۸ بعد از آن یَهُوَه به یوشَع گفت:‏ «از آن‌ها نترس،‏+ چون من آن‌ها را به دست تو تسلیم کرده‌ام + و هیچ کدامشان توانایی مقابله با تو را ندارند.‏»‏+ ۹ یوشَع و سربازانش از جِلجال حرکت کردند و تمام شب در راه بودند تا این که به جِبعون رسیدند و با یک حملهٔ ناگهانی لشکرهای دشمن را غافلگیر کردند.‏ ۱۰ یَهُوَه سربازان دشمن را گیج و سردرگم کرد + و اسرائیلیان خیلی از آن‌ها را در جِبعون کشتند و بقیه را در راه سربالایی بِیت‌حورون،‏ تا عَزیقه و مَقّیده تعقیب کردند و به کشتن آن‌ها ادامه دادند.‏ ۱۱ وقتی سربازان فراری دشمن به سرازیری بِیت‌حورون رسیدند،‏ یَهُوَه از آنجا تا عَزیقه بر سرشان تگرگ‌های بزرگی از آسمان فرستاد که خیلی از آن‌ها را کشت.‏ تعداد افرادی که با تگرگ کشته شدند بیشتر از کسانی بود که با شمشیر اسرائیلیان کشته شدند!‏

۱۲ در همان روزی که یَهُوَه اَموریان را جلوی چشم اسرائیلیان شکست داد،‏ یوشَع به یَهُوَه دعا کرد و در حضور قوم گفت:‏

۱۳ بنابراین خورشید در جای خودش ماند و ماه هم از جای خودش تکان نخورد تا این که اسرائیلیان تمام دشمنانشان را نابود کردند.‏ این اتفاق در کتاب یاشَر هم نوشته شده است.‏+ خورشید تمام روز در وسط آسمان بی‌حرکت ماند و غروب نکرد.‏ ۱۴ نه قبل و نه بعد از آن اتفاق،‏ روزی نبوده که یَهُوَه به این شکل به دعای یک انسان گوش داده باشد،‏+ چون در واقع یَهُوَه بود که برای قوم اسرائیل می‌جنگید.‏+

۲۰ پس داوود در بَعَل‌فِراصیم به فِلیسطی‌ها حمله کرد و آن‌ها را شکست داد.‏ بعد داوود گفت:‏ «یَهُوَه مثل سیلابی که دیواری را خراب می‌کند،‏ جلوی من رفت و دشمنانم را شکست داد!‏»‏+ به همین دلیل،‏ او نام آن مکان را بَعَل‌فِراصیم* گذاشت.‏+

۱۰ داوود از خدا پرسید:‏ «آیا به جنگ فِلیسطی‌ها بروم؟‏ اگر بروم،‏ آیا آن‌ها را به دست من تسلیم می‌کنی؟‏» یَهُوَه به او گفت:‏ «برو حمله کن و من حتماً آن‌ها را به دست تو تسلیم می‌کنم.‏»‏+ ۱۱ پس داوود در بَعَل‌فِراصیم + به فِلیسطی‌ها حمله کرد و آن‌ها را شکست داد.‏ بعد داوود گفت:‏ «خدای حقیقی مثل سیلابی که دیواری را خراب* می‌کند،‏ دشمنانم را به دست من شکست داد!‏» به همین دلیل،‏ نام آن مکان را بَعَل‌فِراصیم* گذاشتند.‏ ۱۲ فِلیسطی‌ها بت‌هایشان را در آنجا رها کردند و داوود فرمان داد تا آن‌ها را آتش بزنند و از بین ببرند.‏+

۱۳ مدتی بعد،‏ فِلیسطی‌ها به درّهٔ* رِفائیم برگشتند + و دوباره با ساکنان آنجا جنگیدند.‏ ۱۴ داوود باز هم از خدا سؤال کرد که چه کار کند.‏ اما این بار خدای حقیقی در جواب او گفت:‏ «مستقیم به آن‌ها حمله نکن،‏ بلکه دور بزن و در عقبشان پشت بوته‌های بَکا مخفی شو،‏ بعد بیرون بیا و از آنجا به آن‌ها حمله کن!‏+ ۱۵ وقتی از بوته‌های* بَکا صدایی مثل صدای قدم‌های لشکر شنیدی حمله کن،‏ چون خدای حقیقی پیشاپیش تو رفته تا لشکر فِلیسطی‌ها را شکست دهد.‏»‏+ ۱۶ پس داوود دقیقاً طبق فرمان خدای حقیقی عمل کرد + و با همراهانش لشکر فِلیسطی‌ها را از جِبعون تا جازِر شکست داد.‏+