اِرْمیا

۲۳ یَهُوَه می‌گوید:‏ «وای بر شبانانی که گوسفندان چراگاه مرا پراکنده می‌کنند و از بین می‌برند!‏»‏

۲ به همین دلیل،‏ یَهُوَه خدای اسرائیل دربارهٔ شبانانی که قومش را شبانی می‌کنند،‏ این طور می‌گوید:‏ «شما گوسفندان مرا پراکنده کرده‌اید و از این کارتان دست نکشیده‌اید.‏ شما از آن‌ها مراقبت نکرده‌اید.‏»‏

‏«پس من شما را به خاطر کارهای شریرانه‌تان مجازات می‌کنم.‏» این گفتهٔ یَهُوَه است.‏

۳ ‏«من باقی‌ماندهٔ گوسفندانم را از همهٔ سرزمین‌هایی که آن‌ها را در آنجا پراکنده کرده‌ام،‏ جمع خواهم کرد و آن‌ها را به چراگاه خودشان برمی‌گردانم.‏ آن‌ها بارور می‌شوند و تعدادشان زیاد خواهد شد.‏ ۴ من شبانانی برایشان تعیین خواهم کرد که آن‌ها را به معنای واقعی شبانی کنند.‏ آن وقت دیگر نمی‌ترسند و وحشت نمی‌کنند و هیچ کدام از آن‌ها گم نخواهد شد.‏» این گفتهٔ یَهُوَه است.‏

۵ یَهُوَه می‌گوید:‏ «زمانی می‌رسد که پادشاه عادلی را از نسل داوود بر تخت می‌نشانم.‏* این پادشاه حکمرانی خواهد کرد و کارهایش خردمندانه خواهد بود.‏ او عدل و انصاف را در تمام این سرزمین برقرار می‌کند.‏ ۶ در زمان او مردم یهودا نجات پیدا می‌کنند و مردم اسرائیل در امنیت ساکن می‌شوند.‏ آن‌ها او را به این نام صدا خواهند کرد:‏ عدالت* ما از طرف یَهُوَه می‌آید.‏»‏

۷ یَهُوَه می‌گوید:‏ «با این حال،‏ زمانی می‌آید که وقتی مردم به حیات من قسم بخورند نمی‌گویند،‏ ‹یَهُوَه همان خدایی است که قوم اسرائیل را از مصر بیرون آورد!‏› ۸ بلکه وقتی به حیات من قسم بخورند می‌گویند،‏ ‹یَهُوَه همان خدایی است که نسل خاندان اسرائیل را از سرزمین شمال و از همهٔ سرزمین‌هایی که آن‌ها را در آنجا پراکنده کرده بود،‏ برگردانْد!‏› آن وقت آن‌ها در سرزمین خودشان ساکن خواهند شد.‏»‏

۹ پیامی برای پیامبران:‏

دلم* شکسته است،‏

و تمام بدنم* می‌لرزد.‏

پیامبرانش شرارت را پیشهٔ خودشان کرده‌اند و از قدرتشان سوءاستفاده می‌کنند.‏

۱۱ یَهُوَه می‌گوید:‏ «هم پیامبران و هم کاهنان فاسد* هستند.‏

کارهای شریرانهٔ آن‌ها را حتی در خانهٔ خودم دیده‌ام.‏

۱۳ ‏«من دیده‌ام که پیامبران سامره چه کارهای نفرت‌انگیزی انجام می‌دهند.‏

۱۴ من دیده‌ام که پیامبران اورشلیم چه کارهای وحشتناکی انجام می‌دهند.‏

۱۵ به همین دلیل،‏ یَهُوَه خدای لشکرها دربارهٔ این پیامبران می‌گوید:‏

چون پیامبران اورشلیم ارتداد را در سرتاسر این سرزمین رواج داده‌اند.‏»‏

۱۶ یَهُوَه خدای لشکرها می‌گوید:‏

‏«به سخنان پیامبرانی که برایتان پیشگویی می‌کنند،‏ گوش ندهید.‏

آن‌ها شما را فریب می‌دهند،‏*

چه کسی به کلام او توجه کرده تا آن را درک کند؟‏

شما این را در روزهای آخر به روشنی خواهید فهمید.‏

۲۱ من این پیامبران را نفرستادم،‏ اما آن‌ها خودسرانه رفتند.‏*

من هیچ چیز به آن‌ها نگفتم،‏ ولی با این حال پیشگویی کردند.‏

۲۳ یَهُوَه می‌گوید:‏ «آیا من فقط وقتی که نزدیکم خدا هستم و اگر دور باشم دیگر خدا نیستم؟‏»‏

۲۴ یَهُوَه می‌گوید:‏ «آیا کسی می‌تواند در مخفیگاه پنهان شود و من او را نبینم؟‏»‏

یَهُوَه می‌گوید:‏ «آیا نمی‌توانم هر چیزی را که در آسمان‌ها و زمین است ببینم؟‏*

۲۵ من حرف‌های پیامبرانی را که به دروغ به نام من پیشگویی می‌کنند و می‌گویند،‏ ‹من خواب دیدم!‏ من خواب دیدم!‏› شنیده‌ام.‏ ۲۶ این پیامبران تا کی می‌خواهند* به دروغ پیشگویی کنند؟‏ دلشان پر از فریب است.‏ ۲۷ آن‌ها می‌خواهند با خواب‌هایی که برای همدیگر تعریف می‌کنند،‏ کاری کنند که قوم من نام مرا فراموش کنند،‏ درست همان طور که اجدادشان به خاطر بَعَل،‏ نام مرا فراموش کردند.‏ ۲۸ بگذارید پیامبری که خوابی دیده است خوابش را تعریف کند،‏ اما کسی که کلام مرا دارد،‏ باید آن را صادقانه بیان کند.‏»‏

یَهُوَه می‌گوید:‏ «آیا یک پَر کاه با یک دانهٔ گندم* قابل مقایسه است؟‏»‏

۲۹ یَهُوَه می‌گوید:‏ «آیا کلام من مثل آتش نیست و سخنانم مثل پُتکی که صخره را خرد می‌کند؟‏»‏

۳۰ یَهُوَه می‌گوید:‏ «من پیامبرانی را که گفته‌های مرا از پیامبران دیگر می‌دزدند و آن‌ها را تحریف می‌کنند،‏ به سزای کارهایشان می‌رسانم.‏»‏

۳۱ یَهُوَه می‌گوید:‏ «من پیامبرانی را که ادعا می‌کنند حرف‌هایشان از طرف من است،‏ مجازات می‌کنم.‏»‏

۳۲ یَهُوَه می‌گوید:‏ «من پیامبرانی را که خواب‌های دروغ تعریف می‌کنند و با دروغ‌ها و خودستایی‌هایشان قوم مرا گمراه می‌کنند،‏ به سزای کارهایشان می‌رسانم.‏»‏

‏«من آن‌ها را نفرستادم و هیچ فرمانی به آن‌ها ندادم.‏ پس هیچ نفعی به این قوم نمی‌رسانند.‏» این گفتهٔ یَهُوَه است.‏

۳۳ یَهُوَه می‌گوید:‏ «وقتی این قوم یا یکی از پیامبران یا کاهنان به تو بگویند،‏ ‹این پیام مثل باری* از طرف یَهُوَه است!‏› باید به آن‌ها بگویی،‏ ‹شمایید که بار هستید و او شما را دور می‌اندازد!‏› ۳۴ اگر یکی از پیامبران یا کاهنان یا کسی از قوم بگوید،‏ ‹این پیام،‏ باری* از طرف یَهُوَه است!‏› من آن مرد و اهل خانه‌اش را مجازات خواهم کرد.‏ ۳۵ هر کدام از شما از همنوع و برادرش می‌پرسد،‏ ‹یَهُوَه چه جوابی داده است؟‏ یَهُوَه چه گفته است؟‏› ۳۶ ولی دیگر نگویید که پیام یَهُوَه مثل باری سنگین است،‏ چون حرف خود شما بار* است و شما هستید که حرف‌های یَهُوَه خدای لشکرها را که خدای ما و خدای زنده است تغییر داده‌اید.‏

۳۷ ‏«به آن پیامبران بگو،‏ ‹یَهُوَه چه جوابی به شما داده است؟‏ یَهُوَه چه گفته است؟‏ ۳۸ اگر همیشه بگویید،‏ «پیام یَهُوَه مثل باری سنگین است!‏» آن وقت یَهُوَه می‌گوید:‏ «با این که به شما گفتم نگویید،‏ ‹پیام یَهُوَه مثل باری سنگین است!‏› مدام می‌گویید،‏ ‹پیام یَهُوَه مثل باری سنگین است!‏›» ۳۹ پس من هم شما را با شهری که به شما و اجدادتان دادم،‏ برمی‌دارم و از حضور خودم دور می‌اندازم،‏ ۴۰ و شما را تا ابد خوار و ذلیل و چنان رسوا و بی‌آبرو خواهم کرد که هیچ وقت فراموش نشود.‏›»‏