ΠΕΤΡΑ

Υλικό που χρησιμοποιούνταν ευρέως στην οικοδομική. Η ανθεκτική φύση του έχει βοηθήσει πολύ τους αρχαιολόγους να αποκτήσουν κάποιες γνώσεις για το παρελθόν. Οι Αιγύπτιοι, οι Ασσύριοι και άλλα έθνη ανήγειραν ναούς, ανάκτορα, μνημεία και άλλα οικοδομήματα χρησιμοποιώντας πέτρα. Σε πολλά από αυτά υπάρχουν αναπαραστάσεις και επιγραφές που αφηγούνται γεγονότα, περιγράφουν νίκες και απεικονίζουν έθιμα, και όλα αυτά φωτίζουν την ιστορία των συγκεκριμένων εθνών καθώς και την καθημερινή ζωή τους. Οι Εβραίοι χρησιμοποιούσαν πολύ την πέτρα σε οικοδομήματα (Λευ 14:40, 41), τείχη και τοίχους (Νε 4:3· Παρ 24:31), θυσιαστήρια (Εξ 20:25), μυλόπετρες (Κρ 9:53), σκεύη νερού (Ιωα 2:6), ζύγια (Παρ 16:11), για να σκεπάζουν πηγάδια, σπηλιές και μνήματα (Γε 29:8· Ιη 10:18· Ιωα 11:38), καθώς και για πολλούς άλλους σκοπούς. Ωστόσο, οι Εβραίοι δεν ανήγειραν μνημεία με πρόστυπες ανάγλυφες παραστάσεις, όπως έκαναν τα ειδωλολατρικά έθνη, και γι’ αυτό δεν γνωρίζουμε πολλά για την εμφάνισή τους, το πώς ακριβώς ντύνονταν, και ούτω καθεξής. Αλλά το υπόμνημα της Αγίας Γραφής παρέχει πολύ περισσότερες πληροφορίες για τους Ισραηλίτες, τον τρόπο ζωής τους και την προσωπικότητά τους από ό,τι αποκαλύπτουν τα πέτρινα ερείπια οποιωνδήποτε άλλων εθνών.

Η κοπή λίθων ήταν εξαιρετικά αναπτυγμένη τέχνη. (2Σα 5:11· 1Βα 5:18) Οι πέτρες για το ναό του Σολομώντα στην Ιερουσαλήμ κόβονταν στο λατομείο με τέτοιον τρόπο ώστε να έχουν καλή συναρμογή μεταξύ τους κατά την τοποθέτησή τους στο ναό χωρίς να χρειάζονται περαιτέρω διαμόρφωση.—1Βα 6:7.

Μεταφορική Χρήση. Οι χρισμένοι Χριστιανοί στη γη παρομοιάζονται με ναό του οποίου «θεμέλια ακρογωνιαία πέτρα» είναι ο Ιησούς Χριστός. (Βλέπε ΑΚΡΟΓΩΝΙΑΙΑ ΠΕΤΡΑ.) Πάνω σε αυτή τη «θεμέλια ακρογωνιαία πέτρα», οι γεννημένοι από το πνεύμα ακόλουθοι του Χριστού “ως ζωντανές πέτρες οικοδομούνται και γίνονται πνευματικός οίκος”. Οι Ιουδαίοι θρησκευτικοί ηγέτες, ως «οικοδόμοι» του έθνους, απέρριψαν τον Ιησού ως την «κορυφαία ακρογωνιαία πέτρα», προσκόπτοντας σε αυτή την πέτρα επειδή ήταν ανυπάκουοι στο Λόγο του Θεού.—Εφ 2:19-22· 1Πε 2:4-8· Ματ 21:42· Μαρ 12:10· Λου 20:17· Ρω 9:32, 33.

Η Βασιλεία του Θεού παρομοιάζεται με πέτρα που «κόπηκε χωρίς την ενέργεια χεριών», μια πέτρα που θα βάλει τέλος στις βασιλείες τις οποίες συμβολίζουν τα διάφορα τμήματα της εικόνας. Η ίδια αυτή Βασιλεία θα παραμένει «στους αιώνες».—Δα 2:34, 44, 45.

Στο εδάφιο Αποκάλυψη 2:17, ο δοξασμένος Χριστός Ιησούς υπόσχεται σχετικά με όποιον Χριστιανό βγαίνει νικητής: «Θα του δώσω ένα λευκό βότσαλο [«πέτρα», KJ· ΚΔΤΚ], και πάνω στο βότσαλο ένα νέο όνομα γραμμένο το οποίο κανείς δεν γνωρίζει εκτός από εκείνον που το λαβαίνει». Η λέξη «βότσαλο» εδώ αποδίδει τη λέξη ψῆφον του πρωτότυπου ελληνικού κειμένου. Ο απόστολος Παύλος χρησιμοποιεί αυτή τη λέξη όταν εξιστορεί το πώς δίωκε στο παρελθόν τους Χριστιανούς, λέγοντας: «Έριξα την ψήφο μου [ψῆφον· κατά κυριολεξία, βότσαλο (για ψηφοφορία)] εναντίον τους». (Πρ 26:10) Τα βότσαλα χρησιμοποιούνταν στα δικαστήρια για την έκδοση απόφασης ή τη γνωμοδότηση σχετικά με την αθωότητα ή την ενοχή κάποιου. Τα λευκά βότσαλα δήλωναν αθώωση, απαλλαγή, ενώ τα μαύρα δήλωναν ενοχή, καταδίκη. Επομένως, το λευκό βότσαλο που δίνεται στο νικητή φαίνεται να σημαίνει ότι ο Ιησούς τον κρίνει αθώο, αγνό και καθαρό, και ότι αυτός έχει την επιδοκιμασία του Χριστού ως μαθητής.

Βλέπε ΒΡΑΧΟΣ· ΠΟΛΥΤΙΜΕΣ ΠΕΤΡΕΣ.