۱۲ وقتی مَنَسّی در سختی و عذاب بود،‏ به یَهُوَه خدایش التماس کرد که به او لطف کند.‏* او خود را در مقابل خدای اجدادش خیلی فروتن کرد.‏ ۱۳ مَنَسّی از دعا کردن دست نکشید و خدا دعاهای التماس‌آمیز او را شنید و تحت تأثیر قرار گرفت.‏ پس اجازه داد که مَنَسّی به اورشلیم برگردد و دوباره حکمرانی کند.‏+ آن وقت مَنَسّی فهمید که یَهُوَه خدای حقیقی است.‏+

 ۷ ای یَهُوَه،‏ لطفاً خطاها و گناهان جوانی‌ام را فراموش کن.‏

۱۶ من او را برای هیچ کدام از گناهان گذشته‌اش مجازات نخواهم کرد؛‏*‏+ چون کارهای خوب و عادلانه‌اش باعث می‌شود که حتماً زنده بماند.‏›‏+