امثال
۱۷ خوردن یک تکه نان خشک در خانه‌ای که در آن صلح و آرامش است،+
بهتر از خوردن غذاهایی مفصل* در خانه‌ای است که در آن جنگ و دعواست.+
۲ خدمتکار دانا* بر پسر اربابش که رفتار شرم‌آوری دارد تسلّط خواهد داشت،
و در ارثی که به او می‌رسد شریک خواهد شد.
۵ کسی که فقیران را مسخره می‌کند، به خالق آن‌ها اهانت می‌کند،+
و کسی که از مصیبت دیگران خوشحال می‌شود، بدون مجازات نمی‌ماند.+
۶ تاج افتخارِ سالمندان نوه‌هایشان هستند،
و تاج افتخارِ فرزندان، والدین آن‌ها.
۷ از آدم احمق انتظار نمی‌رود که حرف‌های خوب بزند،+
پس چقدر کمتر، از یک حاکم* انتظار می‌رود که دروغ بگوید!+
۹ کسی که خطایی را می‌بخشد،* باعث ترویج محبت می‌شود،+
اما کسی که مدام مسئله‌ای را مطرح می‌کند، باعث جدایی دوست‌های نزدیک می‌شود.+
۱۲ روبرو شدن با خرسی که بچه‌هایش را از او گرفته‌اند،
بهتر از روبرو شدن با آدم نادانی است که کارهای احمقانه می‌کند.*+
۱۴ شروع دعوا مثل باز شدن دریچه‌های سد* است،
پس قبل از این که جرّوبحث به دعوا برسد، آنجا را ترک کن.+
۱۵ کسی که شریر را تبرئه می‌کند و کسی که درستکار را محکوم می‌کند،+
هر دو از دید یَهُوَه نفرت‌انگیزند.
۱۹ کسی که اهل دعوا و جرّوبحث است، گناه را دوست دارد.+
آدمی که خیلی به خودش می‌بالد* به استقبال ویرانی می‌رود.+
۲۰ آدمی که دلش منحرف است موفق نخواهد شد،+
و آدمی که زبانش پر از فریب است گرفتار بلا و مصیبت خواهد شد.
۲۸ حتی آدم احمق هم اگر ساکت بماند دانا محسوب می‌شود،
و کسی که حرف نزند، نشان می‌دهد که قدرت تشخیص دارد.