یَهُوَه «خدای حق» خوانده شده است.‏ ‎(‏مز ۳۱:‏۵)‎‏ او فرزندانش را دوست دارد و مایهٔ شادی اوست که در هر جنبه از زندگی برای راهنمایی آنان نور حقیقت را بر راه آنان بتاباند؛‏ به خصوص در مورد امور مربوط به پرستش او.‏ یَهُوَه چه حقایقی را آشکار کرده است و این امر چگونه نشانهٔ محبت اوست؟‏ نخست این که یَهُوَه حقیقت را در مورد خودش به ما آشکار کرده است.‏ در کتاب مقدّس نام او بیش از هر نام دیگری به چشم می‌خورد.‏ به این ترتیب او خود را به ما می‌شناساند و به ما نزدیک می‌شود.‏ ‎(‏یعقو ۴:‏۸‏)‎‏ یَهُوَه همچنین خصوصیات و شخصیت خود را برای ما آشکار کرده است.‏ عالم هستی قدرت و حکمت او را نمایان می‌سازد و کلامش از عدالت و به خصوص محبت فراوانش پرده برمی‌دارد.‏ ‎(‏روم ۱:‏۲۰‏)‎‏ او همچون پدری است که نیرومند و عاقل است و خصوصیات گیرای انصاف و محبت را نیز داراست.‏ از این رو فرزندانش می‌توانند به راحتی با او رابطه‌ای صمیمی و نزدیک ایجاد کنند.‏ ب۱۵ ۱۵/‏۹ ۴:‏۸،‏ ۹

بسیاری بر این عقیده‌اند که اعمالشان برای خدا اهمیتی ندارد.‏ آنان تصوّر می‌کنند که خدا توجهی ندارد که بر آنان چه می‌گذرد.‏ برای نمونه،‏ در نوامبر ۲۰۱۳ توفان مهیبی بخش بزرگی از فیلیپین را ویران کرد.‏ شهردار یکی از شهرهای بزرگِ توفان‌زده چنین گفت:‏ «خدا باید جای دیگری بوده باشد.‏» اعمال و رفتار برخی نیز چنان است که گویی خدا نمی‌تواند آنان را ببیند.‏ ‎(‏اشع ۲۶:‏۱۰،‏ ۱۱؛‏ ۳یو ۱۱‏)‎‏ در زمان پولُس نیز برخی چنین بودند.‏ او در مورد آنان و خصوصیاتشان گفت:‏ «از آنجا که به شناخت خدا اهمیت ندادند .‏ .‏ .‏ پر از هر گونه بدکاری،‏ شرارت،‏ طمع و بدی هستند.‏» ‎(‏روم ۱:‏۲۸،‏ ۲۹‏)‎‏ ما چطور؟‏ می‌دانیم که یَهُوَه تمامی اعمال ما را می‌بیند.‏ اما آیا ما نیز توجه و دست یاری‌بخش او را در زندگی‌مان می‌بینیم؟‏ ب۱۵ ۱۵/‏۱۰ ۱:‏۱-‏۳

یکی از بهترین راه‌هایی که می‌توانیم ایمانمان را به خدا نشان دهیم،‏ شرکت در خدمت موعظه است.‏ چرا؟‏ چون با فعالیت موعظه ایمانمان را به کلام خدا و این که پایان این دنیا نزدیک است و «تأخیر نخواهد کرد،‏» نشان می‌دهیم.‏ ‎(‏حب ۲:‏۳)‎‏ برای این که بتوانیم تشخیص دهیم از ایمانی قوی برخورداریم یا نه،‏ می‌توانیم از خود بپرسیم:‏ ‹خدمت موعظه تا چه حد برای من مهم است؟‏ آیا برای آشنا کردن مردم با یَهُوَه خدا،‏ آنچه در توان دارم انجام می‌دهم؟‏ آیا در پی راه‌هایی هستم که بتوانم خدمتم را به یَهُوَه افزایش دهم؟‏› ‎(‏۲قر ۱۳:‏۵‏)‎‏ پس بیاییم برای نجات،‏ موعظهٔ بشارت را ‹در برابر عموم اعلام کنیم› و نشان دهیم که از ایمانی قوی برخورداریم.‏ ‎(‏روم ۱۰:‏۱۰‏)‎‏ ما همچنین می‌توانیم ایمان خود را در رویارویی با مشکلات زندگی نشان دهیم.‏ وقتی که با بیماری،‏ یأس و ناامیدی،‏ افسردگی،‏ تنگدستی و یا با هر مشکل طاقت‌فرسای دیگر روبرو می‌شویم،‏ کاملاً اطمینان داریم که یَهُوَه خدا و پسرش عیسی مسیح «هنگام نیاز» به ما یاری می‌رسانند.‏ ‎(‏عبر ۴:‏۱۶‏)‎‏ هنگامی که در دعا دست کمک به سوی خدا دراز می‌کنیم،‏ ایمانمان را به او نشان می‌دهیم.‏ ب۱۵ ۱۵/‏۱۰ ۲:‏۱۲-‏۱۴