۱۴ آن وقت یَهُوَه از روح خود به یَحَزی‌ئیل پسر زَکَریا که در آن جماعت ایستاده بود داد؛‏ زَکَریا پسر بِنایا،‏ بِنایا پسر یِعی‌ئیل و یِعی‌ئیل پسر مَتَّنیای لاوی از پسران آساف بود.‏