تَثنیه
۴ «حالا ای قوم اسرائیل، به قوانین و احکامی* که به شما تعلیم می‌دهم به‌دقت گوش دهید و از آن‌ها اطاعت کنید تا زنده بمانید+ و به سرزمینی که یَهُوَه خدای اجدادتان به شما خواهد داد داخل شوید و آن را به تصرّف خودتان درآورید. ۲ به قوانینی که به شما می‌دهم چیزی اضافه نکنید و از آن‌ها چیزی کم نکنید،+ بلکه فرمان‌های یَهُوَه خدایتان را که من به شما می‌دهم، رعایت کنید.
۳ «خودتان دیدید که یَهُوَه در ماجرای بَعَلِ فِعور چطور عمل کرد؛ یَهُوَه خدایتان از بین شما هر کسی را که از بَعَلِ فِعور پیروی کرد،+ کشت. ۴ ولی شما که به یَهُوَه خدایتان چسبیدید، همگی تا امروز زنده مانده‌اید. ۵ من طبق فرمان یَهُوَه خدایم، قوانین و احکامی را به شما تعلیم داده‌ام.+ پس وقتی به سرزمینی که آن را تصرّف می‌کنید وارد شدید، از آن قوانین و احکام اطاعت کنید. ۶ شما باید از آن‌ها به‌دقت پیروی کنید،+ چون این کار نشان می‌دهد که شما خردمند+ و فهیم هستید+ و همهٔ اقوامی که این قوانین را بشنوند خواهند گفت، ‹این قوم بزرگ واقعاً قومی خردمند و فهیم هستند!›+ ۷ هر وقت که به یَهُوَه خدایمان دعا می‌کنیم او به ما جواب می‌دهد. آیا قوم بزرگ دیگری هست که خدایانشان اینقدر به آن‌ها نزدیک باشند؟+ ۸ کدام قوم بزرگی هست که احکام و قوانین عادلانه‌ای مثل این شریعت داشته باشد که امروز به شما می‌دهم؟+
۹ «فقط احتیاط کنید و به‌دقت مواظب خودتان باشید تا چیزهایی را که به چشمتان دیده‌اید فراموش نکنید و تا وقتی که زنده‌اید، آن‌ها را در دلتان حفظ کنید. همین طور باید همهٔ این چیزها را برای فرزندان و نوه‌هایتان تعریف کنید.+ ۱۰ روزی را که در حضور یَهُوَه خدایتان در حوریب ایستاده بودید فراموش نکنید؛ روزی که یَهُوَه به من گفت، ‹قوم را در حضور من جمع کن تا سخنان مرا بشنوند+ و از من یاد بگیرند که چطور تا وقتی زنده‌اند خداترس باشند+ و این را به فرزندانشان هم آموزش بدهند.›+
۱۱ «شما به دامنهٔ کوه نزدیک شدید و در آنجا ایستادید. شعله‌های آتش که از کوه بلند شده بود، به دل آسمان رسیده بود؛ انبوه ابرها و تاریکی غلیظ همه جا را فرا گرفته بود.+ ۱۲ بعد، یَهُوَه از میان آتش با شما صحبت کرد.+ شما حرف‌های او را شنیدید، ولی خودش را ندیدید؛+ فقط صدایی به گوشتان رسید.+ ۱۳ او عهد خود،+ یعنی ده فرمان*+ را به شما اعلام کرد و فرمان داد که از آن‌ها اطاعت کنید. بعد، ده فرمان را روی دو لوح سنگی نوشت.+ ۱۴ در آن وقت یَهُوَه به من فرمان داد که قوانین و احکامی را به شما تعلیم بدهم تا بعد از ورود به سرزمینی که تصرّف کرده‌اید، طبق آن‌ها عمل کنید.
۱۵ «در آن روز وقتی یَهُوَه در حوریب از میان آتش با شما صحبت می‌کرد، شکل و صورتی از او ندیدید. پس بسیار مواظب باشید، ۱۶ مبادا به فساد کشیده شوید و بتی به هر شکلی که باشد، برای خودتان بسازید، چه به شکل مرد باشد، چه به شکل زن،+ ۱۷ چه به شکل حیواناتی که روی زمینند، چه به شکل پرندگانی که در آسمان پرواز می‌کنند،+ ۱۸ چه به شکل خزندگان روی زمین و چه به شکل ماهیانی که در آب‌های سراسر* زمینند.+ ۱۹ وقتی به آسمان نگاه می‌کنید و خورشید و ماه و ستارگان، یعنی تمام لشکر آسمان‌ها را می‌بینید، گمراه نشوید و آن‌ها را پرستش نکنید.*+ یَهُوَه خدایتان آن‌ها را برای تمام قوم‌هایی که زیر آسمانند آفریده است. ۲۰ یَهُوَه شما را از مصر، از آن کورهٔ ذوب آهن* بیرون آورد تا قوم خاص او* باشید،+ همان طور که امروز هستید.
۲۱ «یَهُوَه به خاطر شما از دست من خشمگین شد+ و قسم خورد که من از رود اردن عبور نخواهم کرد و به آن سرزمین حاصلخیز و خوبی که یَهُوَه خدایتان می‌خواهد به شما به میراث بدهد، داخل نخواهم شد.+ ۲۲ من اینجا در این سرزمین می‌میرم و از رود اردن نمی‌گذرم،+ ولی شما به آن طرف رود خواهید رفت و آن سرزمین حاصلخیز و خوب را تصرّف خواهید کرد. ۲۳ اما مراقب باشید مبادا عهدی را که یَهُوَه خدا با شما بسته، فراموش کنید.+ همان طور که یَهُوَه خدایتان شما را منع کرده، هیچ نوع بتی، به هر شکلی که باشد، برای خودتان درست نکنید،+ ۲۴ چون یَهُوَه خدایتان آتشی سوزان است+ و پرستش خدایی غیر از خودش را تحمّل نمی‌کند.*+
۲۵ «بعد از سال‌ها زندگی در آن سرزمین، وقتی در آنجا صاحب فرزندان و نوادگان شدید، اگر با ساختن هر نوع بتی+ به فساد کشیده شوید و با انجام کاری که از دید یَهُوَه خدایتان بد است او را برنجانید،*+ ۲۶ امروز آسمان و زمین را شاهد می‌گیرم که در آن سرزمینی که با گذشتن از رود اردن آن را تصرّف می‌کنید، به طور حتم و به سرعت نابود خواهید شد. در آنجا برای مدتی طولانی زندگی* نخواهید کرد، بلکه به‌کلّی نابود خواهید شد.+ ۲۷ یَهُوَه شما را در میان قوم‌ها پراکنده خواهد کرد+ و تعداد کمی از شما در جاهایی که یَهُوَه شما را به آنجا تبعید می‌کند،* باقی خواهد ماند.+ ۲۸ شما در آنجا خدایانی را که به دست انسان از چوب و سنگ ساخته شده‌اند، پرستش خواهید کرد؛+ خدایانی که نمی‌توانند ببینند، بشنوند، بخورند یا بویی حس کنند.
۲۹ «اما اگر در آنجا با تمام دل و جانتان به دنبال یَهُوَه خدایتان باشید،+ او را حتماً پیدا می‌کنید.+ ۳۰ بعدها وقتی به مشکلات بزرگی گرفتار شوید و همهٔ این اتفاقات برای شما بیفتد، به سوی یَهُوَه خدایتان برمی‌گردید و به صدای او گوش می‌دهید.+ ۳۱ یَهُوَه خدایتان خدای رحیمی است.+ پس او شما را ترک نخواهد کرد و نخواهد گذاشت که نابود شوید و عهدی را که با اجدادتان بسته است، فراموش نخواهد کرد.+
۳۲ «به روزهای گذشته، به دوران قبل از خودتان فکر کنید، یعنی به زمانی که خدا انسان را روی زمین آفرید. از یک گوشهٔ آسمان تا گوشهٔ دیگر آسمان جستجو کنید. آیا تا الآن چنین اعمال فوق‌العاده‌ای دیده شده است؟ آیا تا الآن کسی چیزی شبیه آن را شنیده است؟+ ۳۳ آیا هرگز قومی دیگر توانسته است مثل شما صدای خدا را که از میان آتش صحبت می‌کرد، بشنود و زنده بماند؟+ ۳۴ آیا خدا تا حالا دنبال این بوده که قومی را از بین قوم‌های* دیگر برای خودش جدا کند؟ ولی یَهُوَه خدایتان در مصر این کار را برای شما کرد. او در آنجا جلوی چشمتان داوری‌هایش را به اجرا گذاشت* و با نشانه‌ها، معجزه‌ها،+ جنگ‌ها+ و با دست قدرتمند+ و بازوی نیرومندش کارهای بزرگ و ترسناکی+ برایتان انجام داد. ۳۵ یَهُوَه این‌ها را به شما نشان داد تا مطمئن باشید که او خدای حقیقی است+ و غیر از او هیچ خدای دیگری وجود ندارد.+ ۳۶ او برای اصلاح شما اجازه داد که صدایش را از آسمان بشنوید و آتش بزرگش را روی زمین ببینید. شما حتی سخنانش را از میان آتش شنیدید.+
۳۷ «او اجداد شما را دوست داشت و نسلشان را به عنوان قوم خودش انتخاب کرد،+ به همین دلیل وقتی شما را با قدرت عظیمش از مصر بیرون می‌آورْد، همراهتان بود. ۳۸ او قوم‌های دیگر را که از شما قوی‌تر و بزرگ‌تر بودند، از سر راهتان برداشت و شما را به سرزمینشان برد تا آن را به شما به میراث بدهد،+ همان طور که امروز شاهدش هستید. ۳۹ پس امروز بدانید و به یاد داشته باشید* که یَهُوَه، هم بالا در آسمان‌ها و هم پایین روی زمین،+ خدای حقیقی است و هیچ خدایی غیر از او وجود ندارد.+ ۴۰ شما باید طبق قوانین و فرمان‌های او که من امروز به شما می‌دهم عمل کنید تا همه چیز برای شما و فرزندانتان به‌خوبی پیش برود و بتوانید برای مدتی طولانی در سرزمینی که یَهُوَه خدایتان به شما می‌دهد،+ زندگی کنید.»
۴۱ در آن زمان، موسی سه شهر را در شرق رود اردن تعیین کرد+ ۴۲ تا اگر کسی به طور غیرعمد شخصی را که قبلاً با او دشمنی نداشته بکشد،+ بتواند به یکی از آن شهرها فرار کند و زنده بماند.+ ۴۳ شهرهایی که تعیین شدند عبارت بودند از: باصِر+ در بیابانی که در منطقهٔ کوهستانی* واقع بود برای طایفهٔ رِئوبین، راموت+ در جِلعاد برای طایفهٔ جاد و جولان+ در باشان برای طایفهٔ مَنَسّی.+
۴۴ این است شریعتی+ که موسی به قوم اسرائیل داد. ۴۵ این است یادآوری‌ها، قوانین و احکامی که موسی بعد از خروج اسرائیلیان از مصر به آن‌ها داد.+ ۴۶ در آن زمان اسرائیلیان در ناحیهٔ اردن در درّهٔ مقابل بِیت‌فِعور+ بودند، یعنی در سرزمین سیحون، پادشاه اَموریان که در حِشبون+ ساکن بود؛ همان کسی که موسی و اسرائیلیان بعد از خروج از مصر او را شکست داده بودند.+ ۴۷ آن‌ها سرزمین او و همین طور سرزمین عوج،+ پادشاه باشان را تصرّف کردند. آن دو پادشاه اَموری در سمت شرقی رود اردن ساکن بودند ۴۸ و قلمروی آن‌ها از عَروعیر،+ کنار درّهٔ* اَرنون، تا کوه سیئون که همان حِرمون است می‌رسید.+ ۴۹ به علاوه تمام منطقهٔ عَرَبه در شرق رود اردن را تا دریای عَرَبه* واقع در دامنه‌های کوه پیسگه در بر می‌گرفت.+