۳۷ پدری که مرا فرستاد خودش دربارهٔ من شهادت داده است.‏+ شما نه صدای او را شنیده‌اید و نه او* را دیده‌اید.‏+

۱۷ چون پدرمان خدا به او افتخار و جلال داد.‏ این زمانی اتفاق افتاد که خدا یعنی منشأ آن جلالِ پرعظمت دربارهٔ او گفت:‏ «این پسر من و عزیز من است که از او راضی و خشنودم.‏»‏+

۹ ما شهادت انسان‌ها را قبول می‌کنیم،‏ ولی شهادتی که خدا می‌دهد معتبرتر* است،‏ چون خدا خودش دربارهٔ پسرش شهادت داده است.‏