مَتّی

هشدار به رهبران مذهبی

۲۳ آنگاه عیسی خطاب به مردم و شاگردان خود چنین گفت:‏ ۲ ‏«علمای دین و فَریسیان بر مسند موسی نشسته‌اند.‏ ۳ پس آنچه به شما می‌گویند،‏ نگاه دارید و به جا آورید؛‏ امّا همچون آنان عمل نکنید!‏ زیرا آنچه تعلیم می‌دهند،‏ خود به جا نمی‌آورند.‏ ۴ بارهای توانفرسا را می‌بندند و بر دوش مردم می‌گذارند،‏ امّا خود حاضر نیستند برای حرکت دادن آن حتی انگشتی تکان دهند.‏ ۵ هر چه می‌کنند برای آن است که مردم آنها را ببینند:‏ آیه‌دان‌های* خود را بزرگتر و دامن ردای خویش را پهنتر می‌سازند.‏ ۶ دوست دارند در ضیافتها بر صدر مجلس بنشینند و در کنیسه‌ها بهترین جای را داشته باشند،‏ ۷ و مردم در کوچه و بازار آنها را سلام گویند و ’استاد‘ خطاب کنند.‏ ۸ امّا شما ’استاد‘ خوانده مشوید،‏ زیرا تنها یک استاد دارید،‏ و همهٔ شما برادرید.‏ ۹ هیچ‌کس را نیز بر روی زمین ’پدر‘ مخوانید ،‏زیرا تنها یک پدر دارید که در آسمان است.‏ ۱۰ و نیز ’معلم‘ خوانده مشوید،‏ زیرا فقط یک معلم دارید که مسیح است.‏ ۱۱ آن که در میان شما از همه بزرگتر است،‏ خدمتگزار شما خواهد بود.‏ ۱۲ زیرا هر که خود را بزرگ سازد،‏ پست خواهد شد و هر که خویشتن را فروتن سازد،‏ سرافراز خواهد گردید.‏

۱۳ ‏«وای بر شما ای علمای دین و فَریسیان ریاکار!‏ شما درِ پادشاهی آسمان را به روی مردم می‌بندید؛‏ نه خود داخل می‌شوید و نه می‌گذارید کسانی که در راهند،‏ داخل شوند.‏

[‏۱۴ ‏«وای بر شما ای علمای دین و فَریسیان ریاکار!‏ شما از سویی خانهٔ بیوه‌زنان را غارت می‌کنید و از دیگر سو،‏ برای تظاهر،‏ دعای خود را طول می‌دهید.‏ از همین رو،‏ مکافاتتان بسی سخت‌تر خواهد بود.‏]‏

۱۵ ‏«وای بر شما ای علمای دین و فَریسیان ریاکار!‏ شما دریا و خشکی را درمی‌نوردید تا یک نفر را به دین خود بیاورید و وقتی چنین کردید،‏ او را دو چندان بدتر از خود،‏ فرزند جهنم می‌سازید.‏

۱۶ ‏«وای بر شما ای راهنمایان کور که می‌گویید:‏ ”‏اگر کسی به معبد سوگند خورَد باکی نیست،‏ امّا اگر به طلای معبد سوگند خورَد،‏ باید به سوگند خود وفا کند.‏“‏ ۱۷ ای نابخردانِ کور!‏ کدام برتر است؟‏ طلا یا معبدی که طلا را تقدیس می‌کند؟‏ ۱۸ و نیز می‌گویید:‏ ”‏اگر کسی به مذبح سوگند خورَد،‏ باکی نیست،‏ امّا اگر به هدیه‌ای که بر آن گذاشته می‌شود سوگند خورَد،‏ باید به سوگند خود وفا کند.‏“‏ ۱۹ ای کوران!‏ کدام برتر است؟‏ هدیه یا مذبحی که هدیه را تقدیس می‌کند؟‏ ۲۰ پس،‏ کسی که به مذبح سوگند می‌خورد،‏ همانا به مذبح و هرآنچه بر آن است سوگند خورده است.‏ ۲۱ و هر که به معبد سوگند می‌خورد،‏ به معبد و به آن که در آن ساکن است سوگند خورده است.‏ ۲۲ و هر که به آسمان سوگند می‌خورد،‏ به تخت خدا و به آن که بر آن نشسته است سوگند خورده است.‏

۲۳ ‏«وای بر شما ای علمای دین و فَریسیان ریاکار!‏ شما از نعناع و شِوید و زیره ده‌یک می‌دهید،‏ امّا احکام مهمترِ شریعت را که همانا عدالت و رحمت و امانت است،‏ نادیده می‌گیرید.‏ اینها را می‌بایست به جای می‌آوردید و آنها را نیز فراموش نمی‌کردید.‏ ۲۴ ای راهنمایان کور!‏ شما پشه را صافی می‌کنید،‏ امّا شتر را فرو می‌بلعید!‏

۲۵ ‏«وای بر شما ای علمای دین و فَریسیان ریاکار!‏ شما بیرون پیاله و بشقاب را پاک می‌کنید،‏ امّا درون آن مملو از طمع و ناپرهیزی است.‏ ۲۶ ای فَریسی کور،‏ نخست درون پیاله و بشقاب را پاک کن که بیرونش نیز پاک خواهد شد.‏

۲۷ ‏«وای بر شما ای علمای دین و فَریسیان ریاکار!‏ شما همچون گورهایی هستید سفیدکاری شده که از بیرون زیبا به نظر می‌رسند،‏ امّا درون آنها پُر است از استخوانهای مردگان و انواع نجاسات!‏ ۲۸ به همین‌سان،‏ شما نیز خود را به مردم پارسا می‌نمایید،‏ امّا در باطن مملو از ریاکاری و شرارتید.‏

۲۹ ‏«وای بر شما ای علمای دین و فَریسیان ریاکار!‏ شما برای پیامبران مقبره می‌سازید و آرامگاه پارسایان را می‌آرایید ۳۰ و می‌گویید:‏ ”‏اگر در روزگار پدران خود بودیم،‏ هرگز در کشتن پیامبران با ایشان شریک نمی‌شدیم.‏“‏ ۳۱ بدین‌سان،‏ بر ضد خود شهادت می‌دهید که فرزندانِ قاتلانِ پیامبرانید.‏ ۳۲ حال که چنین است،‏ پس آنچه را پدرانتان آغاز کردند،‏ شما به کمال رسانید!‏ ۳۳ ای ماران!‏ ای افعی‌زادگان!‏ چگونه از مجازات جهنم خواهید گریخت؟‏ ۳۴ چرا که من انبیا و حکیمان و علما نزد شما می‌فرستم و شما برخی را خواهید کشت و بر صلیب خواهید کشید،‏ و برخی را در کنیسه‌های خود تازیانه خواهید زد و شهر به شهر تعقیب خواهید کرد.‏ ۳۵ پس،‏ همهٔ خون پارسایان که بر زمین ریخته شده است،‏ از خون هابیلِ پارسا گرفته تا خون زکریا بن بَرَخیا،‏ که او را بین محرابگاه و مذبح کشتید،‏ بر گردن شما خواهد بود.‏ ۳۶ آمین،‏ به شما می‌گویم،‏ همهٔ اینها دامنگیر این نسل خواهد شد.‏

۳۷ ‏«ای اورشلیم،‏ ای اورشلیم،‏ ای قاتلِ پیامبران و سنگسارکنندهٔ رسولانی که نزد تو فرستاده می‌شوند!‏ چند بار خواستم همچون مرغی که جوجه‌هایش را زیر بالهای خویش جمع می‌کند،‏ فرزندان تو را گِرد آورم،‏ امّا نخواستی!‏ ۳۸ اینک خانهٔ شما به خودتان ویران واگذاشته می‌شود.‏ ۳۹ زیرا به شما می‌گویم که از این پس مرا نخواهید دید تا روزی که بگویید:‏ ”‏مبارک است آن که به نام خداوند می‌آید.‏“‏»‏