۲۹ به یاد داشته باشید که یَهُوَه روزی خاص یعنی روز شَبّات را به شما داده است.‏+ به همین دلیل،‏ در روز ششم،‏ نان دو روز را به شما می‌دهد.‏ در روز هفتم همهٔ شما باید هر جا که هستید بمانید و هیچ کس نباید محل خودش را ترک کند.‏»

۱۰ اما روز هفتم شَبّاتی برای خدای تو یَهُوَه است.‏ در آن روز نباید کار کنی؛‏ نه تو،‏ نه پسران و دخترانت،‏ نه غلامان و کنیزانت،‏ نه دام‌هایت و نه غریبانی که در شهر* تو ساکنند؛‏+

۱۲ همین طور روزهای شَبّات را به آن‌ها دادم تا نشانه‌ای بین خودم و آن‌ها باشد و بدانند من که یَهُوَه هستم آن‌ها را انتخاب کرده‌ام تا قوم خاص من باشند.‏