ایّوب

 ۳ چه نفعی برایت دارد که به من ظلم می‌کنی،‏

با حقارت به کار دست خودت نگاه می‌کنی،‏

و از نقشه‌های شریران پشتیبانی می‌کنی؟‏

 ۴ آیا چشمان تو مثل چشم انسان است،‏

و همه چیز را مثل انسانِ فانی می‌بینی؟‏

 ۵ آیا عمرت مثل عمر انسان کوتاه است،‏

و سال‌های زندگی‌ات مثل سال‌های زندگی انسان است؟‏

 ۶ پس چرا در من دنبال خطا می‌گردی،‏

و دائم می‌خواهی در من گناهی پیدا کنی؟‏

 ۷ تو خوب می‌دانی که من گناهی نکرده‌ام.‏

کسی نمی‌تواند مرا از دست تو نجات دهد.‏

 ۸ تو با دست‌های خودت مرا ساختی و به من شکل دادی،‏

ولی حالا با همان دست‌هایت مرا کاملاً از بین می‌بری.‏

 ۹ لطفاً فراموش نکن که مرا از گِل ساختی!‏

حالا می‌خواهی مرا به خاک برگردانی؟‏

۱۰ آیا تو مرا در رحم مادرم نگذاشتی،‏*

و در آنجا به من شکل ندادی؟‏*

۱۱ تو به من پوست و گوشت دادی،‏

و استخوان‌ها و رگ و پِی مرا به هم بافتی.‏

۱۲ به من زندگی دادی و محبت بی‌پایانت* را نصیبم کردی،‏

و از روی لطف،‏ از جانم* محافظت کردی.‏

۱۴ اگر گناه می‌کردم،‏ تو می‌دیدی،‏

و خطایم را نمی‌بخشیدی.‏*

حتی اگر بی‌گناه باشم،‏ نمی‌توانم با اعتمادبه‌نفس سرم را بلند کنم،‏

چون زندگی‌ام پر از مصیبت و رسوایی است.‏

۱۶ اگر سرم را بلند کنم،‏ مثل شیر شکارم می‌کنی،‏

و دوباره قدرتت را علیه من به کار می‌بری.‏

۱۷ مرتب شاهدان جدید علیه من می‌آوری،‏

و خشمت هر لحظه بر من بیشتر می‌شود،‏

و سختی‌ها را یکی بعد از دیگری به سرم می‌آوری.‏

۱۹ آن وقت مرا از رحم مادرم یک‌راست به قبر می‌بردند،‏

و از شرّ این زندگی خلاص می‌شدم،‏›‏

۲۰ مگر چند روز دیگر عمر می‌کنم؟‏ ای کاش خدا مرا به حال خودم بگذارد؛‏

و نگاهش را از من بردارد تا کمی آسایش پیدا کنم.‏*

۲۱ به‌زودی به جایی می‌روم که از آنجا برنمی‌گردم،‏

به سرزمین تاریکی و ظلمت،‏*

۲۲ به سرزمین تاریکی محض،‏

جایی که سایه‌های سیاه و هرج‌ومرج بر آن حکمفرماست،‏

جایی که حتی نور مثل تاریکی است.‏»‏