ایّوب
۲۲ اِلیفازِ تیمانی + در جواب ایّوب گفت:
۲ «آیا از انسان فایده‌ای به خدا می‌رسد؟
آیا شخص عاقل* می‌تواند به او فایده برساند؟+
۴ آیا خدا تو را به خاطر احترامی که برایش قائلی،
مجازات می‌کند و به محاکمه می‌کشد؟
۱۰ برای همین دورتادورت دام و تله است،+
و بلاهای ناگهانی تو را به وحشت انداخته است؛
۱۱ برای همین در تاریکی هستی و چیزی نمی‌بینی،
و سیلاب، تو را در خود فرو می‌برد.
۱۲ آیا خدا در جاهای بلند آسمان نیست؟
ببین همهٔ ستاره‌ها چقدر بالا هستند.
۱۳ ولی تو می‌گویی: ‹خدا واقعاً چه می‌داند؟
آیا می‌تواند از میان تاریکی غلیظ داوری کند؟
۱۴ ابرها اطراف او را گرفته‌اند،
پس وقتی روی گُنبد آسمان راه می‌رود، نمی‌تواند ما را ببیند.›
۱۵ آیا می‌خواهی راهی را دنبال کنی
که شریران از قدیم آن را دنبال کرده‌اند؟
۱۶ کسانی که به مرگ ناگهانی گرفتار شده‌اند،
و زندگی‌شان مثل پایه‌های یک ساختمان در سیلاب خراب شده است.+
۱۷ آن‌ها به خدای حقیقی گفتند: ‹با ما کاری نداشته باش!›
و گفتند: ‹قادر مطلق چه کاری می‌تواند با ما بکند؟›
۱۸ با وجود این، خداست که خانه‌هایشان را با نعمت‌های زیادی پر کرد.
(چنین فکرهای شریرانه‌ای به فکر من نمی‌رسد.)
۱۹ درستکاران با دیدن نابودی شریران شاد می‌شوند،
و بی‌گناهان شریران را مسخره می‌کنند و می‌گویند:
۲۰ ‹دشمنان ما از بین رفتند،
و تمام دارایی‌شان در آتش سوخت.›
۲۱ خدا را بیشتر بشناس تا به صلح و آرامش دست پیدا کنی؛
آن وقت، چیزهای خوب زیادی نصیبت می‌شود.
۲۳ اگر به سوی خدای قادر مطلق برگردی، زندگی‌ات مثل گذشته می‌شود؛+
اگر بدی را از خیمه‌ات دور کنی،
۲۴ اگر طلایت را مثل خاک به زمین بریزی،
و طلاهای ناب* خود را + در درّه‌ها* دور بیندازی،
۲۵ آن وقت خدای قادر مطلق طلایت می‌شود،
و برایت نقرهٔ خالص خواهد بود.
۲۶ خدای قادر مطلق سرچشمهٔ شادی تو می‌شود،
و نگاهت به او خواهد بود.
۲۷ به خدا التماس می‌کنی و او دعایت را می‌شنود؛
به قول‌هایی که به او دادی عمل می‌کنی.
۲۸ هر تصمیمی که بگیری در انجامش موفق می‌شوی،
و بر مسیرت همیشه نور می‌تابد.