خروج
۳۱ یَهُوَه به موسی گفت: ۲ «من بِصَل‌ئیل،+ پسر اوری و نوهٔ حور را که از طایفهٔ یهوداست انتخاب کرده‌ام.*+ ۳ من او را با روح خود* پر خواهم کرد و به او حکمت، فهم و دانشِ هر گونه صنعتی را خواهم داد ۴ تا با خلاقیت طراحی کند و با طلا، نقره و مس کار کند ۵ و سنگ‌های گرانبها بتراشد و نگین‌دان بسازد+ و انواع محصولات چوبی درست کند.+ ۶ به علاوه اُهولیاب،+ پسر اَخیسامَک از طایفهٔ دان را تعیین کرده‌ام که به بِصَل‌ئیل کمک کند. من به همهٔ کسانی که مهارت دارند* حکمت می‌دهم* تا بتوانند همهٔ چیزهایی را که به تو فرمان داده‌ام درست کنند،+ یعنی: ۷ خیمهٔ ملاقات،+ صندوق شهادت+ و سرپوش آن،+ همهٔ وسایل خیمه، ۸ میز+ و وسایل آن، چراغدانی که از طلای خالص است و همهٔ وسایل آن،+ مذبح بخور،+ ۹ مذبح قربانی‌های سوختنی+ و همهٔ وسایل آن، حوض و پایه‌اش،+ ۱۰ لباس‌های بافته‌شدهٔ ظریف، لباس‌های مقدّس هارون کاهن، لباس‌های پسران او برای خدمت به عنوان کاهن،+ ۱۱ روغن مسح و بخور معطر برای مکان مقدّس.+ آن‌ها به همهٔ فرمان‌هایی که به تو داده‌ام عمل خواهند کرد.»
۱۲ یَهُوَه به موسی گفت: ۱۳ «به اسرائیلیان بگو، ‹مهم‌تر از همه، باید قانون روز شَبّات را رعایت کنید،+ چون این کار بین من و شما و تمام نسل‌های آینده‌تان نشانه‌ای است تا بدانید من که یَهُوَه هستم شما را به عنوان قوم خاص خودم انتخاب کرده‌ام.* ۱۴ قانون روز شَبّات را رعایت کنید، چون این روز برای شما مقدّس است.+ کسی که قانون شَبّات را بشکند باید کشته شود. هر کس در آن روز کار کند، باید کشته شود.*+ ۱۵ شش روز می‌توانید کار کنید، اما روز هفتم، روز استراحت* کامل و روز شَبّات است.+ آن روز برای یَهُوَه مقدّس است. اگر کسی در آن روز کار کند باید کشته شود. ۱۶ اسرائیلیان و تمام نسل‌های آینده‌شان باید قانون شَبّات را رعایت کنند، چون این یک عهد جاودانی بین من و آن‌هاست. ۱۷ روز شَبّات بین من و قوم اسرائیل یک نشانهٔ همیشگی است،+ چون من که یَهُوَه هستم در شش روز آسمان و زمین را ساختم و روز هفتم از کارم دست کشیدم* و از آن راضی بودم.›»+
۱۸ به محض این که صحبت‌های خدا با موسی روی کوه سینا تمام شد، دو لوح*+ سنگی به او داد که فرمان‌هایش را با انگشت خودش روی آن‌ها نوشته بود.+