تَثنیه
۱۶ «اهمیت ماه اَبیب* را فراموش نکنید و در آن ماه عید پِسَح را برای یَهُوَه خدایتان جشن بگیرید،+ چون در ماه اَبیب بود که یَهُوَه خدایتان هنگام شب شما را از مصر بیرون آورد.+ ۲ همین طور قربانی عید پِسَح را از بین گوسفندان، بزها و گاوهایتان+ در مکانی که یَهُوَه برای جلال نامش انتخاب می‌کند،+ به یَهُوَه خدایتان تقدیم کنید.+ ۳ با گوشت آن قربانی هیچ چیز خمیرمایه‌دار نخورید.+ برای هفت روز نان فطیر بخورید، چون با عجله از سرزمین مصر بیرون آمدید.+ آن نان یادآور رنج و سختی‌هایی است که شما در مصر کشیدید.* به این شکل، تا زمانی که زنده‌اید روزی را که از سرزمین مصر بیرون آمدید فراموش نمی‌کنید.+ ۴ به مدت هفت روز در هیچ جای سرزمینتان* نباید هیچ خمیرترشی دیده شود،+ همین طور از گوشت قربانی‌ای که در روز اول عید هنگام عصر تقدیم می‌کنید نباید چیزی تا صبح روز بعد باقی بماند.+ ۵ اجازه ندارید قربانی عید پِسَح را در هر شهری که یَهُوَه خدایتان به شما می‌دهد تقدیم کنید. ۶ آن را فقط در مکانی که یَهُوَه خدایتان برای جلال نامش انتخاب می‌کند تقدیم کنید. قربانی عید پِسَح را در همان تاریخی* که از مصر بیرون آمدید، هنگام عصر، به محض غروب آفتاب تقدیم کنید.+ ۷ گوشت آن قربانی را در مکانی که یَهُوَه خدایتان انتخاب می‌کند،+ بپزید و بخورید+ و صبح روز بعد می‌توانید به چادرهایتان برگردید. ۸ شش روز نان فطیر بخورید و در روز هفتم یک گردهمایی خاص برای پرستش یَهُوَه خدایتان برگزار کنید. در آن روز کار نکنید.+
۹ «هفت هفته بشمارید؛ شمردن آن هفت هفته را از اولین روز فصل برداشت محصول* شروع کنید.+ ۱۰ بعد از آن، عید هفته‌ها را با تقدیم هدیهٔ داوطلبانه* برای یَهُوَه خدایتان برگزار کنید.+ هدیه‌تان باید به نسبت برکتی باشد که یَهُوَه خدایتان به شما می‌دهد.+ ۱۱ همهٔ شما باید در حضور یَهُوَه خدایتان، در مکانی که یَهُوَه خدایتان برای جلال نامش انتخاب می‌کند،+ شادی کنید؛ یعنی شما و پسران و دخترانتان، غلامان و کنیزانتان، لاویانی که در شهرهای* شما زندگی می‌کنند و غریبان، یتیمان* و بیوه‌هایی که در میان شما هستند. ۱۲ یادتان باشد که شما در مصر برده بودید.+ پس مراقب باشید که به این قوانین به‌دقت عمل کنید.
۱۳ «وقتی محصول خرمنگاه‌تان را جمع می‌کنید و با کوبیدن زیتون و انگورتان، روغن و شراب به دست می‌آورید، عید سایه‌بان‌ها* را به مدت هفت روز برگزار کنید.+ ۱۴ همهٔ شما باید در طول آن عید شادی کنید؛+ یعنی شما و پسران و دخترانتان، غلامان و کنیزانتان، لاویان، غریبان، یتیمان و بیوه‌هایی که در شهرهای شما زندگی می‌کنند. ۱۵ آن عید را به مدت هفت روز در مکانی که یَهُوَه انتخاب می‌کند برای یَهُوَه خدایتان برگزار کنید،+ چون یَهُوَه خدایتان به همهٔ محصولات و همهٔ کارهایتان برکت می‌دهد+ و شادی تمام وجودتان را پر می‌کند.+
۱۶ «همهٔ مردان اسرائیلی باید سه بار در سال در حضور یَهُوَه خدایتان در مکانی که او انتخاب می‌کند جمع شوند؛ یعنی هنگام عید نان فطیر،+ عید هفته‌ها+ و عید سایه‌بان‌ها.*+ هیچ کدام از آن‌ها نباید دست خالی به حضور یَهُوَه برود. ۱۷ هدیه‌ای که هر کدام تقدیم می‌کند باید به نسبت برکتی باشد که یَهُوَه خدایتان به شما داده است.+
۱۸ «در همهٔ شهرهایی* که یَهُوَه خدایتان به شما می‌دهد، برای هر طایفه قاضی‌ها+ و مأمورانی تعیین کنید تا مردم را عادلانه داوری کنند. ۱۹ عدالت را زیر پا نگذارید،+ تبعیض قائل نشوید+ و رشوه قبول نکنید، چون رشوه چشمان خردمندان را کور و سخنان درستکاران* را منحرف می‌کند.+ ۲۰ همیشه به دنبال عدل و انصاف باشید+ تا بتوانید زنده بمانید و سرزمینی را که یَهُوَه خدایتان به شما می‌دهد تصرّف کنید.
۲۱ «کنار مذبحی که برای یَهُوَه خدایتان می‌سازید، هیچ نوع درختی نکارید که از آن به عنوان تیرک* برای بت‌پرستی استفاده کنید.+
۲۲ «به علاوه برای خودتان ستون‌هایی برای بت‌پرستی برپا نکنید،+ چون یَهُوَه خدایتان از آن‌ها متنفر است.