የይሖዋ አገልጋዮች፣ የአምላክ ቃል የሆነውን መጽሐፍ ቅዱስን ከፍ አድርገው ይመለከቱታል። ሁላችንም ፍጽምና ስለሚጎድለን አልፎ አልፎ ቅዱስ ጽሑፋዊ ምክር ያስፈልገናል። ታዲያ ምክር ሲሰጠን ምን እናደርጋለን? በመጀመሪያው መቶ ዘመን የኖሩትን ኤዎድያን እና ሲንጤኪ የተባሉ ክርስቲያኖች እንደ ምሳሌ እንመልከት። በእነዚህ ቅቡዕ እህቶች መካከል ከባድ አለመግባባት ተፈጥሮ ነበር። በኤዎድያንና በሲንጤኪ መካከል የተፈጠረው ችግር የጉባኤውን ሰላም ሊያደፈርስ ይችል ነበር። መጽሐፍ ቅዱስ፣ እነዚህ እህቶች መጨረሻ ላይ ምን እንዳደረጉ ባይገልጽልንም ጳውሎስ በፍቅር ተነሳስቶ ለሰጣቸው ምክር ጥሩ ምላሽ ሰጥተው መሆን አለበት። (ፊልጵ. 4:2, 3) በዛሬው ጊዜም በይሖዋ ሕዝቦች ጉባኤዎች ውስጥ እንዲህ ዓይነት ሁኔታዎች ሊያጋጥሙ ይችላሉ። ሆኖም የአምላክ ቃል በሆነው በመጽሐፍ ቅዱስ ውስጥ የሚገኘውን ምክር በተግባር ካዋልን እንዲህ ያሉ ችግሮችን መፍታት አልፎ ተርፎም እንዳይፈጠሩ ማድረግ እንችላለን። የአምላክን ቃል ከፍ አድርገን የምንመለከት ከሆነ ደግሞ በውስጡ የሚገኙትን መመሪያዎች እንከተላለን።—መዝ. 27:11፤ w16.11 3:1-3

ሁላችንም ማበረታቻ ያስፈልገናል። በተለይ ከልጆች ጋር በተያያዘ ይህ እውነት ነው። ቲሞቲ ኤቫንዝ የተባሉ ምሁር “ተክሎች ውኃ እንደሚያስፈልጋቸው ሁሉ [ልጆችም] ማበረታቻ ያስፈልጋቸዋል” በማለት ተናግረዋል። አክለውም “አንድ ልጅ ማበረታቻ የሚሰጠው ከሆነ ዋጋ እንዳለውና ሌሎች እንደሚያደንቁት ይሰማዋል” ብለዋል። ይሁንና የምንኖረው በሚያስጨንቅ ዘመን ውስጥ ነው። ሰዎች ራስ ወዳዶችና ተፈጥሯዊ ፍቅር የሌላቸው ስለሆኑ ሌሎችን ማበረታታት የተለመደ አይደለም። (2 ጢሞ. 3:1-5) ሰይጣን ዲያብሎስ፣ ተስፋ ከቆረጥን በመንፈሳዊም ሆነ በሌሎች አቅጣጫዎች እንደምንዳከም ስለሚያውቅ ተስፋ ሊያስቆርጠን ይፈልጋል። ሰይጣን፣ ጻድቁን ኢዮብን ተስፋ ለማስቆረጥ ሲል የተለያዩ መከራዎች ያመጣበት ከመሆኑም ሌላ የሐሰት ውንጀላዎች እንዲሰነዘሩበት አድርጓል፤ ሆኖም ሙከራው አልተሳካለትም። (ኢዮብ 2:3፤ 22:3፤ 27:5) እኛም የቤተሰባችንንና የጉባኤውን አባላት በማበረታታት የዲያብሎስን ሥራ ማክሸፍ እንችላለን። እንዲህ ማድረጋችን ቤታችንንም ሆነ የመንግሥት አዳራሻችንን ደስታ የምናገኝበትና ከመንፈሳዊ አደጋ ነፃ የምንሆንበት ስፍራ ለማድረግ ይረዳል። w16.11 1:4, 6

ደፋር የሆኑ ጥቂት ሰዎች በ16ኛው መቶ ዘመን መባቻ ላይ የአምላክን ቃል ሰፊው ሕዝብ በሚጠቀምበት ቋንቋ መተርጎም ጀመሩ። ሕዝቡ ደግሞ መጽሐፍ ቅዱስን ሲያገኝ ማንበብ ጀመረ። ይህም በሕዝቡ አእምሮ ውስጥ እንደሚከተሉት ያሉ ጥያቄዎችን ፈጠረ፦ ‘የአምላክ ቃል ስለ መንጽሔና ስለ ፍታት የሚጠቅሰው የት ጋ ነው? ስለ ሊቀ ጳጳሳትና ርዕሰ ሊቃነ ጳጳስ የሚናገር ነገርስ የት አለ?’ እንዲህ ያለ ጥያቄ መነሳቱ ቤተ ክርስቲያኗን በጣም አስቆጣት። ቀሳውስቱ ይህ ትልቅ ድፍረት እንደሆነ ተሰማቸው! በመሆኑም ቤተ ክርስቲያኗ የአጸፋ እርምጃ ወሰደች። የቤተ ክርስቲያኗን ትምህርት የተቃወሙ ሰዎች በመናፍቅነት ተወነጀሉ። ቤተ ክርስቲያኗ የሞት ፍርድ ስትበይን መንግሥት ፍርዱን ያስፈጽም ነበር። ይህ የተደረገበት ዓላማ ሰዎች መጽሐፍ ቅዱስን እንዳያነቡና በቤተ ክርስቲያኗ ላይ ጥያቄ እንዳያነሱ ለማስፈራራት ነው። በጥቅሉ ሲታይ ሴራቸው ተሳክቷል። ይሁን እንጂ ለታላቂቱ ባቢሎን ማስፈራሪያ ያልተንበረከኩ ጥቂት ደፋር ሰዎች ነበሩ። የአምላክን ቃል አንድ ጊዜ ስለቀመሱ ተጨማሪ ነገር የማግኘት ጉጉት አደረባቸው! w16.11 4:13