۳۷ چه کسی آنقدر داناست که بتواند ابرها را بشمارد،‏

یا آب مشک‌های آسمان را بر زمین بریزد،‏+

 ۸ او خدایی است که آسمان را با ابرها می‌پوشانَد،‏

برای زمین باران فراهم می‌کند،‏+

و روی کوه‌ها سبزه‌ها را می‌رویاند.‏+

۱۳ وقتی صدایش را بلند می‌کند،‏

آب‌ها در آسمان به خروش می‌آیند.‏+

او باعث می‌شود که بخار آب* از هر گوشهٔ زمین به آسمان بالا برود؛‏+

همراه باران،‏ رعد و برق می‌فرستد،‏

و بادها را از انبارهایشان بیرون می‌آورد.‏+

 ۶ ‏‹او که پله‌هایش را در آسمان‌ها می‌سازد،‏

و گنبدش* را بالای زمین استوار می‌کند؛‏

او که آب‌های دریا را صدا می‌زند،‏

تا آن‌ها را بر سطح زمین بباراند؛‏+

اسم او یَهُوَه است.‏›‏+