1921 Duela Ehun Urte

«ZEIN da, orduan, urte honetarako gure aurrean daukagun lan zehatza?». 1921⁠eko urtarrilaren 1⁠eko aldizkari honen ingelesezko aleak galdera hau egin zien Bibliaren Ikasle gogotsuei. Isaias 61:1, 2 pasarteko hitzekin emandako erantzunak, berri onak predikatzeko eginkizuna gogorarazten zien: «Jaunak sagaratu bainau; berak nau bidali behartsuei berri ona hots egitera [...] eta mendekatuko den eguna iragartzera».

PREDIKATZAILE AUSARTAK

Beraien eginkizuna ondo betetzeko, Bibliaren Ikasleak ausartak izan behar ziren. Behartsu edo apalei berri ona hots egiteaz gain, gaiztoei mendeku-eguna ere iragarri behar zieten.

Kanadan bizi zen John Hoskin anaiak oposizioa izan arren, beldurrik gabe eman zuen testigantza. 1921⁠eko udaberrian, predikatzaile metodista batekin egin zuen topo. Hoskin anaiak elkarrizketa honakoa esanez hasi zuen: «Bibliari buruz elkarrizketa atsegina izan behar genuke eta, gauza batzuetan ados ez egon arren, ados ez egotearekin ados egon gaitezke eta lagunak bezala agur esan». Baina ez zen hori gertatu. Hoskin anaiak kontatu zuen: «Minutu gutxi batzuk bakarrik hitz egin ondoren, predikatzaileak atea sekulako danbatekoa emanez itxi zuen. Ateko leihatila lurrera eroriko zela pentsatu nuen».

«Zergatik ez zara fedegabeei hitz egitera joaten?» oihukatu zuen predikatzaileak. Hoskin anaiak mihiari eutsi zion, baina joaten ari zenean, pentsatu zuen: «Horietako batekin hizketan ari nintzela esango nuke!».

Hurrengo eguneko sermoian predikatzailearen erasoak jarraitu egin zuen. «Herri horretara etorritako gezurti galantena nintzela eta tiro bat merezi nuela esan zion bere artaldeari» gogoratu zuen Hoskin anaiak. Baina honek ez zuen geldiarazi, eta predikatzen eta jende askorekin hitz egiten jarraitu zuen. Berak esan zuen: «Inoiz baino gehiago gozatu nuen predikatzen. Batzuek “badakit Jainkoaren gizona zarela” esan zidaten eta behar nuen edozer gauzarekin laguntzeko eskaini ziren».

IKASKETA PERTSONALA ETA FAMILIAKOA

Jendeari Biblia hobeto ulertzen laguntzeko, Bibliaren Ikasleek gaur egun ¡Despertad! (Réveillez vous !) izenez ezaguna den aldizkarian, gurasoek haurrekin aztertzeko Bibliari buruzko galdera eta erantzunak argitaratu ohi zituzten. Gurasoek «haurrei galderak egin eta erantzunak Biblian aurkitzen» laguntzen zieten. Galdera batzuk oinarrizko gauzei buruzkoak ziren, adibidez: «Zenbat liburu ditu Bibliak?». Beste batzuek gazteei predikatzaile ausartak izaten laguntzen zieten, esaterako: «Benetako kristau guztiok espero behar al dugu nolabait pertsegituak izatea?».

Dagoeneko biblia-ezagutza gehiago zutenentzako galdera eta erantzunak ere bazeuden. Erantzunak Studies in the Scriptures (Idazkien Ikasketak) lehenengo liburukian aurkitu zitezkeen. Irakurle askok gauza asko ikasi zituzten galdera hauei esker, baina galdera horiek argitaratzeari utziko ziotela iragarri zen. Zergatik bat-bateko aldaketa hori?

LIBURU BERRIA!

*El Arpa de Dios* (*La Harpe de Dieu*) liburua Ingelesez

Zer irakurri behar zen esaten zuen orri-markatzailea

Galdera-txartelak

Aurrea zeramaten anaiak biblia-ikasle berriek oinarrizko egiak modu antolatu batean ikasi behar zituztela konturatu ziren. Horretarako, El Arpa de Dios (La Harpe de Dieu) liburua argitaratu zuten 1921⁠eko azaroan. Interesa erakutsi zutenek beraien kabuz liburuarekin ikastaroa egin zezaketen. Ikastaro honekin, gizakiok betiko bizi ahal izateko Jainkoaren asmoari buruz ikasi zezaketen. Nolakoa zen ikastaro hau?

Norbaitek liburuaren ale bat onartzen zuenean, honekin batera zer orrialde irakurri behar zituen azaltzen zuen txarteltxo bat jasotzen zuen. Hurrengo astean, irakurritakoari buruzko galderak zituen beste txarteltxo bat jasotzen zuen posta bidez. Honen amaieran, hurrengo asterako zer irakurri behar zuen esaten zen.

12 astetan zehar, astero-astero, ikasleak inguruko kongregazioak bidalitako txartel berri bat jasotzen zuen. Askotan, kongregazioko edadetuek edo etxez etxe joaterik ez zutenek bidaltzen zituzten txartelak. Adibidez, Pennsylvania estatuko Millvale herriko Anna Gardnerrek honakoa gogoratzen zuen: «Liburua argitaratu zenean, elbarriturik zegoen nire ahizpa Thayle-k lan gehiago izan zuen: astero-astero galdera txartelak bidaltzea». Norbaitek ikastaroa bukatzen zuenean, kongregazioko anaia edo arreba batek bisitatzen zuen Bibliari buruz gehiago ikasten laguntzeko.

AURREAN ZUTEN LANA

Urtearen amaieran Joseph Rutherford anaiak gutun bat bidali zien kongregazio guztiei. Berak esan zuen: «Aurten Erreinuari buruz emandako testigantzak aurreko urteetan baino askoz jende gehiagori lagundu dio». Gainera, hau ere esan zuen: «Lan asko dago egiteko. Animatu guztiak lan zoragarri honetan parte hartzera». Argi dago Bibliaren Ikasleek berak esandakoa egin zutela. 1922⁠an, ausardiaz, inoiz baino gehiago predikatu zuten Erreinuari buruz.

Adiskide ausartak

Bibliaren ikasleek elkarri lagunduz, anaiarteko maitasuna erakutsi zuten. Ondorengo gertaerak erakusten duen bezala, «larrialditarako» jaiotako adiskide ausartak izan ziren (Es 17:17).

Tulsa hirian (Oklahoma, AEB), 1921⁠eko maiatzaren 31⁠n, asteartean, gizon beltz bat kartzelaratu zuten, emakume txuri bati erasotzea leporatuta. Horren ondoren, 1.000 gizon txuri baino gehiagok gizon beltz talde txikiago baten aurka borrokatu zuten. Istiluak azkar zabaldu ziren Greenwood-era, gehiengo beltza bizi zen barrutira. 1.400 etxe eta negozio baino gehiago erasotu eta kiskali egin zituzten. Txostenen arabera, 36 pertsona hil ziren baina, agian, 300 baino gehiago izan ziren. Istilu hauek «Tulsako arrazagatiko sarraskia» izenez ezagunak izatera iritsi ziren.

Greenwood-en bizi zen Bibliaren Ikasle beltz batek, Richard Hill-ek, gertatutakoa kontatu zuen: «Istiluen gauean, kongregazioko bilera genuen. Bilera bukatu zenean, hiri erditik zetozen tiro hotsak entzun genituen. Oheratzean ere entzuten genituen». Asteazken goizean, ekainaren 1⁠ean, egoera okertu egin zen. «Gizon-emakume batzuk etorri ziren eta, babesa nahi bagenuen, segituan udaletxearen konbentzio aretora joateko esan ziguten». Orduan, Hill anaiak, emaztea eta bost seme-alabekin batera, Tulsako konbentzio aretora ihes egin zuen. Han istiluak baretzera bidalitako Guardia Nazionalak 3.000 bat gizon-emakume beltz babestu zituen.

Une hartan, Arthur Claus izeneko anaia txuriak erabaki ausarta hartu zuen. «Greenwood-en zehar istiluak gertatzen ari zirela entzun nuenean, etxeak lapurtzen eta erretzen ari zirela, nire lagun maitea, Hill anaia, zer moduz zegoen ikustera joatea erabaki nuen».

Arthur Claus anaiak, El Arpa de Dios liburua erabiliz, 14 haurri Bibliari buruz gehiago ikasten lagundu zien

Hill anaiaren etxera iristean, eskutan fusila zuen bizilagun txuri bat ikusi zuen bertan. Auzokidea Hill anaiaren laguna zen eta Arthur istiluetan parte hartzen ari zela suposatu zuen. «Zertarako etorri zara hona?» oihukatu zuen.

«Nire azalpena gustatzen ez bazitzaion tiro egingo zidan», gogoratu zuen Arthurrek. «Hill anaiaren laguna nintzela eta bere etxean askotan egon nintzela ziurtatu nion». Arthur eta bizilagunak etxea erasotzaileen aurka babestea lortu zuten.

Handik gutxira Arthurrek Hill anaia eta bere familia konbentzio aretoan zeudela jakin zuen. Agintean zegoen Barrett jeneralaren sinadurarik gabe bertan zeuden beltzak ezin zirela atera esan zioten Arthurri. Honek zioen: «Oso zaila zen jeneralarekin hitz egiteko aukera izatea. Nire asmoa kontatu nionean honakoa galdetu zidan: “Familia hori babestu eta zainduko al duzu?”. Poz-pozik baietz esan nion, noski».

Agindua eskutan zuela Arthur korrika joan zen konbentzio aretora. Bertako ofizial bati aurkeztu eta honek esan zuen: «Hara, jeneralak berak sinatu du hau! Ba al dakizu egun osoan inork ez duela beste inor hemendik atera? Zu zara lehenengoa!». Arthur eta ofizialak Hill anaia eta bere familia laster aurkitu zituzten. Denak Arthurren autoan sartu eta etxera abiatu ziren.

Hill anaia eta bere familia babestuta egongo zirela ziurtatzeko neurriak hartu zituen Claus anaiak. Bere ausardia eta maitasunak eragin ona izan zuten besteengan. Arthurrek kontatu zuen: «Hill anaiaren etxea babesten lagundu zidan bizilaguna egiara gehiago hurbildu zen. Jende askok egian interesa erakutsi zuen azal kolorearengatik banaturik ez geundela ikusi zuelako. Jainkoaren herrian denok berdinak ginen».