۱۴ او جلوی درِ خانه‌اش،‏

در بلندی‌های شهر روی سکویی می‌نشیند،‏+

۱۵ و رهگذران را صدا می‌زند،‏

و به آن‌ها که مستقیم به راه خودشان می‌روند می‌گوید:‏

۱۷ ‏«آبِ دزدی شیرین است،‏

و غذایی که مخفیانه خورده شود دلچسب است.‏»‏+

۱۸ اما آن‌ها نمی‌دانند که عاقبت رفتن به خانهٔ آن زن مرگ است،‏

و مهمانانش در اعماق گور* هستند.‏+