ΕΞΙΛΑΣΤΗΡΙΟ ΚΑΛΥΜΜΑ
Το κάλυμμα της κιβωτού της διαθήκης, μπροστά στο οποίο ο αρχιερέας τίναζε αίμα από τις προσφορές για αμαρτία κατά την Ημέρα της Εξιλέωσης.
Οι Βιβλικές μεταφράσεις αποδίδουν την εβραϊκή λέξη καππόρεθ με διάφορους τρόπους, όπως «ιλαστήριο» (KJ, RS, Yg), «εξιλαστήριο» (AT, Dy, ΚΛΠ), «κάλυμμα» (Le), «κάλυμμα της κιβωτού» (JP) ή «κάλυμμα», «εξιλαστήριο κάλυμμα» (ΜΝΚ). Η εβραϊκή λέξη παράγεται από μια ρίζα που σημαίνει «καλύπτω (αμαρτία)».
Σύμφωνα με τις οδηγίες που έδωσε ο Ιεχωβά στον Μωυσή, ο τεχνίτης Βεσελεήλ έφτιαξε ένα κάλυμμα από καθαρό χρυσάφι για την ιερή κιβωτό της διαθήκης μήκους 2,5 πήχεων (111 εκ.) και πλάτους 1,5 πήχη (67 εκ.). Πάνω του ήταν τοποθετημένα δύο χρυσά χερουβείμ, ένα στη μία άκρη και ένα στην άλλη άκρη του καλύμματος, με τις φτερούγες τους να απλώνονται προς τα πάνω σκεπάζοντας το κάλυμμα. Τα πρόσωπα των χερουβείμ ήταν στραμμένα προς το κάλυμμα. Η Κιβωτός τοποθετήθηκε στο τμήμα της σκηνής της μαρτυρίας που ονομαζόταν Άγια των Αγίων.—Εξ 25:17-21· 37:1, 6-9.
Κατά την Ημέρα της Εξιλέωσης (γιωμ χακκιππουρίμ, που σημαίνει «ημέρα των καλύψεων, ή εξιλασμών» [Λευ 23:27, 28]), ο αρχιερέας έμπαινε στα Άγια των Αγίων και τίναζε μέρος του αίματος του ταύρου μπροστά στο κάλυμμα (στην μπροστινή ή ανατολική του πλευρά) και ύστερα έκανε το ίδιο με το αίμα του τράγου. (Λευ 16:14, 15) Συνεπώς, το χρυσό κάλυμμα της Κιβωτού έπαιζε ιδιαίτερο ρόλο στον τυπικό εξιλασμό (κάλυψη) των αμαρτιών.
Όταν επιθυμούσε ο Θεός να επικοινωνήσει με τον Μωυσή ή με τον αρχιερέα, μιλούσε ανάμεσα από τα χερουβείμ που βρίσκονταν πάνω στο εξιλαστήριο κάλυμμα. (Εξ 25:22· Αρ 7:89· παράβαλε Λευ 10:8-10· Αρ 27:18-21.) Ο Ιεχωβά είπε ότι θα εμφανιζόταν σε σύννεφο πάνω από το κάλυμμα της Κιβωτού. Αυτό το σύννεφο προφανώς έλαμπε, φωτίζοντας τα Άγια των Αγίων.—Λευ 16:2· παράβαλε Ψλ 80:1.
Στο εδάφιο 1 Χρονικών 28:11 τα Άγια των Αγίων, το εσώτατο τμήμα του ναού, αναφέρονται ως “ο οίκος του καππόρεθ”. Στην προκειμένη περίπτωση είναι προφανές ότι η εβραϊκή λέξη δεν χρησιμοποιείται απλώς για να προσδιορίσει ένα καπάκι, ή κάλυμμα, κάποιου κιβωτίου, αλλά αναφέρεται στην ιδιαίτερη λειτουργία που είχε το κάλυμμα για τον εξιλασμό, την κάλυψη, των αμαρτιών. Ως εκ τούτου, η έκφραση αυτή αποδίδεται ως “ο οίκος της εξιλέωσης” (Yg), “ο οίκος του εξιλασμού” (AT), “ο οίκος του εξιλαστήριου καλύμματος” (ΜΝΚ).
Συμβολική Χρήση. Στο εδάφιο Εβραίους 9:5 το πρωτότυπο κείμενο χρησιμοποιεί τη λέξη ἱλαστήριον για το κάλυμμα της Κιβωτού. Αναφορικά με αυτό που αποτελούσε τον εξεικονιστικό τύπο, ή το υπόδειγμα, η παρουσία του Θεού εμφανιζόταν ανάμεσα από τα δύο χερουβείμ πάνω από το εξιλαστήριο κάλυμμα. (Λευ 16:2· Εξ 25:22) Ο θεόπνευστος συγγραφέας της επιστολής προς τους Εβραίους επισημαίνει ότι αυτά τα πράγματα ήταν συμβολικά. Όπως ο αρχιερέας έμπαινε την Ημέρα της Εξιλέωσης στα Άγια των Αγίων με αίμα θυσιών, έτσι και ο Χριστός έφερε την αξία της θυσίας του, όχι μπροστά σε ένα κατά γράμμα εξιλαστήριο κάλυμμα, αλλά μπροστά στην ίδια την παρουσία του Ιεχωβά Θεού στον ουρανό.—Λευ 16:15· Εβρ 9:11-14, 24-28.