اِشَعْیا
۵۹ دست یَهُوَه آنقدر کوتاه نیست که نمی‌تواند نجات دهد.
گوش او آنقدر سنگین نشده که نمی‌تواند بشنود.
۲ در واقع گناهان خودتان شما را از خدا دور کرده است.
گناهانتان باعث شده که او رویش را از شما برگرداند،
و نخواهد به دعاهایتان گوش دهد.
۳ دست‌های شما به خون آلوده است و انگشتانتان به گناه.
حرف‌های دروغ به زبان می‌آورید،
و زیر لب حرف‌های ناشایست می‌زنید.
۴ هیچ کس به دنبال عدالت و درستکاری نیست،
و در دادگاه حقیقت را نمی‌گوید.
همهٔ آن‌ها امیدشان به دروغ و فریب* است و حرف‌های مفت می‌زنند.
نقشه‌های پلید می‌کشند و با کارهایشان ضرر و زیان به بار می‌آورند.
۵ نقشه‌هایی که می‌کشند مثل تخم‌های مار سمی است،
و تدبیرهایی که می‌بافند مثل تار عنکبوت.
هر کس از آن تخم‌ها بخورد می‌میرد،
و از تخم‌هایی هم که می‌شکند افعی بیرون می‌آید.
۶ از تارهایی که می‌بافند، لباسی به دست نمی‌آید،
و نمی‌توانند خودشان را با آن‌ها بپوشانند.
کارهایشان زیان‌آور است،
و دست به خشونت می‌زنند.
۷ آن‌ها برای انجام کارهای شریرانه با عجله می‌دوند،
و برای ریختن خون بی‌گناهان شتابان می‌روند.
افکارشان به جز ضرر و زیان چیزی به بار نمی‌آورد،
و نتیجهٔ کارهایشان هم خرابی و بدبختی است.
راه‌هایشان به انحراف می‌رود،
و هر کس در آن راه‌ها قدم بگذارد، صلح و آرامش نخواهد داشت.
۹ برای همین عدالت از ما دور است،
و هیچ انصافی نمی‌بینیم.
در انتظار نور هستیم، ولی همه جا تاریک است؛
در انتظار روشنایی هستیم، ولی در ظلمت قدم برمی‌داریم.
۱۰ مثل افراد نابینا با لمس دیوار قدم برمی‌داریم؛
مثل کسانی که چشم ندارند، کورمال کورمال راه می‌رویم.
در روشنایی ظهر پایمان می‌لغزد، طوری که انگار تاریکی شب است؛
بین مردم قوی و سالم، مثل مردگان هستیم.
۱۱ مثل خرس گرسنه می‌غرّیم،
و مثل کبوتر آه و ناله می‌کنیم.
در انتظار عدالت هستیم، ولی از عدالت خبری نیست؛
در انتظار نجات هستیم، ولی آن هم فرسنگ‌ها از ما فاصله دارد.
۱۲ از دید تو سرکشی‌های ما خیلی زیاد است،
و گناهان ما علیه‌مان شهادت می‌دهد.
ما سرکشی‌هایمان را می‌دانیم؛
ما از گناهانمان به‌خوبی آگاهیم.
۱۳ ما خطا کرده‌ایم،
یَهُوَه را رد کرده‌ایم و به خدایمان پشت کرده‌ایم.
حرف‌هایمان در مورد ظلم و سرکشی بوده،
و در دلمان دروغ و فریب پرورش داده‌ایم.
۱۴ عدالت از ما دور شده،
و انصاف از ما فاصله گرفته است.
حقیقت مثل کسی است که در میدان شهر لغزش خورده است،
و درستکاری مثل کسی است که نمی‌تواند وارد شهر شود.
۱۵ حقیقت از بین رفته،
و اگر کسی دست از شرارت بردارد، اموالش را از چنگش درمی‌آورند.
یَهُوَه همهٔ این‌ها را دید و شدیداً غمگین شد،
چون عدالت و انصاف کاملاً از بین رفته است.
۱۶ او دید که کسی جلو نمی‌آید و کاری نمی‌کند،
و تعجب کرد که کسی وارد عمل نمی‌شود.
برای همین با بازوی قدرتمندش نجات را فراهم کرد،*
و از روی عدالتش این کار را کرد.*
لباس انتقام را به تن کرد،
و ردای* غیرت را بر دوشش انداخت.
۱۸ او آن‌ها را به سزای اعمالشان خواهد رساند:
خشم او نصیب مخالفانش خواهد شد و مجازات نصیب دشمنانش.
ساکنان جزیره‌ها هم مطابق اعمالشان داوری خواهند شد.
۱۹ مردم مغرب‌زمین برای اسم یَهُوَه احترام قائل خواهند شد،*
و مردم مشرق‌زمین با دیدن شکوه و جلال او تحت تأثیر قرار خواهند گرفت،*
چون یَهُوَه مثل رودی خروشان خواهد آمد؛
رودی که روح خودش آن را به جریان درمی‌آورَد.
۲۰ یَهُوَه می‌گوید: «آن نجات‌دهنده* به صَهیون خواهد آمد،
تا کسانی را که در خاندان یعقوب از گناهانشان دست می‌کشند نجات دهد.»
۲۱ یَهُوَه می‌گوید: «این عهدی است که من با آن‌ها می‌بندم. روح من که بر تو قرار دارد و سخنان من که در دهانت گذاشته‌ام همیشه با تو خواهد بود و هیچ وقت از دهان تو، از دهان فرزندانت و از دهان فرزندان فرزندانت دور نخواهد شد، از حالا تا ابد!» این گفتهٔ یَهُوَه است.