لاویان

قانون تطهیر جذامی

۱۴ خداوند موسی را خطاب کرده،‏ گفت:‏ ۲ ‏«این است قانون شخص جذامی در روز تطهیرش:‏ او باید نزد کاهن آورده شود.‏ ۳ کاهن از اردوگاه بیرون رود و او را بیازماید.‏ اگر جذامی از بیماری خود شفا یافته باشد،‏ ۴ کاهن فرمان دهد تا برای کسی که باید تطهیر گردد دو پرندهٔ زنده و طاهر،‏ و نیز چوب سرو،‏ نخ قرمز و زوفا بیاورند.‏ ۵ سپس به فرمان کاهن یک پرنده را در ظرفی سفالین بر آب زلال سر ببرند.‏ ۶ آنگاه کاهن پرندهٔ زنده را با چوب سرو،‏ نخ قرمز،‏ و زوفا گرفته،‏ در خون پرنده‌ای که سرش بر آب زلال بریده شده است،‏ فرو بَرَد.‏ ۷ سپس خون را هفت مرتبه بر کسی که باید از جذام طاهر شود،‏ بپاشد.‏ آنگاه او را طاهر اعلام کند و پرندهٔ زنده را در صحرا رها نماید.‏ ۸ شخصی که باید تطهیر شود جامهٔ خود را بشوید،‏ موی خود را به تمامی بتراشد و در آب غسل کند.‏ آنگاه طاهر خواهد بود.‏ پس از آن می‌تواند به اردوگاه داخل شود،‏ اما باید هفت روز بیرون از خیمهٔ خود به سر برد.‏ ۹ روز هفتم باید همهٔ موی سر و ریش و ابروان خود،‏ یعنی تمام موی خود را بتراشد.‏ سپس باید جامهٔ خود را بشوید و بدن خود را به آب غسل دهد.‏ آنگاه طاهر خواهد بود.‏

۱۰ ‏«روز هشتم باید دو برهٔ نرینهٔ بی‌عیب و یک برهٔ مادینهٔ یک ساله و بی‌عیب،‏ با سه‌دهم ایفَه* آرد مرغوبِ آمیخته به روغن برای هدیهٔ آردی،‏ و یک لوگ* روغن بیاورد.‏ ۱۱ سپس کاهن،‏ کسی را که باید تطهیر شود،‏ با این چیزها نزد درِ خیمهٔ ملاقات به حضور خداوند حاضر کند.‏ ۱۲ کاهن یکی از بره‌های نرینه را گرفته،‏ همراه با لوگ روغن به عنوان قربانی جبران تقدیم کند.‏ او آنها را به عنوان هدیهٔ تکان‌دادنی به حضور خداوند تکان دهد.‏ ۱۳ سپس بره را در مکانی که قربانی گناه و قربانی تمام‌سوز ذبح می‌شود،‏ یعنی در مکانِ قُدس،‏ ذبح کند.‏ زیرا قربانی جبران نیز مانند قربانی گناه از آنِ کاهن است و بسیار مقدس.‏ ۱۴ کاهن مقداری از خون قربانی جبران را بگیرد و بر نرمهٔ گوش راست کسی که باید تطهیر شود و بر شست دست راست و شست پای راست او بمالد.‏ ۱۵ همچنین مقداری از لوگ روغن گرفته،‏ آن را در کف دست چپ خود بریزد.‏ ۱۶ سپس انگشت دست راست خود را در روغنی که در کف دست چپ اوست فرو برده،‏ مقداری از روغن را با انگشت خود هفت بار به حضور خداوند بپاشد.‏ ۱۷ آنگاه مقداری از روغن باقی مانده در دست خود را بر نرمهٔ گوش راست کسی که باید تطهیر شود و بر شست دست راست و شست پای راست او،‏ روی خون قربانی جبران،‏ بمالد.‏ ۱۸ باقی روغن را نیز که در دست اوست بر سر شخصی که باید تطهیر شود،‏ بمالد.‏ بدین‌گونه در حضور خداوند برایش کفّاره به جا خواهد آورد.‏ ۱۹ سپس کاهن قربانی گناه را تقدیم کند و برای کسی که باید از نجاست خود تطهیر شود،‏ کفّاره به جا آورد.‏ پس از آن،‏ قربانی تمام‌سوز را ذبح کرده،‏ ۲۰ آن را به همراه هدیهٔ آردی بر مذبح تقدیم کند.‏ بدین‌گونه کاهن برای او کفّاره به جا خواهد آورد و او طاهر خواهد بود.‏

۲۱ ‏«اما اگر او فقیر باشد و دستش به اینها نرسد،‏ باید بره‌ای نرینه برای قربانی جبران به جهت تکان دادن بگیرد تا برایش کفّاره به جا آورده شود.‏ نیز باید یک‌دهم ایفَه آرد مرغوب آمیخته به روغن برای هدیهٔ آردی،‏ و یک لوگ روغن بگیرد.‏ ۲۲ همچنین دو قمری یا دو جوجه کبوتر بگیرد،‏ هر کدام که دستش می‌رسد،‏ یکی برای قربانی گناه و دیگری برای قربانی تمام‌سوز.‏ ۲۳ روز هشتم آنها را نزد کاهن به درِ خیمهٔ ملاقات آوَرَد تا در حضور خداوند برای تطهیر او تقدیم شود.‏ ۲۴ کاهن برهٔ قربانی جبران و لوگ روغن را گرفته،‏ آنها را به عنوان هدیهٔ تکان‌دادنی به حضور خداوند تکان دهد.‏ ۲۵ سپس برهٔ قربانی جبران را ذبح کند،‏ و مقداری از خون قربانی جبران را گرفته،‏ بر نرمهٔ گوش راست کسی که باید تطهیر شود،‏ و بر شست دست راست و شست پای راست او بمالد.‏ ۲۶ آنگاه کاهن مقداری از روغن را در کف دست چپ خود بریزد ۲۷ و با انگشت دست راست خود قدری از روغن را که در دست چپ اوست هفت بار به حضور خداوند بپاشد.‏ ۲۸ سپس مقداری از روغن را که در دست اوست بر نرمهٔ گوش راست کسی که باید تطهیر شود و بر شست دست راست و شست پای راست او،‏ بر جای خون قربانی جبران بمالد.‏ ۲۹ باقی روغن را نیز که در دست خود دارد بر سر شخصی که باید تطهیر شود بمالد،‏ تا در حضور خداوند برایش کفّاره به جا آوَرَد.‏ ۳۰ سپس باید از دو قمری یا دو جوجه کبوتر،‏ هر کدام که دست شخص می‌رسد،‏ ۳۱ یکی* را برای قربانی گناه و دیگری را برای قربانی تمام‌سوز،‏ به همراه هدیهٔ آردی تقدیم کند.‏ بدین‌گونه کاهن در حضور خداوند برای کسی که باید تطهیر شود کفّاره به جا خواهد آورد.‏ ۳۲ این است قانون کسی که جذام دارد ولی دستش به قربانیهای لازم برای تطهیر خود نمی‌رسد.‏»‏

پاک شدن از خوره

۳۳ خداوند موسی و هارون را خطاب کرده،‏ گفت:‏ ۳۴ ‏«چون به سرزمین کنعان که من آن را به شما به ملکیت می‌بخشم،‏ داخل شوید و من بر خانه‌ای در سرزمین میراث شما آفت خوره* بفرستم،‏ ۳۵ صاحب خانه باید بیاید و به کاهن بگوید:‏ ”‏به نظر می‌رسد چیزی مانند کپَک در خانه‌ام وجود دارد.‏“‏ ۳۶ آنگاه کاهن فرمان دهد تا پیش از آنکه او برای آزمودن آفت برود،‏ خانه را خالی کنند تا چیزی از آنچه در خانه است نجس نشود.‏ پس از آن،‏ کاهن داخل شود تا خانه را ملاحظه کند.‏ ۳۷ او کپک را بیازماید:‏ اگر کپک بر دیوارهای خانه به صورت فرورفتگی‌هایی بود که به سبزی یا سرخی می‌زد،‏ و عمیقتر از سطح دیوار به نظر می‌رسید،‏ ۳۸ کاهن باید از خانه بیرون آمده،‏ نزد دَرِ خانه برود،‏ و خانه را تا هفت روز ببندد.‏ ۳۹ سپس روز هفتم بازگردد و خانه را ملاحظه کند.‏ اگر کپک در دیوارهای خانه پخش شده بود،‏ ۴۰ فرمان دهد تا سنگهای کپک‌زده را برکَنده،‏ آنها را در مکانی نجس بیرون از شهر بیفکنند.‏ ۴۱ سپس درون خانه را دورتادور بتراشند،‏ و خاک تراشیده شده را در مکانی نجس بیرون از شهر بریزند.‏ ۴۲ آنگاه سنگهای دیگر گرفته،‏ در جای آن سنگها بگذارند،‏ و خاک دیگر گرفته،‏ خانه را به آن اندود کنند.‏

۴۳ ‏«اگر پس از کندنِ سنگها و تراشیدنِ خانه و خاک‌اندود کردنِ آن،‏ کپک بار دیگر در خانه بروز کند و پخش شود،‏ ۴۴ کاهن باید داخل شود و ملاحظه کند.‏ اگر کپک در خانه پخش شده باشد،‏ خانه مبتلا به خوره است،‏ و نجس به شمار می‌آید.‏ ۴۵ در آن صورت،‏ باید خانه،‏ یعنی سنگها و چوب و تمامی خاکِ آن را خراب کرده،‏ بیرون از شهر به مکانی نجس ببرند.‏ ۴۶ در تمام مدتی که خانه بسته است،‏ هر که بدان داخل شود تا شامگاه نجس خواهد بود.‏ ۴۷ و هر که در آن خانه بخوابد یا چیزی در آن بخورد،‏ باید جامهٔ خود را بشوید.‏

۴۸ ‏«اما اگر کاهن آمده،‏ ملاحظه کند که پس از خاک‌اندود شدنِ خانه،‏ کپک در خانه پخش نشده است،‏ در آن صورت خانه را طاهر اعلام کند،‏ زیرا کپک برطرف شده است.‏ ۴۹ کاهن برای تطهیر خانه،‏ دو پرنده با چوب سرو و نخ قرمز و زوفا بگیرد،‏ ۵۰ و یکی از پرنده‌ها را در ظرفی سفالین بر آب زلال سر ببرد.‏ ۵۱ سپس چوب سرو،‏ زوفا،‏ نخ قرمز و پرندهٔ زنده را گرفته،‏ آنها را در خون پرندهٔ کشته شده و در آب زلال فرو بَرَد،‏ و هفت بار بر خانه بپاشد.‏ ۵۲ بدین‌گونه خانه را با خون پرنده،‏ آب زلال،‏ پرندهٔ زنده،‏ و چوب سرو،‏ زوفا و نخ قرمز تطهیر نماید.‏ ۵۳ آنگاه پرندهٔ زنده را بیرون شهر در صحرا رها کند.‏ بدین‌گونه برای خانه کفّاره به جا خواهد آورد،‏ و خانه طاهر خواهد شد.‏»‏

۵۴ این است قانون هر مرض پوستی و گَری،‏ ۵۵ و کپک در جامه یا در خانه،‏ ۵۶ و تاوَل یا آماس یا لَک،‏ ۵۷ برای تشخیص نجس یا طاهر بودنشان.‏ این است قانون امراض پوستی و کپک.‏