یوئیل
۱ این پیامی است که یَهُوَه به یوئیل* پسر فِتوئیل داد:
آیا چیزی شبیه این،
در دوران شما یا اجدادتان اتفاق افتاده است؟+
۳ این را برای فرزندانتان تعریف کنید.
فرزندانتان هم این را برای فرزندانشان،
و فرزندان آن‌ها هم برای نسل بعدی تعریف کنند.
۴ چیزی را که ملخ‌های جَوَنده باقی گذاشتند، ملخ‌های بالغ خوردند؛+
چیزی را که ملخ‌های بالغ باقی گذاشتند، ملخ‌های جوان* خوردند؛
و چیزی را که ملخ‌های جوان باقی گذاشتند، ملخ‌های بلعنده خوردند.+
۵ ای مستان، بیدار شوید + و گریه کنید!
ای شراب‌خواران ناله کنید،
چون شراب شیرین از دهان شما دور شده است.+
۶ ملتی قدرتمند که تعدادشان بی‌شمار است به سرزمین من آمده‌اند.+
دندان‌هایشان مثل دندان‌های شیر و فک آن‌ها مثل فک شیر است.+
۷ آن‌ها درختان انگورم را از بین برده‌اند و درختان انجیرم را از بیخ قطع کرده‌اند،
پوست آن درختان را کاملاً کنده‌اند و آن‌ها را دور انداخته‌اند،
و شاخه‌های آن‌ها را لخت و سفید باقی گذاشته‌اند.
۹ دیگر هیچ هدیهٔ غلّه‌ای و هدیۀ ریختنی به معبد* یَهُوَه آورده نمی‌شود.+
کاهنان که خادمان یَهُوَه هستند، ماتم گرفته‌اند.
۱۰ مزرعه‌ها نابود شده‌اند و زمین غصه‌دار است؛+
غلّه‌ها از بین رفته‌اند، دیگر شراب تازه وجود ندارد و روغن هم تمام شده است.+
۱۱ کشاورزان سرافکنده شده‌اند و باغبانانِ درختان انگور هق‌هق گریه سر داده‌اند،
چون هیچ گندم یا جویی وجود ندارد،
و محصول مزرعه از بین رفته است.
۱۲ درختان انگور خشک شده‌اند،
و درختان انجیر از بین رفته‌اند.
ای خادمان خدایم، به معبد بیایید و شب را در حالی که پَلاس به تن دارید بگذرانید؛
چون دیگر هیچ هدیهٔ غلّه‌ای و هیچ هدیۀ ریختنی در معبد خدایتان تقدیم نمی‌شود.+
۱۴ اعلام کنید که مردم روزه بگیرند* و آن‌ها را برای پرستش جمع کنید.+
ریش‌سفیدان و همهٔ ساکنان این سرزمین را در معبد یَهُوَه خدایتان جمع کنید،+
و در آنجا با گریه و زاری از یَهُوَه کمک بخواهید.
۱۵ آن روز وحشتناک در راه است!
روز یَهُوَه نزدیک است،+
روزی که نابودی از طرف قادر مطلق می‌آید!
۱۶ آیا خوراک ما جلوی چشمانمان از بین نرفته است؟
و شادی و نشاط از معبد خدایمان دور نشده است؟
۱۷ بذرها* زیر بیل‌های کشاورزان خشک شده‌اند.
انبارها خالی هستند.
انبارهای غلّه را خراب کرده‌اند، چون غلّه خشک شده است.
۱۸ حتی دام‌ها هم ناله می‌کنند!
گله‌های گاوها چون چراگاهی ندارند، سرگردانند،
و گله‌های گوسفندان عذاب می‌کشند.*
۱۹ ای یَهُوَه، من تو را صدا می‌کنم،+
چون آتش، چراگاه‌ها را نابود کرده،
و شعله‌ای همهٔ درختان زمین را سوزانده است.
۲۰ حتی حیوانات وحشی هم به تو چشم دوخته‌اند،
چون نهرهای آب خشک شده‌اند،
و آتش، چراگاه‌ها را نابود کرده است.»