۱۸ اما سربازان اسرائیلی به آن‌ها حمله نکردند،‏ چون رئیسان قوم به نام یَهُوَه،‏ خدای اسرائیل قسم خورده بودند که این کار را نکنند.‏+ برای همین،‏ اسرائیلیان* شروع به گله و شکایت از رئیسان کردند.‏ ۱۹ رئیسان به اسرائیلیان* گفتند:‏ «ما به نام یَهُوَه خدای اسرائیل قسم خورده‌ایم که به آن‌ها آسیبی نرسانیم.‏ برای همین اجازه نداریم به آن‌ها صدمه بزنیم.‏ ۲۰ پس باید به قسمی که خورده‌ایم وفا کنیم+ و آن‌ها را زنده بگذاریم تا خدا از دست ما خشمگین نشود.‏»

۳۴ وقتی یَفتاح به خانه‌اش در مِصفه برگشت،‏ دخترش در حالی که دف می‌زد و می‌رقصید به استقبالش بیرون آمد!‏ یَفتاح همین یک دختر را داشت و به جز او هیچ فرزند دیگری نداشت.‏ ۳۵ یَفتاح با دیدن دخترش،‏ لباسش را چاک زد و گفت:‏ «ای وای دخترم!‏ نمی‌دانی که چقدر مرا غصه‌دار کردی،‏* چون مجبورم تو را از خودم دور کنم.‏ من به یَهُوَه قولی دادم و نمی‌توانم قولم را زیر پا بگذارم.‏»‏

۳۳ ‏«همچنین شنیده‌اید که در قدیم به مردم گفته می‌شد:‏ ‹قسم دروغ نخورید + و به هر قولی که به یَهُوَه* می‌دهید،‏ وفا کنید.‏›‏+