۴۲ مردی از بَعَل‌شَلیشه آمد و برای مرد خدای حقیقی ۲۰ نان جو از نوبر محصول و یک کیسه غلّهٔ تازه آورد.‏ اِلیشَع گفت:‏ «به مردم بدهید تا بخورند.‏» ۴۳ اما خادمش گفت:‏ «چطور این را جلوی ۱۰۰ نفر بگذارم؟‏» اِلیشَع گفت:‏ «به مردم بده تا بخورند،‏ چون یَهُوَه چنین می‌گوید،‏ ‹آن‌ها خواهند خورد و مقداری هم باقی خواهد ماند.‏›» ۴۴ پس او نان‌ها و غلّه را جلوی آن عده گذاشت.‏ آن‌ها خوردند و همان طور که یَهُوَه گفته بود،‏ مقداری هم باقی ماند.‏