Σημειώσεις
1. Προσδιορισμός της Βαβυλώνας της Μεγάλης
Πώς ξέρουμε ότι η «Βαβυλώνα η Μεγάλη» αντιπροσωπεύει όλες τις ψεύτικες θρησκείες; (Αποκάλυψη 17:5) Εξετάστε τα εξής στοιχεία:
Έχει παγκόσμια δράση. Αναφέρεται για τη Βαβυλώνα τη Μεγάλη ότι κάθεται σε «πλήθη και έθνη» και ότι «βασιλεύει πάνω στους βασιλιάδες της γης».—Αποκάλυψη 17:15, 18.
Δεν μπορεί να είναι πολιτική ή εμπορική δύναμη. «Οι βασιλιάδες της γης» και «οι έμποροι» επιζούν από την καταστροφή της.—Αποκάλυψη 18:9, 15.
Κακοπαριστάνει τον Θεό. Αποκαλείται πόρνη επειδή συνάπτει συμμαχίες με τις κυβερνήσεις για οικονομικά ή άλλα οφέλη. (Αποκάλυψη 17:1, 2) Παροδηγεί τους ανθρώπους όλων των εθνών. Επίσης, ευθύνεται για τον θάνατο πολλών ανθρώπων.—Αποκάλυψη 18:23, 24.
Επιστροφή στο μάθημα 13, σημείο 6
2. Πότε θα Εμφανιζόταν ο Μεσσίας;
Η Αγία Γραφή προείπε ότι θα περνούσαν 69 εβδομάδες ώσπου να εμφανιστεί ο Μεσσίας.—Διαβάστε Δανιήλ 9:25.
Πότε άρχισαν οι 69 εβδομάδες; Το έτος 455 Π.Κ.Χ. Εκείνο το έτος, ο κυβερνήτης Νεεμίας έφτασε στην Ιερουσαλήμ για να “αποκαταστήσει και να ανοικοδομήσει” την πόλη.—Δανιήλ 9:25· Νεεμίας 2:1, 5-8.
Πόση διάρκεια είχαν οι 69 εβδομάδες; Μερικές φορές στις Βιβλικές προφητείες μία ημέρα αντιπροσωπεύει ένα έτος. (Αριθμοί 14:34· Ιεζεκιήλ 4:6) Άρα, η κάθε εβδομάδα αντιπροσωπεύει 7 χρόνια. Σε αυτή την προφητεία, οι 69 εβδομάδες ισοδυναμούν με 483 χρόνια (69 εβδομάδες x 7 ημέρες).
Πότε τελείωσαν οι 69 εβδομάδες; Μετρώντας 483 χρόνια από το 455 Π.Κ.Χ. φτάνουμε στο έτος 29 Κ.Χ.a Αυτό ακριβώς το έτος βαφτίστηκε ο Ιησούς και έγινε ο Μεσσίας!—Λουκάς 3:1, 2, 21, 22.
Επιστροφή στο μάθημα 15, σημείο 5
3. Ιατρικές Διαδικασίες που Περιλαμβάνουν Αίμα
Υπάρχουν ιατρικές διαδικασίες που χρησιμοποιούν το αίμα του ίδιου του ασθενούς. Μερικές από αυτές, όπως η αιμοδοσία ή το να αποθηκεύει κάποιος το αίμα του πριν από την εγχείρηση, δεν είναι αποδεκτές για τους Χριστιανούς.—Δευτερονόμιο 15:23.
Ωστόσο, άλλες διαδικασίες θα μπορούσαν να είναι αποδεκτές. Σε αυτές περιλαμβάνονται οι εξετάσεις αίματος, η αιμοκάθαρση, η αιμοαραίωση ή η χρήση συσκευής για τη διάσωση αίματος ή για καρδιοπνευμονική παράκαμψη. Κάθε Χριστιανός πρέπει να αποφασίσει ο ίδιος πώς θα χρησιμοποιηθεί το αίμα του κατά τη διάρκεια μιας διαδικασίας, ιατρικής εξέτασης ή συγκεκριμένης θεραπείας. Ο κάθε γιατρός ίσως εφαρμόζει αυτές τις διαδικασίες κάπως διαφορετικά. Γι’ αυτό, προτού ο Χριστιανός δεχτεί οποιαδήποτε χειρουργική διαδικασία, ιατρική εξέταση ή θεραπεία, χρειάζεται να μάθει ακριβώς πώς θα χρησιμοποιηθεί το αίμα του. Εξετάστε τις ακόλουθες ερωτήσεις:
Αν κάποια ποσότητα του αίματός μου διοχετευτεί έξω από το σώμα μου, και ίσως μάλιστα διακοπεί η ροή για λίγο, θα μου επιτρέψει η συνείδησή μου να θεωρήσω ότι αυτό το αίμα εξακολουθεί να αποτελεί μέρος του σώματός μου και, κατά συνέπεια, δεν χρειάζεται να χυθεί «στο έδαφος»;—Δευτερονόμιο 12:23, 24.
Αν, κατά τη διάρκεια μιας ιατρικής διαδικασίας, κάποια ποσότητα από το αίμα μου αφαιρούνταν, περνούσε από επεξεργασία και επαναχορηγούνταν μέσα (ή πάνω) στο σώμα μου, θα ενοχλούνταν η Βιβλικά εκπαιδευμένη συνείδησή μου ή θα μπορούσα να δεχτώ μια τέτοια διαδικασία;
Επιστροφή στο μάθημα 39, σημείο 3
4. Χωρισμός (Διάσταση)
Ο Λόγος του Θεού αποθαρρύνει τον χωρισμό και ξεκαθαρίζει ότι ο χωρισμός δεν δίνει το δικαίωμα σε κανέναν από τους δύο συζύγους να ξαναπαντρευτεί. (1 Κορινθίους 7:10, 11) Ωστόσο, υπάρχουν καταστάσεις στις οποίες μερικοί Χριστιανοί έχουν σκεφτεί τον χωρισμό.
Εσκεμμένη άρνηση παροχής των αναγκαίων: Ο σύζυγος αρνείται να καλύπτει τις υλικές ανάγκες της οικογένειάς του σε βαθμό που η οικογένειά του δεν έχει τα βασικά για να ζήσει.—1 Τιμόθεο 5:8.
Σοβαρή σωματική κακομεταχείριση: Η κακομεταχείριση μπορεί να φτάσει μέχρι του σημείου να κινδυνέψει η υγεία ή η ζωή ενός από τους συζύγους.—Γαλάτες 5:19-21.
Απόλυτος κίνδυνος για τη σχέση με τον Ιεχωβά: Ένα άτομο είναι αδύνατον να υπηρετεί τον Ιεχωβά εξαιτίας του συζύγου ή της συζύγου του.—Πράξεις 5:29.
5. Γιορτές
Οι Χριστιανοί δεν συμμετέχουν σε γιορτές που δυσαρεστούν τον Ιεχωβά. Αλλά ο κάθε Χριστιανός πρέπει να χρησιμοποιεί τη Βιβλικά εκπαιδευμένη συνείδησή του για να αποφασίσει πώς θα χειριστεί κάποιες καταστάσεις που σχετίζονται με τέτοιες γιορτές. Εξετάστε μερικά παραδείγματα.
Κάποιος σας εύχεται «χρόνια πολλά». Μπορείτε απλώς να πείτε ευχαριστώ. Αν θέλει να μάθει περισσότερα, μπορείτε να του εξηγήσετε γιατί δεν γιορτάζετε αυτή τη γιορτή.
Ο γαμήλιος σύντροφός σας, που δεν είναι Μάρτυρας του Ιεχωβά, σας ζητάει να πάτε σε ένα τραπέζι με συγγενείς στη διάρκεια μιας γιορτής. Αν η συνείδησή σας σάς επιτρέπει να πάτε, θα μπορούσατε να εξηγήσετε στον σύντροφό σας από πριν ότι, αν τηρηθούν ειδωλολατρικά έθιμα στο τραπέζι, εσείς δεν θα συμμετάσχετε.
Ο εργοδότης σας σάς προσφέρει κάποιο χρηματικό δώρο στην περίοδο μιας γιορτής. Πρέπει να το αρνηθείτε; Όχι απαραιτήτως. Θεωρεί ο εργοδότης σας το χρηματικό δώρο κομμάτι της γιορτής ή απλώς έναν τρόπο για να δείξει την εκτίμησή του για την καλή σας εργασία;
Κάποιος σας κάνει ένα δώρο στην περίοδο μιας γιορτής. Μπορεί να σας πει: «Ξέρω ότι εσύ δεν γιορτάζεις, αλλά θέλω να σου κάνω αυτό το δώρο». Ίσως πρόκειται απλώς για μια ευγενική χειρονομία εκ μέρους του. Από την άλλη, μήπως υπάρχει πιθανότητα να προσπαθεί να δοκιμάσει την πίστη σας ή να σας κάνει να συμμετάσχετε στη γιορτή; Αφού τα σκεφτείτε αυτά, εσείς θα αποφασίσετε αν θα δεχτείτε ή όχι το δώρο. Με κάθε απόφαση που παίρνουμε, θέλουμε να διατηρούμε αγαθή συνείδηση και να παραμένουμε πιστοί στον Ιεχωβά.—Πράξεις 23:1.
Επιστροφή στο μάθημα 44, σημείο 1
6. Μολυσματικές Ασθένειες
Επειδή αγαπάμε τους ανθρώπους, προσέχουμε πολύ να μη μεταδίδουμε μολυσματικές ασθένειες. Αυτό ισχύει είτε νοσούμε από μια μολυσματική ασθένεια είτε έχουμε λόγο να πιστεύουμε ότι μπορεί να είμαστε φορείς. Ενεργούμε με αυτόν τον τρόπο επειδή η Αγία Γραφή δίνει την εντολή: «Πρέπει να αγαπάς τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου».—Ρωμαίους 13:8-10.
Τι σημαίνει πρακτικά η υπακοή σε αυτή την εντολή; Ένα άτομο που έχει μολυνθεί δεν πρέπει να προβαίνει με δική του πρωτοβουλία σε εκδηλώσεις στοργής, όπως αγκαλιές και φιλιά. Δεν πρέπει να αντιδρά αρνητικά αν κάποιοι θεωρούν ότι, για να προστατέψουν την οικογένειά τους, δεν μπορούν να το προσκαλούν στο σπίτι τους. Και προτού βαφτιστεί, πρέπει να ενημερώσει τον συντονιστή του πρεσβυτερίου για την κατάστασή του ώστε να γίνουν διευθετήσεις για την προστασία των άλλων ατόμων που θα βαφτιστούν. Προτού ξεκινήσει στενή γνωριμία, κάποιος που μπορεί να έχει εκτεθεί σε μολυσματική ασθένεια πρέπει οικειοθελώς να κάνει εξέταση αίματος. Ενεργώντας έτσι, δείχνετε ότι νοιάζεστε για τους άλλους, «καθώς φροντίζετε, όχι μόνο για τα δικά σας συμφέροντα, αλλά και για τα συμφέροντα των άλλων».—Φιλιππησίους 2:4.
Επιστροφή στο μάθημα 56, σημείο 2
7. Επαγγελματικά και Νομικά Ζητήματα
Μπορούμε να γλιτώσουμε από πολλά προβλήματα αν κάνουμε όλες τις οικονομικές μας συμφωνίες γραπτώς, ακόμη και αν η συμφωνία γίνεται με έναν άλλον Χριστιανό. (Ιερεμίας 32:9-12) Παρ’ όλα αυτά, κάποιες φορές μπορεί να προκύψουν μεταξύ των Χριστιανών μικροδιαφορές για οικονομικά ή άλλα ζητήματα. Κανονικά, πρέπει να τακτοποιούμε τέτοιες διαφορές γρήγορα και ειρηνικά κατ’ ιδίαν.
Πώς πρέπει όμως να τακτοποιούμε σοβαρά ζητήματα όπως είναι η απάτη ή η συκοφαντία; (Διαβάστε Ματθαίος 18:15-17) Ο Ιησούς ανέφερε τρία βήματα που πρέπει να κάνουμε:
(1) Προσπαθήστε να λύσετε το ζήτημα μεταξύ σας.—Δείτε το εδάφιο 15.
(2) Αν δεν τα καταφέρετε, πάρτε μαζί σας στη συζήτηση ένα ή δύο ώριμα άτομα από την εκκλησία.—Δείτε το εδάφιο 16.
(3) Αν και πάλι δεν λυθεί το ζήτημα, τότε μόνο πρέπει να απευθυνθείτε στους πρεσβυτέρους.—Δείτε το εδάφιο 17.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, δεν πρέπει να πηγαίνουμε τους αδελφούς μας στο δικαστήριο, επειδή αυτό θα μπορούσε να δώσει άσχημη εικόνα για τον Ιεχωβά και την εκκλησία. (1 Κορινθίους 6:1-8) Ωστόσο, υπάρχουν καταστάσεις οι οποίες ίσως χρειαστεί να τακτοποιηθούν νομικά: διαδικασίες διαζυγίου, επιμέλεια παιδιού, διατροφή, ασφαλιστική αποζημίωση, πτώχευση ή επικύρωση διαθήκης. Ο Χριστιανός που καταφεύγει στο δικαστήριο για να τακτοποιήσει τέτοια ζητήματα όσο πιο ειρηνικά μπορεί δεν παραβιάζει τη συμβουλή της Γραφής.
Αν έχει συμβεί κάποιο σοβαρό αδίκημα—όπως βιασμός, κακοποίηση παιδιού, επίθεση, μεγάλη κλοπή ή φόνος—ο Χριστιανός που αναφέρει το αδίκημα στις κοσμικές αρχές δεν παραβιάζει τη συμβουλή της Γραφής.
a Από το 455 Π.Κ.Χ. ως το 1 Π.Κ.Χ. είναι 454 χρόνια. Από το 1 Π.Κ.Χ. ως το 1 Κ.Χ. είναι ένα έτος (δεν υπήρξε έτος μηδέν). Και από το 1 Κ.Χ. ως το 29 Κ.Χ. είναι 28 χρόνια. Συνολικά λοιπόν είναι 483 χρόνια.