۲۱ و هر دو دستش را بر سر بز زنده بگذارد و به همهٔ خطاها و گناهان اسرائیلیان اعتراف کند،‏ گویی آن‌ها را روی سر بز می‌گذارد.‏+ بعد آن حیوان را به دست کسی که تعیین شده است* به بیابان بفرستد.‏ ۲۲ او آن بز را در بیابان رها کند+ و آن بز همهٔ خطاهای آن‌ها را+ با خودش به بیابان خواهد برد.‏+

۳۴ یَهُوَه می‌گوید:‏ «در آن زمان،‏ دیگر لازم نیست که کسی به همنوع یا برادرش تعلیم بدهد و بگوید،‏ ‹یَهُوَه را بشناس!‏› چون همه،‏ از کوچک تا بزرگ،‏ مرا خواهند شناخت.‏ من هم خطاهایشان را می‌بخشم و گناهانشان را دیگر به یاد نمی‌آورم.‏»‏