اِرْمیا

ویرانی اورشلیم و در بند نهادن صِدِقیا

۵۲ صِدِقیا بیست و یک ساله بود که پادشاه شد،‏ و یازده سال در اورشلیم سلطنت کرد.‏ نام مادرش حَموطَل بود،‏ دختر اِرمیا،‏ از مردان لِبنَه.‏ ۲ صِدِقیا بر وفق تمامی آنچه یِهویاقیم کرده بود،‏ آنچه را که در نظر خداوند بد بود به جا آورد.‏ ۳ زیرا خشم خداوند بر اورشلیم و یهودا به حدی رسید که آنها را از حضور خویش به دور افکند.‏

و اما صِدِقیا بر پادشاه بابِل شورید.‏ ۴ پس نبوکدنصر پادشاه بابِل در نهمین سالِ سلطنت صِدِقیا،‏ در روز دهم از ماه دهم،‏ با تمامی لشکر خویش بر اورشلیم برآمد و در برابر آن اردو زده،‏ سنگری دور تا دورش بنا کرد.‏ ۵ شهر تا یازدهمین سال سلطنت صِدِقیای پادشاه همچنان در محاصره بود.‏ ۶ و اما در روز نهم از ماه چهارم،‏ قحطی در شهر چنان سخت شد که مردم دیگر چیزی برای خوردن نداشتند.‏ ۷ پس در حالی که شهر در محاصرهٔ بابِلیان بود،‏ به شهر رخنه شد،‏ و همهٔ مردان جنگی شبانه از راه دروازه‌ای که در میان دو حصار شهر،‏ نزدیک باغستان شاه بود،‏ گریختند و از شهر خارج شده،‏ به سوی عَرَبَه رفتند.‏ ۸ اما سپاه کَلدانیان پادشاه را تعقیب کردند و در دشتهای اَریحا به صِدِقیا رسیدند،‏ و در حالی که همهٔ لشکریانش از نزد او پراکنده شده بودند،‏ ۹ پادشاه را گرفتار کرده،‏ به رِبلَه در سرزمین حَمات نزد پادشاه بابِل آوردند،‏ و او بر محکومیت وی حکم بداد.‏ ۱۰ آنگاه پادشاه بابِل پسران صِدِقیا را در برابر دیدگان او سلاخی کرد و همهٔ صاحبمنصبان یهودا را نیز در رِبلَه از دم تیغ گذرانید.‏ ۱۱ او چشمان صِدِقیا را از حدقه بیرون آورد،‏ و او را به زنجیرها بسته،‏ به بابِل برد و تا روز مرگش در زندان نگاه داشت.‏

به آتش کشیده شدنِ معبد

۱۲ و اما در روز دهمِ ماه پنجم از نوزدهمین سالِ سلطنت نبوکدنصر پادشاه،‏ شاه بابِل،‏ نبوزَرَدان فرماندهٔ گارد سلطنتی،‏ که به خدمت پادشاه بابِل می‌ایستاد،‏ به اورشلیم درآمد.‏ ۱۳ او خانهٔ خداوند،‏ خانهٔ پادشاه،‏ و همهٔ خانه‌های اورشلیم را به آتش کشید،‏ و هر خانهٔ بزرگ را سوزانید.‏ ۱۴ همهٔ لشکر کَلدانیان نیز که همراه فرماندهٔ گارد سلطنتی بودند،‏ دیوارهای دورِ اورشلیم را به‌تمامی ویران کردند.‏ ۱۵ آنگاه نبوزَرَدان فرماندهٔ گارد سلطنتی،‏ برخی از فقیرترینِ قوم را با بقیهٔ مردمی که در شهر باقی مانده بودند به اسیری برد،‏ همراه با کسانی که به پادشاه بابِل پیوسته بودند،‏ و بقیهٔ صنعتگران.‏ ۱۶ اما نبوزَرَدان فرماندهٔ گارد سلطنتی،‏ برخی از فقیرترینِ مردم را باقی گذاشت تا در تاکستانها و مزارع کار کنند.‏

۱۷ بابِلیان ستونهای برنجین و پایه‌ها و دریاچهٔ برنجین را که در خانهٔ خداوند بود خُرد کردند،‏ و تمامی برنجِ آنها را به بابِل بردند.‏ ۱۸ نیز لگنها و خاک‌اندازها و گُلگیرها و کاسه‌ها و ظروف و تمامی اسباب برنجین را که بدانها خدمت می‌کردند،‏ با خود بردند.‏ ۱۹ همچنین،‏ رئیس گارد سلطنتی پیاله‌های کوچک و آتشدانها و کاسه‌ها و لگنها و چراغدانها و ظروف و کاسه‌هایی را که برای هدیهٔ ریختنی به کار می‌رفت،‏ یعنی هر چه را از طلا یا نقره بود،‏ با خود برد.‏ ۲۰ برنجِ دو ستون و یک دریاچه و دوازده گاوِ برنجینِ زیرِ دریاچه و پایه‌ها،‏ که سلیمان پادشاه آنها را برای خانهٔ خداوند ساخته بود،‏ بی‌اندازه بود.‏ ۲۱ در خصوص ستونها،‏ بلندی هر یک هجده ذِراع،‏* پیرامون آن دوازده ذِراع،‏ و ضخامتش چهار انگشت بود.‏ ستونها میان‌تهی بود.‏ ۲۲ بر هر ستون،‏ سرستونی برنجین به بلندی پنج ذِراع قرار داشت که دور تا دورْ به شبکه و انارهایی برنجین مزین بود.‏ ستون دوّم نیز با انارهایش،‏ به همین شکل بود.‏ ۲۳ دور تا دورِ آن نود و شش انار بود،‏ و شمار تمامی انارهایی که بر شبکهٔ دور تا دور قرار داشت،‏ یکصد بود.‏

تبعیدیانِ به بابِل

۲۴ رئیس گارد سلطنتی،‏ سِرایا کاهن اعظم و صَفَنیا کاهن دوّم و سه دربانِ آستانه را گرفتار کرد.‏ ۲۵ او همچنین از شهر،‏ سرداری را که بر مردان جنگی گماشته شده بود و هفت تن از مشاوران پادشاه را که در شهر بودند و کاتبِ سردار لشکر را که مردم ولایت را بسیج می‌کرد،‏ و شصت تن از اهالی ولایت را که در میان شهر یافت شدند،‏ گرفتار کرد.‏ ۲۶ نبوزَرَدان رئیس گارد سلطنتی،‏ ایشان را گرفته،‏ به رِبلَه نزد پادشاه بابِل برد.‏ ۲۷ پادشاه بابِل نیز آنان را در رِبلَه واقع در سرزمین حَمات،‏ زد و کشت.‏ بدین ترتیب،‏ مردمان یهودا از سرزمین خود به تبعید رفتند.‏

۲۸ شمار آنان که به دست نبوکدنصر به اسیری رفتند از این قرار است:‏ در سال هفتم،‏ سه هزار و بیست و سه تن از یهودا؛‏ ۲۹ در سال هجدهمِ نبوکدنصر،‏ او هشتصد و سی و دو تن را از اورشلیم به اسیری برد؛‏ ۳۰ و در سال بیست و سوّمِ نبوکدنصر،‏ نبوزَرَدان رئیس گارد سلطنتی هفتصد و چهل و پنج تن از مردم یهودا را به اسیری برد.‏ بدین ترتیب شمار تمامی آنان،‏ چهار هزار و ششصد بود.‏

رهایی یِهویاکین از زندان

۳۱ در بیست و پنجمین روزِ ماه دوازدهم از سی و هفتمین سالِ تبعیدِ یِهویاکین پادشاه یهودا،‏ اِویل‌مردوک پادشاه بابِل در نخستین سال سلطنت خود،‏ یِهویاکین پادشاه یهودا را سربلند ساخت و او را از زندان بیرون آورد،‏ ۳۲ و با وی به نرمی سخن گفت و بدو جایگاهی رفیعتر از دیگر پادشاهانی بخشید که با وی در بابِل بودند.‏ ۳۳ پس یِهویاکین جامهٔ زندان از تن به در آورد،‏ و در همهٔ روزهای عمرش،‏ همواره بر سفرهٔ پادشاه غذا می‌خورد،‏ ۳۴ و پادشاه بابِل در تمامی ایام زندگی یِهویاکین،‏ تا روز وفات او،‏ مقرری روزانه برای مایحتاجش به وی می‌پرداخت.‏