دوم سموئیل
۷ وقتی داوودِ پادشاه در خانهاش* ساکن شد + و یَهُوَه کاری کرد که او از دست تمام دشمنانش در امان باشد، ۲ به ناتان نبی گفت:+ «من در این خانهٔ زیبا که با چوب سِدر لبنان ساخته شده زندگی میکنم،+ اما صندوق عهد خدای حقیقی در یک خیمهٔ پارچهای است.»+ ۳ ناتان در جواب داوود گفت: «هر چه در دلت هست، همان را انجام بده، چون یَهُوَه با توست.»+
۴ همان شب، این پیام از طرف یَهُوَه به ناتان رسید: ۵ «برو و به خادم من داوود بگو: ‹یَهُوَه این طور میگوید: «تو آن کسی نیستی که باید برایم خانهای بسازد تا در آن ساکن شوم،+ ۶ چون من از زمانی که قومم اسرائیل را از مصر بیرون آوردم تا به امروز در خانهای ساکن نبودهام،+ بلکه در چادر و خیمه از جایی به جای دیگر رفتهام.+ ۷ در تمام مدتی که با اسرائیلیان میرفتم، آیا هیچ وقت به یکی از رئیسان طایفههای اسرائیل که برای شبانی قومم تعیین کردم گفتم، ‹چرا خانهای از چوب سِدر برایم نساختید؟›»› ۸ به خادم من داوود بگو، ‹یَهُوَه خدای لشکرها چنین میگوید: «وقتی چوپان سادهای بودی و از گله مراقبت میکردی،+ تو را انتخاب کردم تا رهبر قوم من اسرائیل شوی.+ ۹ هر جا بروی با تو هستم + و همهٔ دشمنانت را از سر راهت برمیدارم + و نام تو را مثل نام مردان بزرگِ روی زمین، معروف و بزرگ میکنم.+ ۱۰ من سرزمینی برای قوم خود اسرائیل تعیین میکنم تا بدون آن که کسی مزاحمشان شود در آنجا زندگی کنند. مردم شریر دیگر مثل سابق به آنها ظلم نخواهند کرد.+ ۱۱ آنها از زمانی که داوران را برای قوم خود اسرائیل تعیین کردم،+ به قوم من ظلم کردهاند. من کاری میکنم که از تمام دشمنانت در امان باشی.+
«‹«یَهُوَه این را هم به تو گفته است: ‹من که یَهُوَه هستم خانهای* برایت میسازم.+ ۱۲ وقتی روزهای عمرت به پایان برسد و به اجدادت بپیوندی،+ من کسی را که از نسل* توست، یعنی پسرت را جانشین تو میکنم و سلطنت او را استوار و پابرجا میسازم.+ ۱۳ او همان کسی است که برای جلال نام من خانهای خواهد ساخت + و من تخت پادشاهیاش را تا ابد استوار خواهم کرد.+ ۱۴ من پدر او خواهم شد و او پسر من خواهد شد.+ اگر او خطایی کند، من همان طور که انسانها با چوب تنبیه میکنند، او را تأدیب خواهم کرد.+ ۱۵ من همیشه به او محبت پایدار* نشان خواهم داد و او را مثل شائول که از سر راهت برداشتم،+ ترک نخواهم کرد. ۱۶ خاندان تو و سلطنت تو تا ابد پایدار خواهد ماند و تخت پادشاهیات تا ابد برقرار خواهد بود.›»›»+
۱۷ ناتان تمام این سخنان را که خدا در رؤیا به او گفته بود برای داوود گفت.+
۱۸ آن وقت داوود پادشاه در حضور یَهُوَه نشست و گفت: «یَهُوَه، ای حاکم متعال، من کی هستم و خانوادهٔ من کیست که مرا به اینجا رساندی؟+ ۱۹ ای یَهُوَه حاکم متعال، به این هم اکتفا نکردی، بلکه در مورد آیندهٔ خاندان خادمت هم صحبت کردی. ای یَهُوَه حاکم متعال، هیچ انسانی نمیتواند این گفتهٔ تو را تغییر دهد.* ۲۰ ای یَهُوَه حاکم متعال، وقتی تو مرا* اینقدر خوب میشناسی،+ دیگر چه میتوانم بگویم؟ ۲۱ تو طبق خواست دلت و قولی که دادی، همهٔ این کارهای بزرگ را انجام دادی و برای خادمت آشکار کردی.+ ۲۲ به همین دلیل، ای یَهُوَه حاکم متعال، تو خیلی باعظمتی!+ تو بیهمتایی + و هیچ خدایی جز تو نیست + و تمام چیزهایی که با گوشهایمان شنیدیم، این را ثابت میکند. ۲۳ در سرتاسر دنیا کدام ملت است که مثل قوم تو اسرائیل باشد؟+ خدایا تو آنها را نجات دادی* تا قومت باشند.+ تو با کارهای بزرگ و شگفتانگیزی که برایشان انجام دادی،+ نامت را مشهور کردی + و به خاطر قومی که از مصر رهایی دادی تا قوم تو باشند، ملتهای دیگر و خدایانشان را از سر راه آنها برداشتی. ۲۴ تو قوم اسرائیل را برای همیشه قوم خودت کردی + و تو ای یَهُوَه، خدای آنها شدی.+
۲۵ پس حالا ای یَهُوَه خدا، همیشه به وعدهای که در مورد خادمت و خاندان او دادی، عمل کن و درست همان طور که قول دادی، انجام بده.+ ۲۶ نام تو تا ابد پرجلال بماند + تا مردم بگویند، ‹یَهُوَه خدای لشکرها، خدای اسرائیل است› و خاندان خادمت داوود در حضورت پایدار و استوار بماند.+ ۲۷ ای یَهُوَه خدای لشکرها، خدای اسرائیل، تو مقصودت را برای خادمت آشکار کردی و گفتی ‹من خانهای* برایت میسازم.›+ برای همین، خادمت جرأت کرده که چنین دعایی بکند. ۲۸ ای یَهُوَه خدای متعال، تو خدای حقیقی هستی و گفتههای تو حقیقت است + و تو این چیزهای خوب را به خادمت قول دادهای. ۲۹ پس لطفاً به خاندان خادمت برکت بده و بگذار این خاندان تا ابد در حضور تو بماند،+ چون تو ای یَهُوَه، خدای متعال، قول دادهای و من دعا میکنم که برکت تو تا ابد بر خانهٔ خادمت باشد.»+