مزمور

۳۸ ای یَهُوَه،‏ مرا از روی عصبانیت توبیخ نکن،‏

و مرا از روی خشم اصلاح نکن.‏+

۲ تیرهای تو عمیقاً در بدنم فرو رفته است،‏

و دست تو بر وجودم سنگینی می‌کند.‏+

۴ گناهانم از سرم گذشته؛‏+

مثل بار سنگینی شده که دیگر تاب تحمّلش را ندارم.‏

۵ به دلیل حماقتم،‏

زخم‌های بدنم بدبو و چرکی شده‌اند.‏

۶ به خودم می‌پیچم و کمرم زیر بار غم شکسته است؛‏

تمام روز با آه و ناله این طرف و آن طرف می‌روم.‏

۷ حس می‌کنم که درونم می‌سوزد؛‏

جای سالمی در بدنم نمانده است.‏+

۸ خرد و خمیر شده‌ام و دیگر حسی در من نمانده؛‏

آنقدر دلم به درد آمده که با صدای بلند می‌نالم.‏*

۹ ای یَهُوَه،‏ تو از تمام آرزوهایم باخبری،‏

و آه و نالهٔ من از تو پنهان نیست.‏

۱۰ قلبم به‌شدّت می‌تپد و قوّتم از بین رفته،‏

و دیگر نوری در چشمانم نمانده است.‏+

۱۱ دوستان و آشنایانم به خاطر بلایی که به سرم آمده از من دوری می‌کنند،‏

و نزدیکانم از من فاصله می‌گیرند.‏

۱۲ کسانی که قصد جانم را دارند،‏ برایم دام می‌گذارند؛‏

کسانی که می‌خواهند به من آسیب برسانند مرا تهدید می‌کنند؛‏+

تمام روز به فکر این هستند که چطور مرا فریب دهند.‏

۱۳ اما من خودم را به کری زده‌ام و نمی‌خواهم بشنوم؛‏+

خودم را به لالی زده‌ام و نمی‌خواهم حرف بزنم.‏+

۱۴ مثل کسی شده‌ام که نمی‌تواند بشنود،‏

و برای دفاع از خودش چیزی برای گفتن ندارد.‏

۱۵ ای یَهُوَه،‏ برای تو انتظار کشیدم،‏+

و تو به من جواب دادی،‏ ای یَهُوَه خدای من؛‏+

۱۶ چون گفتم:‏ «اگر پاهایم بلغزد،‏

نگذار به بدبختی من بخندند و خودشان را بهتر از من بدانند.‏»‏

۱۷ همیشه درد می‌کشیدم،‏+

و چیزی نمانده بود که نقش بر زمین شوم.‏

۱۸ به خطایم اعتراف کردم؛‏+

گناهم مرا عذاب می‌داد.‏+

۱۹ اما دشمنانم سرسخت* و قدرتمند هستند؛‏*

کسانی که بی‌جهت از من نفرت دارند زیاد شده‌اند.‏

۲۰ خوبی‌هایم را با بدی جواب دادند؛‏

با من مخالفت می‌کردند،‏ چون کارهای خوب انجام می‌دادم.‏

۲۲ ای یَهُوَه،‏ ای نجات‌دهندهٔ من،‏

عجله کن و به کمکم بیا.‏+