خروج
۲۰ خدا این فرمان‌ها را داد و گفت:+
۲ «من یَهُوَه، خدای تو هستم که تو را از مصر، یعنی سرزمین* بردگی بیرون آوردم.+ ۳ تو نباید خدایان دیگری به جز من* داشته باشی.+
۴ «هیچ نوع بت* یا مجسمه‌ای* به شکل چیزهایی که در آسمان یا روی زمین یا در آب‌های سراسر* زمینند، برای خودت نساز.+ ۵ جلوی آن‌ها سجده نکن یا آن‌ها را پرستش نکن،*+ چون من که یَهُوَه خدایت هستم، پرستش خدایی غیر از خودم را تحمّل نمی‌کنم*+ و کسانی* را که از من نفرت دارند به خاطر گناهشان مجازات می‌کنم؛ پیامد مجازات آن‌ها شامل حال فرزندانشان* تا نسل سوم و چهارم هم خواهد شد. ۶ اما به کسانی که مرا دوست دارند و به فرمان‌هایم عمل می‌کنند+ تا هزار نسل محبت پایدار* نشان می‌دهم.
۷ «اسم یَهُوَه خدایت را با بی‌احترامی به زبان نیاور،*+ چون یَهُوَه کسی را که اسمش را با بی‌احترامی به زبان بیاورد، مجازات خواهد کرد.+
۸ «فراموش نکن که روز شَبّات را همیشه مقدّس بشماری.+ ۹ شش روز کار کن و همهٔ کارهایت را در آن مدت انجام بده،+ ۱۰ اما روز هفتم شَبّاتی برای خدای تو یَهُوَه است. در آن روز نباید کار کنی؛ نه تو، نه پسران و دخترانت، نه غلامان و کنیزانت، نه دام‌هایت و نه غریبانی که در شهر* تو ساکنند؛+ ۱۱ چون یَهُوَه در شش روز، آسمان، زمین، دریا و هر چه را که در آن‌هاست ساخت و روز هفتم از کار دست کشید و آسایش پیدا کرد.+ به همین دلیل یَهُوَه روز شَبّات را برکت داد و آن روز را مقدّس شمرد.*
۱۲ «به پدر و مادرت احترام بگذار+ تا بتوانی در سرزمینی که خدایت یَهُوَه به تو می‌دهد عمری طولانی داشته باشی.+
۱۶ «بر ضدّ همنوعت شهادت دروغ نده.+
۱۷ «به خانهٔ همنوعت طمع نکن. همین طور به زنش،+ غلام و کنیزش، گاو* و الاغش و به هیچ چیز دیگری از دارایی‌اش طمع نکن.»+
۱۸ در طی این مدت، همهٔ مردم رعد و برق را می‌دیدند و صدای شیپور را می‌شنیدند و شاهد دودِ روی کوه بودند. مردم با دیدن این اتفاقات از ترس لرزیدند و از کوه فاصله گرفتند+ ۱۹ و به موسی گفتند: «تو خودت با ما صحبت کن و ما گوش می‌دهیم. اما نگذار خدا مستقیماً با ما صحبت کند، چون می‌ترسیم بمیریم.»+ ۲۰ موسی به قوم گفت: «نترسید! چون خدای حقیقی آمده است که شما را امتحان کند+ تا همیشه احترامی عمیق برایش قائل باشید* و گناه نکنید.»+ ۲۱ مردم هنوز در آنجا ایستاده بودند و دیدند که موسی به آن ابر سیاه یعنی جایی که خدای حقیقی بود نزدیک شد.+
۲۲ بعد یَهُوَه به موسی گفت: «به اسرائیلیان چنین بگو، ‹شما خودتان شاهد بودید که من از آسمان با شما صحبت کردم.+ ۲۳ پس خدایانی از نقره یا طلا برای خودتان نسازید،+ چون نباید به جز من خدایان دیگری داشته باشید. ۲۴ از خاک زمین مذبحی برای من بسازید و بر آن قربانی‌های سوختنی و قربانی‌های شراکت* بسوزانید و از گوسفندان و گاوهایتان به من تقدیم کنید. من در هر مکانی که بخواهم پرستش شوم،*+ پیش شما می‌آیم و به شما برکت می‌دهم. ۲۵ اگر مذبحی از سنگ برای من می‌سازید، نباید از سنگ‌هایی استفاده کنید که با ابزار بریده شده‌اند،+ چون اگر با قلم‌های آهنی‌تان روی سنگ‌ها کار کنید، مذبح را بی‌حرمت می‌کنید. ۲۶ همین طور نباید برای مذبح من پله بسازید، چون وقتی از آن بالا می‌روید، قسمت برهنهٔ بدن شما* نمایان می‌شود.›