύδες. Πρόσφερε λοιπόν πολλές καρύδες στο απομακρυσμένο μεταφραστικό γραφείο της γλώσσας μαλαγιάλαμ. Το σκεπτικό του ήταν ότι, εφόσον το γραφείο χρειάζεται να αγοράζει καρύδες, αν εκείνος τους εφοδίαζε απευθείας, η προσφορά του θα έπιανε περισσότερο τόπο από ό,τι αν έδινε χρήματα. Αυτό είναι πρακτική σοφία. Παρόμοια, οι αδελφοί στην Ελλάδα προσφέρουν τακτικά ελαιόλαδο, μέλι και άλλα τρόφιμα στην οικογένεια Μπέθελ.