خروج
۹ بنابراین یَهُوَه به موسی گفت: «پیش فرعون برو و به او بگو که یَهُوَه خدای عبرانیان می‌گوید: ‹قوم مرا آزاد کن تا مرا پرستش* کنند.+ ۲ اگر آن‌ها را آزاد نکنی و مثل قبل مانع رفتنشان شوی، ۳ من که یَهُوَه هستم دستم را+ بر ضدّ دام‌هایت که در دشت هستند، بلند خواهم کرد و اسبان، الاغان، شتران، گاوان و گوسفندان به بیماری کشنده دچار خواهند شد.+ ۴ من یَهُوَه، حتماً بین دام‌های اسرائیلیان و دام‌های مصریان فرق خواهم گذاشت، به طوری که هیچ کدام از دام‌های اسرائیلیان نخواهد مرد.›»+ ۵ به علاوه یَهُوَه زمان مشخصی تعیین کرد و گفت: «من یَهُوَه، فردا این کار را در این سرزمین می‌کنم.»
۶ فردای آن روز یَهُوَه دقیقاً به گفته‌اش عمل کرد و انواع دام‌های مصریان به‌تدریج مردند،+ اما از دام‌های اسرائیلیان حتی یکی هم نمرد. ۷ وقتی فرعون پرس‌وجو کرد، فهمید که حتی یکی از دام‌های اسرائیلیان هم نمرده است. با این حال، دلش سخت ماند و اسرائیلیان را آزاد نکرد.+
۸ بعد یَهُوَه به موسی و هارون گفت: «مشت‌هایتان را با دودهٔ کوره پر کنید. موسی باید جلوی فرعون آن را در هوا بپاشد. ۹ دوده‌ها به گرد و غبار تبدیل می‌شود و تمام مصر را می‌پوشاند و در همه جای آن سرزمین بر بدن انسان‌ها و حیوانات به دمل‌های چرکینی تبدیل خواهد شد.»
۱۰ بنابراین آن‌ها از یک کوره، مقداری دوده برداشتند و به حضور فرعون رسیدند. موسی آن دوده‌ها را در هوا پاشید و آن‌ها بر بدن انسان‌ها و حیوانات به دمل‌هایی چرکین تبدیل شد. ۱۱ کاهنانِ جادوگر به خاطر دمل‌ها دیگر نتوانستند جلوی موسی بایستند، چون آن‌ها هم مثل بقیهٔ مصریان به دمل‌های چرکین مبتلا شده بودند.+ ۱۲ اما یَهُوَه اجازه داد که دل فرعون سخت شود. بنابراین او به موسی و هارون گوش نداد، درست همان طور که یَهُوَه به موسی گفته بود.+
۱۳ بعد یَهُوَه به موسی گفت: «فردا صبح زود بلند شو و جلوی فرعون حاضر شو و به او بگو که یَهُوَه خدای عبرانیان می‌گوید: ‹قوم مرا آزاد کن تا مرا پرستش* کنند، ۱۴ وگرنه من تمام بلاها را بر سر خودت و خدمتگزارانت و قومت خواهم آورد تا بدانی که در تمام زمین هیچ کس مثل من نیست.+ ۱۵ اگر می‌خواستم تا الآن می‌توانستم دستم را به ضدّ تو و قومت بلند کنم و تو را به بلایی کشنده دچار کنم تا از روی زمین محو و نابود شوی. ۱۶ اما تو را به این دلیل زنده نگه داشتم که قدرتم را به تو نشان دهم و نامم در سراسر زمین اعلام شود.+ ۱۷ آیا هنوز با تکبّر رفتار می‌کنی و قومم را آزاد نمی‌کنی؟ ۱۸ پس کاری می‌کنم که فردا همین موقع تگرگ شدیدی ببارد که در تاریخ مصر سابقه نداشته است.* ۱۹ بنابراین فرمان بده که همهٔ دام‌هایت و هر چه را که در دشت داری زیر سرپناهی جمع کنند، چون هنگام بارش تگرگ، هر انسان یا حیوانی که در دشت بماند و زیر سرپناهی نباشد از بین خواهد رفت.›»
۲۰ بعضی از خدمتگزاران فرعون که از گفته‌های یَهُوَه ترسیده بودند، فوراً خدمتکاران و دام‌هایشان را به جایی سرپوشیده آوردند. ۲۱ اما کسانی که به گفته‌های یَهُوَه توجه نکردند،* خدمتکاران و دام‌هایشان را از دشت‌ها جمع نکردند.
۲۲ یَهُوَه به موسی گفت: «دستت را به طرف آسمان دراز کن تا بر تمام سرزمین مصر و بر انسان‌ها، حیوانات و گیاهانِ دشت تگرگ ببارد.»+ ۲۳ پس موسی عصایش را به طرف آسمان دراز کرد و یَهُوَه رعد و تگرگ و آتش* بر زمین فرستاد. به این شکل یَهُوَه باعث شد که تگرگ بر سرزمین مصر ببارد. ۲۴ تگرگ می‌بارید و در میان آن جرقه‌های آتش بود. تگرگ آنقدر شدید بود که در تمام تاریخ مصر سابقه نداشت*+ ۲۵ و هر چه را که در دشت‌های سراسر مصر بود، از انسان‌ها گرفته تا حیوانات، از بین برد. همین طور تمام گیاهان را نابود کرد و همهٔ درختان دشت را شکست.+ ۲۶ فقط در منطقهٔ جوشِن که اسرائیلیان در آن زندگی می‌کردند، تگرگ نبارید.+
۲۷ بنابراین فرعون، موسی و هارون را صدا کرد و به آن‌ها گفت: «این بار اعتراف می‌کنم که گناه کرده‌ام. یَهُوَه عادل است، اما من و قومم خطا کرده‌ایم. ۲۸ از یَهُوَه خواهش کنید که رعد و تگرگ را قطع کند. آن وقت با کمال میل شما را آزاد می‌کنم تا بیشتر از این، اینجا نمانید.» ۲۹ موسی گفت: «به محض این که از شهر بیرون بروم، دست‌هایم را برای دعا به طرف یَهُوَه بلند می‌کنم. آن وقت رعد قطع می‌شود و تگرگ دیگر نخواهد بارید تا تو بدانی که تمام زمین به یَهُوَه تعلّق دارد.+ ۳۰ اما من از حالا می‌دانم که تو و خدمتگزارانت باز هم احترامی برای یَهُوَه خدا قائل نخواهید شد.»*
۳۱ در آن هنگام، گیاهان کتان و جو از بین رفته بودند، چون جو خوشه آورده و کتان شکوفه داده بود. ۳۲ اما گندم و کُندروس* از بین نرفته بودند، چون غلّه‌هایی دیررس بودند. ۳۳ موسی از شهر بیرون رفت و دست‌هایش را برای دعا به طرف یَهُوَه بلند کرد. رعد قطع شد و تگرگ و باران دیگر بر زمین نبارید.+ ۳۴ وقتی فرعون دید که باران و تگرگ و رعد قطع شده است، دوباره مرتکب گناه شد و هم او و هم خدمتگزارانش دلشان را سخت کردند.+ ۳۵ بنابراین دل فرعون سخت ماند و اسرائیلیان را آزاد نکرد، دقیقاً همان طور که یَهُوَه از طریق موسی گفته بود.+