۷ مدتی بعد،‏ فرشتهٔ یَهُوَه هاجَر را در بیابان کنار یک چشمهٔ آب دید؛‏ همان چشمه‌ای که در مسیر شور است.‏+

۱۳ بعد هاجَر در دلش گفت:‏ «آیا واقعاً در اینجا خدا را که مرا می‌بیند دیده‌ام؟‏» پس او نام یَهُوَه را که با او صحبت می‌کرد،‏ خواند* و گفت:‏ «تو خدایی هستی که همه چیز را می‌بیند.‏»‏*‏+

۲۴ در آخر یعقوب تنها ماند.‏ بعد مردی* ظاهر شد و تا طلوع آفتاب با او کشتی گرفت.‏+

۳۰ یعقوب آن مکان را فِنی‌ئیل*‏+ نامید،‏ چون گفت،‏ «من اینجا خدا* را رو در رو دیدم،‏ اما زنده ماندم.‏»‏+

۲۱ فرشتهٔ یَهُوَه دیگر به مانوح و زنش ظاهر نشد و مانوح فهمید که او فرشتهٔ یَهُوَه بوده است.‏+ ۲۲ مانوح به زنش گفت:‏ «ما حتماً می‌میریم،‏ چون خدا را دیدیم.‏»‏+

۱۱ همان موقع فرشتهٔ یَهُوَه به زَکَریا ظاهر شد.‏ آن فرشته در طرف راست مذبحِ بخور ایستاده بود.‏ ۱۲ زَکَریا با دیدن او مضطرب شد و ترس وجودش را گرفت.‏