۲ ‏«به اسرائیلیان فرمان بده که این افراد را به بیرون اردوگاه بفرستند:‏ هر کسی که جذام دارد+ یا ترشح دارد+ و یا به خاطر دست زدن به جسد کسی،‏ ناپاک شده است.‏+

۱۴ یَهُوَه در جواب به موسی گفت:‏ «اگر پدر مریم روی صورتش آب دهان می‌انداخت،‏ آیا او برای هفت روز تحقیر نمی‌شد؟‏ پس مریم باید برای هفت روز بیرون اردوگاه قرنطینه شود+ و بعد از آن اجازه دارد دوباره به اردوگاه برگردد.‏»

۳ کنار دروازهٔ شهر چهار جذامی بودند.‏ آن‌ها به همدیگر گفتند:‏ «چرا اینجا بنشینیم تا بمیریم؟‏

۲۰ وقتی عَزَریا،‏ کاهن ارشد و همهٔ کاهنان دیگر به طرف او برگشتند،‏ دیدند که روی پیشانی‌اش به جذام مبتلا شده است!‏ پس او را گرفتند و فوراً از آنجا بیرون بردند.‏ خودش هم عجله کرد،‏ چون یَهُوَه او را به این بلا دچار کرده بود.‏

۲۱ عُزّیای پادشاه تا پایان عمرش به جذام مبتلا بود.‏ از آنجایی که او جذام داشت،‏ در خانه‌ای جدا زندگی می‌کرد.‏ او دیگر اجازه نداشت که به خانهٔ یَهُوَه برود.‏ پس پسر او یوتام نظارت بر خانهٔ* پادشاه و قضاوت بر مردم آن سرزمین را به عهده گرفت.‏