۱۰ پس من گفتم:‏ «ای وای!‏ ای یَهُوَه حاکم متعال،‏ تو اهالی یهودا و اورشلیم را کاملاً فریب دادی،‏+ چون قول صلح و آرامش را به آن‌ها دادی،‏+ ولی الآن تیغ شمشیر بر گلوی ماست!‏»‏

و قوم من از این وضع راضی‌اند.‏+

اما وقتی به همهٔ این‌ها پایان داده شود،‏ شما چه کار می‌کنید؟‏»‏

در حالی که هیچ صلحی وجود ندارد.‏+

۱۶ یَهُوَه خدای لشکرها می‌گوید:‏

‏«به سخنان پیامبرانی که برایتان پیشگویی می‌کنند،‏ گوش ندهید.‏+

آن‌ها شما را فریب می‌دهند.‏*

۸ ‏«‹«اما اگر ملت یا مملکتی نخواهد به نِبوکَدنَصَّرِ پادشاه خدمت کند و زیر یوغ بردگی پادشاه بابِل برود،‏ من آن ملت را با شمشیر،‏+ قحطی و بیماری مجازات خواهم کرد،‏ تا این که بالاخره آن‌ها را به دست او کاملاً نابود کنم.‏ این گفتهٔ یَهُوَه است.‏

۹ ‏«‹«بنابراین به سخنان پیامبرانتان،‏ غیبگویان،‏ تعبیرکنندگان خواب،‏ جادوگران و افسونگرانتان گوش ندهید.‏ آن‌ها به شما می‌گویند:‏ ‹بردهٔ پادشاه بابِل نخواهید شد.‏› ۱۰ ولی پیشگویی‌های آن‌ها دروغ است.‏ اگر به آن‌ها گوش بدهید،‏ شما از سرزمینتان به جایی دور برده می‌شوید و من شما را در سرزمین‌های دوردست پراکنده می‌کنم و نابود خواهید شد.‏

۱۰ همهٔ این‌ها به این دلیل است که آن‌ها قوم مرا گمراه کرده‌اند و می‌گویند:‏ «صلح و آرامش برقرار است!‏» در حالی که هیچ صلح و آرامشی وجود ندارد.‏+ وقتی دیواری سست و بی‌دوام ساخته می‌شود،‏ آن‌ها روی آن را با گچ سفید می‌کنند.‏›‏*‏+

در عین حال به یَهُوَه تکیه می‌کنند* و می‌گویند:‏

‏«مگر یَهُوَه با ما نیست؟‏+

هیچ مصیبتی به سرمان نمی‌آید.‏»‏+