اِرْمیا

۳۳ وقتی اِرْمیا هنوز در حیاط نگهبانان در حبس بود،‏ یَهُوَه برای بار دوم به او پیام داد و گفت:‏ ۲ ‏«یَهُوَه،‏ خدایی که زمین را ساخت؛‏ یَهُوَه،‏ خدایی که آن را شکل داد و استوار کرد؛‏ او که نامش یَهُوَه است می‌گوید:‏ ۳ ‏‹مرا صدا کن و من به تو جواب خواهم داد و با کمال میل چیزهایی را به تو می‌گویم که بزرگ و غیرقابل درک هستند و تو از آن‌ها بی‌خبر هستی.‏›»‏

۴ ‏«من که یَهُوَه خدای اسرائیل هستم،‏ دربارهٔ خانه‌های این شهر و قصرهای پادشاهان یهودا که خراب شده‌اند تا از مصالح آن‌ها برای دفاع در مقابل محاصره* و شمشیر دشمن استفاده شود،‏ ۵ و دربارهٔ کسانی که برای جنگ با کَلدانیان می‌آیند و دربارهٔ این خانه‌ها که با جسدهای کسانی پر می‌شوند که من از روی خشم و غضبم نابود می‌کنم،‏ یعنی کسانی که کارهای شریرانه‌شان باعث شد تا من رویم را از این شهر برگردانم،‏ می‌گویم:‏ ۶ ‏‹من شفا و سلامتی را به این شهر برمی‌گردانم و ساکنانش را شفا می‌دهم و آن‌ها صلح و امنیت را به فراوانی خواهند دید.‏ ۷ من اسیران یهودا و اسرائیل را برمی‌گردانم و مثل گذشته از آن‌ها یک ملت می‌سازم.‏ ۸ من آن‌ها را از همهٔ گناهانی که به من کرده‌اند،‏ پاک می‌کنم و همهٔ خطاها و گناهانی را که نسبت به من مرتکب شده‌اند،‏ می‌بخشم.‏ ۹ این شهر با نامش در حضور همهٔ ملت‌های روی زمین مایهٔ شادی،‏ افتخار و شکوه من خواهد بود.‏ آن ملت‌ها دربارهٔ خوبی‌هایی* که من به قومم خواهم کرد،‏ خواهند شنید و به خاطر صلح و آرامش و تمام خوبی‌هایی که نصیب قومم خواهم کرد،‏ از وحشت خواهند لرزید.‏›»‏

۱۰ یَهُوَه می‌گوید:‏ «در این سرزمین که شما درباره‌اش می‌گویید بیابانی بی‌آب و علف است و هیچ انسان و حیوانی در آن نیست و در کوچه‌های خالی شهرهای یهودا و اورشلیم که هیچ انسان یا حیوانی در آن‌ها زندگی نمی‌کند،‏ دوباره این صداها شنیده خواهد شد:‏ ۱۱ صدای جشن و پایکوبی و آواز شادی عروس و داماد و صدای کسانی که می‌گویند:‏ «یَهُوَه خدای لشکرها را شکر و سپاس گویید،‏ چون یَهُوَه نیکوست و محبت پایدارش* جاودانی است!‏»‏

یَهُوَه می‌گوید:‏ «آن‌ها قربانی‌های شکرگزاری را برای تقدیم به من که یَهُوَه هستم،‏ به خانه‌ام خواهند آورد،‏ چون کسانی را که از این سرزمین به اسارت برده شدند دوباره برمی‌گردانم و همه چیز مثل اول می‌شود.‏»‏

۱۲ ‏«در اطراف تمام شهرهای این سرزمین که بیابانی بی‌آب و علف است و هیچ انسان یا حیوانی در آن نیست،‏ دوباره چراگاه‌هایی خواهد بود تا گله‌های چوپانان در آنجا استراحت کنند.‏» این گفتهٔ یَهُوَه خدای لشکرهاست.‏

۱۳ یَهُوَه می‌گوید:‏ «در شهرهایی که در مناطق کوهستانی و در دشت‌ها و در جنوب هستند،‏ در سرزمین بنیامین،‏ در مناطق اطراف اورشلیم و در شهرهای یهودا،‏ چوپانان دوباره گوسفندانشان را خواهند شمرد.‏»‏

۱۴ یَهُوَه می‌گوید:‏ «روزهایی می‌رسد که به قولی* که دربارهٔ خاندان اسرائیل و خاندان یهودا داده‌ام،‏ عمل می‌کنم.‏ ۱۵ در آن روزها و در آن زمان،‏ کاری می‌کنم که پادشاه عادلی از نسل داوود بیاید* و او عدل و انصاف را در این سرزمین برقرار خواهد کرد.‏ ۱۶ در آن روزها،‏ مردم یهودا نجات پیدا می‌کنند و اهالی اورشلیم در امنیت ساکن می‌شوند و این شهر ‹یَهُوَه عدالت ماست› نامیده خواهد شد.‏»‏

۱۷ چون یَهُوَه می‌گوید:‏ «همیشه کسی از نسل داوود بر تخت پادشاهی خاندان اسرائیل خواهد نشست،‏ ۱۸ و همیشه کسی از لاویانِ کاهن در حضور من خواهد بود تا قربانی‌های سوختنی و قربانی‌های دیگر تقدیم کند و هدیه‌های غلّه‌ای بسوزاند.‏»‏

۱۹ یَهُوَه دوباره به اِرْمیا پیام داد و گفت:‏ ۲۰ ‏«یَهُوَه می‌گوید،‏ ‹اگر می‌توانستید عهدی را که من با روز و شب بسته‌ام بشکنید و وقت معین روز و شب را تغییر دهید،‏ ۲۱ آن وقت عهد من هم با خادمم داوود شکسته می‌شد تا پسری نداشته باشد که بر تخت پادشاهی او بنشیند و حکمرانی کند؛‏ همین طور عهد من با لاویانِ کاهن هم که خادمانم هستند،‏ شکسته می‌شد.‏ ۲۲ همان طور که لشکرهای آسمانی و شن‌های ساحل دریا آنقدر زیادند که کسی نمی‌تواند آن‌ها را بشمرد،‏ نسل بنده‌ام داوود و لاویانِ خدمتگزارم را هم زیاد می‌کنم.‏›»‏

۲۳ یَهُوَه دوباره به اِرْمیا پیام داد و گفت:‏ ۲۴ ‏«آیا به گفتهٔ این مردم توجه نکرده‌ای که می‌گویند،‏ ‹یَهُوَه دو خاندانی را که انتخاب کرده بود،‏ رد خواهد کرد›؟‏ آن‌ها به قوم من بی‌احترامی می‌کنند و قومم را به عنوان یک ملت قبول ندارند.‏»‏

۲۵ یَهُوَه می‌گوید:‏ «درست همان طور که عهد من با روز و شب شکسته نمی‌شود و قوانینی که برای آسمان و زمین گذاشتم تغییر نمی‌کنند،‏ ۲۶ به همین صورت،‏ نسل یعقوب و بنده‌ام داوود را هرگز ترک نمی‌کنم و از نسل او حاکمانی بر نسل ابراهیم،‏ اسحاق و یعقوب حکمرانی خواهند کرد؛‏ چون اسیرانشان را جمع می‌کنم و آن‌ها را برمی‌گردانم و به آن‌ها دلسوزی نشان می‌دهم.‏»‏