حِزقیال

۲۳ بعد دوباره پیامی از طرف یَهُوَه به من رسید:‏ ۲ ‏«ای پسر انسان،‏ زنی بود که دو دختر داشت.‏ ۳ آن دو دختر در مصر فاحشه شدند و از دوران جوانی فاحشگی کردند.‏ در آنجا سینه‌هایشان نوازش شد و باکرگی خود را از دست دادند.‏*‏ ۴ اسم خواهر بزرگ‌تر اُهوله* و اسم خواهر دیگر اُهولیبه* بود.‏ آن‌ها متعلّق به من شدند و پسران و دخترانی برایم به دنیا آوردند.‏ اُهوله در واقع همان سامره است و اُهولیبه همان اورشلیم.‏

۵ ‏«اُهوله وقتی هنوز متعلّق به من بود،‏ شروع به فاحشگی کرد.‏ او با شهوت زیاد به دنبال معشوقه‌هایش رفت؛‏ یعنی همان همسایه‌هایش،‏ آشوریان.‏ ۶ همهٔ آن‌ها جوان‌هایی جذاب و سوارکارانی ماهر بودند؛‏ فرماندهان و سردارانی با لباس‌های آبی خوشرنگ.‏ ۷ اُهوله با آن‌ها که برجسته‌ترین* مردان آشور بودند همخواب می‌شد* و با پرستش بت‌های نفرت‌انگیزِ* معشوقه‌هایش خودش را ناپاک کرد.‏ ۸ او از فاحشگی‌اش که در دوران جوانی در مصر شروع کرده بود دست نکشید.‏ در آنجا مصریان سینه‌های دوران جوانی‌اش* را نوازش می‌کردند،‏ با او همخواب می‌شدند و شهوتشان را با او ارضا می‌کردند.‏*‏ ۹ برای همین من او را به دست آشوریان تسلیم کردم،‏ یعنی به دست معشوقه‌هایش که با شهوت زیاد دنبالشان رفته بود.‏ ۱۰ آن‌ها اُهوله را برهنه کردند و پسران و دخترانش را گرفتند و بعد،‏ او را با شمشیر کشتند.‏ به این ترتیب،‏ او به سزای کارهای بدش رسید و درس عبرتی برای زنان شد.‏*

۱۱ ‏«اُهولیبه با این که دید چه بلاهایی بر سر خواهرش آمده،‏ با شهوت زیاد دست به کارهای زشت‌تری زد و فاحشگی‌اش از فاحشگی خواهرش هم بدتر بود.‏ ۱۲ او با شهوت زیاد به دنبال همسایه‌هایش،‏ یعنی آشوریان رفت که همگی جوان‌هایی جذاب بودند؛‏ آن‌ها فرماندهان و سردارانی با لباس‌های آبی خوشرنگ و سوارکارانی ماهر بودند.‏ ۱۳ بنابراین دیدم که اُهولیبه هم خودش را مثل خواهرش ناپاک کرد و هر دو به یک راه رفتند.‏ ۱۴ اُهولیبه بیشتر و بیشتر در فاحشگی و فساد غرق می‌شد.‏ او نقش مردانی را که روی دیوار کنده‌کاری شده بود دید و جذب آن‌ها شد،‏ یعنی تصاویر کَلدانیانی را که لباس‌های قرمز داشتند،‏ ۱۵ کمربند بسته بودند و دستارهای* بزرگ بر سر داشتند!‏ آن نقش‌ها جنگجویان بابِلی را به تصویر می‌کشید که همه در سرزمین کَلدانیان به دنیا آمده بودند.‏ ۱۶ به محض دیدن آن‌ها،‏ آتش شهوت در دلش شعله‌ور شد و پیام‌رسانانی به سرزمین کَلدانیان فرستاد تا آن‌ها را دعوت کند.‏ ۱۷ بعد از آن،‏ مردان بابِلی مرتب به بستر اُهولیبه می‌آمدند و با او عشق‌بازی می‌کردند.‏ آن‌ها با کارهای شهوت‌آمیزشان* او را ناپاک کردند.‏ ولی بعد،‏ او از آن‌ها بیزار شد و به آن‌ها پشت کرد.‏

۱۸ ‏«من هم وقتی دیدم او چطور با بی‌شرمی فاحشگی می‌کند و برهنگی‌اش را به دیگران نشان می‌دهد،‏ از او بیزار شدم و به او پشت کردم،‏ درست همان طور که با خواهرش این کار را کرده بودم.‏ ۱۹ اُهولیبه دوران جوانی‌اش را که در مصر فاحشگی می‌کرد،‏ به یاد آورد و بیشتر و بیشتر خودش را در فاحشگی و فساد غرق کرد.‏ ۲۰ او با شهوت به دنبال معشوقه‌هایش رفت،‏ درست مثل زن شهوترانی که آلت تناسلی معشوقه‌اش مثل آلت الاغ و اسب است.‏ ۲۱ ای اُهولیبه،‏ تو دوست داشتی کارهای زشتی را که در دوران جوانی در مصر کردی،‏ تکرار کنی،‏ یعنی وقتی مصریان سینه‌هایت را نوازش می‌کردند و شهوتت را ارضا می‌کردند!‏

۲۲ ‏«ای اُهولیبه،‏ یَهُوَه حاکم متعال می‌گوید:‏ ‹من معشوقه‌هایت را که با تنفر به آن‌ها پشت کردی،‏ تحریک می‌کنم تا از هر طرف به تو حمله کنند.‏ ۲۳ بله،‏ من بابِلی‌ها،‏ تمام کَلدانیان،‏ مردم فِقود و شوعا و قوعا و همهٔ آشوریان را به ضدّ تو می‌فرستم.‏ همهٔ آن‌ها جوانان جذاب،‏ فرمانده،‏ سردار،‏ جنگجو و از افراد برگزیده و سوارکاران ماهر هستند.‏ ۲۴ آن‌ها با لشکری بزرگ و ارابه‌هایی چرخ‌دار و پرسروصدا به تو حمله خواهند کرد.‏ سربازانشان به سپرهای کوچک* و بزرگ مسلحند و کلاهخود بر سر دارند.‏ آن‌ها تو را محاصره می‌کنند و من داوری شما را به آن‌ها می‌سپارم تا هر طور که صلاح می‌دانند مجازاتت کنند.‏ ۲۵ من خشمم را بر سر تو خواهم ریخت و اجازه می‌دهم که آن‌ها هم خشمشان را بر سرت خالی کنند.‏ آن‌ها بینی و گوش‌هایت را می‌بُرند،‏ بازماندگانت را با شمشیر می‌کشند،‏ پسران و دخترانت را اسیر می‌کنند و بقیه را در آتش می‌سوزانند.‏ ۲۶ لباس‌هایت را به‌زور درمی‌آورند و جواهرات زیبایت را با خود می‌برند.‏ ۲۷ من به کارهای زشت و زننده و فاحشگی‌هایت که در مصر شروع کردی پایان می‌دهم تا دیگر به مصریان* نگاه نکنی و مصر را به یاد نیاوری.‏›‏

۲۸ ‏«یَهُوَه حاکم متعال می‌گوید:‏ ‹من به‌زودی تو را تسلیم کسانی می‌کنم که از آن‌ها بیزاری و با تنفر به آن‌ها پشت کردی.‏ ۲۹ آن‌ها با نفرت با تو رفتار خواهند کرد و چیزهایی را که با زحمت به دست آوردی به‌زور از تو می‌گیرند و لخت و برهنه رهایت می‌کنند.‏ آن وقت،‏ مردم برهنگی شرم‌آور،‏ کارهای غیراخلاقی،‏ رفتارهای زشت و فاحشگی‌ات را به‌روشنی خواهند دید.‏ ۳۰ این بلاها به این دلیل بر سرت می‌آید که مثل یک فاحشه به دنبال ملت‌ها رفتی و با پرستش بت‌های نفرت‌انگیزشان خودت را ناپاک کردی.‏ ۳۱ تو راه خواهرت را دنبال کرده‌ای،‏ برای همین من جام مجازات او را به دستت می‌دهم تا تو هم از آن بخوری.‏›‏

۳۲ ‏«یَهُوَه حاکم متعال می‌گوید:‏

من که یَهُوَه حاکم متعال هستم این را گفته‌ام.‏

۳۵ ‏«یَهُوَه حاکم متعال می‌گوید:‏ ‹تو مرا فراموش کردی و کاملاً نادیده گرفتی،‏* برای همین باید عواقب کارهای زشت و زننده و فاحشگی‌هایت را ببینی.‏›»‏

۳۶ بعد یَهُوَه به من گفت:‏ «ای پسر انسان،‏ آیا آماده‌ای که محکومیت اُهوله و اُهولیبه را اعلام کنی و به آن‌ها بگویی که چه کارهای نفرت‌انگیزی کرده‌اند؟‏ ۳۷ آن‌ها به من خیانت کرده‌اند* و دستشان به خون آلوده است.‏ نه تنها با پرستش بت‌های نفرت‌انگیز به من خیانت کردند،‏ بلکه حتی فرزندانی را که برای من به دنیا آورده بودند در آتش سوزاندند و به عنوان غذا به بت‌هایشان تقدیم کردند.‏ ۳۸ علاوه بر این گناهان،‏ در همان روز معبد مرا ناپاک کردند و برای روز شَبّات هیچ احترامی قائل نشدند.‏ ۳۹ آن‌ها بعد از این که فرزندانشان را کشتند و برای بت‌های نفرت‌انگیزشان قربانی کردند،‏ در همان روز وارد معبدم شدند و آن را بی‌حرمت کردند.‏ بله،‏ آن‌ها در خانهٔ من دست به این کارها زدند.‏ ۴۰ حتی پیام‌رسانانی فرستادند تا مردانی را از سرزمین‌های دور دعوت کنند.‏ وقتی آن مردان در راه بودند،‏ تو* حمام کردی و به چشمانت سرمه زدی و خودت را با جواهرات،‏ زیبا کردی.‏ ۴۱ بعد روی تخت* باشکوهی نشستی و روی میز جلوی آن،‏ بخور و روغنی را که مال من بود گذاشتی.‏ ۴۲ آنجا صدای مردان خوشگذرانی شنیده می‌شد که با خودشان عده‌ای آدم مست را از بیابان آورده بودند.‏ آن‌ها النگوهایی به دست تو و خواهرت می‌کردند و تاج‌های زیبایی روی سرتان می‌گذاشتند.‏

۴۳ ‏«بعد من دربارهٔ آن خواهری که از زناکاری زیاد دیگر رمقی نداشت گفتم:‏ ‹او با وجود خستگی زیاد باز هم به فاحشگی ادامه می‌دهد!‏› ۴۴ آن مردان مرتب با او همخواب می‌شدند،‏ همان طور که کسی با زنی فاحشه همخواب می‌شود.‏ بنابراین مردان زیادی پیش آن دو خواهر بدکاره یعنی اُهوله و اُهولیبه می‌رفتند و با آن‌ها همخواب می‌شدند.‏ ۴۵ اما مردان درستکار،‏ او* را به خاطر زناکاری‌ها و آدم‌کشی‌هایش به‌درستی محکوم خواهند کرد،‏ چون او و خواهرش زناکارند و دستشان به خون آلوده است.‏

۴۶ ‏«یَهُوَه حاکم متعال می‌گوید:‏ ‹من لشکری را برای حمله به آن‌ها می‌فرستم تا اموالشان را غارت کنند و دیگران با دیدن وضعیت آن‌ها به وحشت بیفتند.‏ ۴۷ وقتی آن لشکر بیاید،‏ به طرفشان سنگ پرتاب می‌کند و با شمشیر نابودشان می‌کند،‏ پسران و دخترانشان را می‌کشد و خانه‌هایشان را آتش می‌زند.‏ ۴۸ من به کارهای زشت و زننده در این سرزمین پایان می‌دهم.‏ آن وقت همهٔ زنان درس عبرت می‌گیرند و کارهای زشت و زنندهٔ شما را تکرار نمی‌کنند.‏ ۴۹ آن لشکر شما را به سزای کارهایتان می‌رساند؛‏ کارهای زشت و زننده و گناهانی که با پرستش بت‌های نفرت‌انگیز مرتکب شدید.‏ آن وقت می‌فهمید که من یَهُوَه حاکم متعال هستم.‏›»‏