زَکَریا

۱۴ ‏«روز یَهُوَه می‌آید،‏ روزی که به او تعلّق دارد!‏ در آن روز،‏ غنایمی که از تو* گرفته می‌شود،‏ جلوی خودت تقسیم خواهد شد.‏ ۲ من همهٔ ملت‌ها را جمع خواهم کرد تا با اورشلیم بجنگند.‏ این شهر تسخیر می‌شود،‏ خانه‌ها غارت می‌شوند و به زنان تجاوز خواهد شد.‏ نیمی از اهالی شهر به تبعید برده خواهند شد،‏ اما باقی‌ماندهٔ آن‌ها در شهر خواهند ماند.‏

۳ ‏«یَهُوَه برای جنگ با آن ملت‌ها خواهد آمد،‏ همان طور که در روز نبرد می‌جنگد.‏ ۴ در آن روز،‏ پاهای او بر کوه زیتون که در شرق اورشلیم است قرار خواهد گرفت و کوه زیتون از شرق* تا غرب* به دو نیم تقسیم خواهد شد و درّهٔ بسیار عظیمی به وجود خواهد آمد.‏ نصف کوه به سمت شمال حرکت خواهد کرد و نصف آن به سمت جنوب.‏ ۵ شما به درّهٔ کوه‌های من فرار خواهید کرد،‏ چون درّهٔ آن کوه‌ها تا به آصیل خواهد رسید.‏ شما پا به فرار خواهید گذاشت،‏ همان طور که به خاطر زلزله در دوران عُزّیا،‏ پادشاه یهودا پا به فرار گذاشتید.‏ یَهُوَه خدای من خواهد آمد و همهٔ مقدّسان با او خواهند بود.‏

۶ ‏«در آن روز،‏ هیچ نور درخشانی نخواهد بود؛‏ همه چیز منجمد خواهد شد.‏ ۷ آن روز،‏ به روزی معروف خواهد شد که به یَهُوَه تعلّق دارد.‏ تفاوتی بین روز و شب نخواهد بود و حتی در شب،‏ روشنایی خواهد بود.‏ ۸ در آن روز،‏ آب‌های حیات‌بخش از اورشلیم جاری خواهد شد؛‏ نیمی از آن به طرف دریای شرقی* و نیمی از آن به طرف دریای غربی.‏* این اتفاق،‏ هم در تابستان و هم در زمستان خواهد افتاد.‏ ۹ یَهُوَه بر تمام زمین پادشاه خواهد شد.‏ در آن روز،‏ یَهُوَه تنها خدایی خواهد بود که پرستش می‌شود و نامش تنها نامی خواهد بود که ستایش می‌شود.‏

۱۰ ‏«تمام سرزمین مثل عَرَبه خواهد شد؛‏ از جِبَع گرفته تا رِمّون در جنوب اورشلیم.‏ شهر اورشلیم در مکان خود بلند خواهد شد و مردم دوباره در آن ساکن خواهند شد؛‏ از ‹دروازهٔ بنیامین› گرفته تا محل ‹دروازهٔ اول› و تا ‹دروازهٔ زاویه،‏› و از ‹برج حَنَن‌ئیل› گرفته تا حوض‌های شراب‌گیری* پادشاه.‏ ۱۱ مردم در آن شهر ساکن خواهند شد و اورشلیم دیگر محکوم به نابودی نمی‌شود و ساکنانش در امنیت زندگی خواهند کرد.‏

۱۲ ‏«این بلایی است که یَهُوَه بر سر همهٔ قوم‌هایی خواهد آورد که با اورشلیم می‌جنگند:‏ در حالی که آن‌ها هنوز زنده* هستند،‏ گوشت بدنشان فاسد می‌شود،‏ چشمانشان در حدقه می‌پوسد و زبانشان در دهانشان فاسد می‌شود.‏

۱۳ ‏«در آن روز،‏ یَهُوَه آن‌ها را دچار سردرگمی شدید خواهد کرد؛‏ در نتیجه،‏ هر کس رفیق خودش را خواهد گرفت و به همدیگر حمله خواهند کرد.‏ ۱۴ مردم یهودا هم در نزدیکی اورشلیم خواهند جنگید و ثروت تمام ملت‌های اطراف را جمع‌آوری خواهند کرد،‏ از جمله طلا،‏ نقره و لباس فراوان.‏

۱۵ ‏«بلایی مثل بلای قبلی بر سر اسب‌ها،‏ قاطرها،‏ شترها،‏ الاغ‌ها و همهٔ دام‌هایی که در آن اردوگاه‌ها هستند،‏ خواهد آمد.‏

۱۶ ‏«باقی‌ماندگان تمام ملت‌هایی که به اورشلیم حمله می‌کنند،‏ هر سال به اورشلیم خواهند رفت تا جلوی پادشاه یعنی یَهُوَه خدای لشکرها تعظیم کنند* و عید سایه‌بان‌ها* را برگزار کنند.‏ ۱۷ اگر یکی از خاندان‌های روی زمین به اورشلیم نرود تا جلوی پادشاه یعنی یَهُوَه خدای لشکرها تعظیم کند،‏ هیچ بارانی بر آن خاندان نخواهد بارید.‏ ۱۸ اگر مصریان به اورشلیم نروند و وارد آن شهر نشوند،‏ هیچ بارانی نخواهند داشت.‏ در عوض،‏ یَهُوَه همان بلایی را بر سرشان خواهد آورد که می‌خواهد بر سر ملت‌های دیگر بیاورد،‏ یعنی ملت‌هایی که برای برگزاری عید سایه‌بان‌ها به اورشلیم نمی‌روند.‏ ۱۹ این مجازاتی است برای گناه مصریان و گناه تمام ملت‌هایی که برای برگزاری عید سایه‌بان‌ها به اورشلیم نمی‌روند.‏

۲۰ ‏«در آن روز،‏ عبارت ‹یَهُوَه مقدّس است›‏* بر روی زنگولهٔ اسب‌ها نوشته خواهد شد،‏ و دیگ‌های معبد یَهُوَه مثل کاسه‌هایی خواهند شد که جلوی مذبح قرار دارند.‏ ۲۱ همهٔ دیگ‌ها در اورشلیم و یهودا مقدّس خواهند بود و به یَهُوَه خدای لشکرها تعلّق خواهند داشت و همهٔ کسانی که برای تقدیم قربانی می‌آیند،‏ بعضی از آن دیگ‌ها را برای پختن گوشت قربانی‌ها استفاده خواهند کرد.‏ در آن روز،‏ دیگر هیچ کدام از کنعانیان* در معبد یَهُوَه خدای لشکرها نخواهد بود.‏»‏