نامهٔ دوم پولُس به قُرِنتیان
۵ ما می‌دانیم که اگر خانهٔ* زمینی ما یعنی این خیمه فرو ریزد، خدا به ما خانهٔ دیگری خواهد داد؛ خانه‌ای که به دست انسان ساخته نشده و در آسمان‌ها جاودان است. ۲ ما در این خانهٔ زمینی خیلی آه و ناله می‌کنیم. به همین دلیل، مشتاقانه در انتظار روزی هستیم که بدن آسمانی‌مان را مثل یک لباس بپوشیم. ۳ در آن زمان، وقتی آن را بپوشیم، برهنه نخواهیم بود. ۴ البته ما در این خیمه تحت فشار هستیم و آه و ناله می‌کنیم. اما دلیلش این نیست که می‌خواهیم این خیمه را مثل یک لباس از تن درآوریم، بلکه می‌خواهیم لباس آسمانی‌مان را بپوشیم تا چیزی که فانی است جای خود را به زندگی ابدی بدهد. ۵ خداست که ما را برای رسیدن به چنین هدفی آماده کرده و روح‌القدس را به عنوان ضامن* همهٔ برکت‌های آینده به ما داده است.
۶ پس می‌دانیم که تا وقتی در این بدن خاکی هستیم، در کنار سَرورمان نیستیم. ما از این موضوع اطمینان کامل داریم، ۷ چون راهنمای ما در زندگی ایمان است، نه چیزهایی که می‌بینیم. ۸ پس ما این اطمینان کامل را داریم و ترجیح می‌دهیم که بدن خاکی‌مان را ترک کنیم و کنار سَرورمان ساکن شویم. ۹ بنابراین چه کنار او ساکن باشیم، چه نباشیم، هدفمان این است که رضایت او را جلب کنیم؛ ۱۰ چون همهٔ ما باید روزی جلوی تخت داوری مسیح حاضر شویم تا نتیجهٔ کارهایی را که در این بدن خاکی انجام داده‌ایم ببینیم، چه خوب، چه بد.
۱۱ بنابراین، چون می‌دانیم که داشتن احترامی عمیق برای سَرورمان* به چه معناست، سعی می‌کنیم مردم را متقاعد کنیم. خدا ما را خوب می‌شناسد، ولی من امیدوارم شما هم با کمک وجدانتان ما را خوب شناخته باشید. ۱۲ هدف ما این نیست که دوباره از خودمان تعریف کنیم! نه، ما می‌خواهیم که شما دلیلی داشته باشید که به ما افتخار کنید و بتوانید جواب کسانی را بدهید که به ظاهر انسان‌ها افتخار می‌کنند، نه به چیزی که در دل آن‌هاست. ۱۳ اگر کارمان از روی بی‌عقلی بود، به خاطر خدا بود؛ و اگر عاقلانه رفتار می‌کنیم، به نفع شماست! ۱۴ در واقع، محبت مسیح است که در ما انگیزهٔ عمل به وجود می‌آورَد، چون به این نتیجه رسیده‌ایم که یک نفر جانش را در راه همهٔ انسان‌ها فدا کرد؛ انسان‌هایی که محکوم به مرگ بودند. ۱۵ بله، مسیح جانش را برای همه داد تا کسانی که زنده‌اند دیگر برای خودشان زندگی نکنند، بلکه برای کسی زندگی کنند که جانش را برای آن‌ها داد و دوباره زنده شد.
۱۶ بنابراین، ما دیگر با دید انسانی به کسی نگاه نمی‌کنیم. حتی اگر در گذشته با دید انسانی به مسیح نگاه می‌کردیم، حالا دیگر این کار را نمی‌کنیم. ۱۷ پس اگر کسی در اتحاد با مسیح باشد، آفریده‌ای جدید است. چیزهای کهنه از بین رفته‌اند و چیزهای جدید به وجود آمده‌اند! ۱۸ اما همه چیز از خداست؛ خدایی که ما را از طریق مسیح با خودش آشتی داده و این وظیفه* را به ما سپرده که پیام آشتی را به مردم اعلام کنیم، ۱۹ یعنی این که خدا از طریق مسیح، مردم دنیا را با خودش آشتی می‌دهد و خطاهایشان را به حسابشان نمی‌گذارد. او این وظیفه را به ما سپرده که این پیام آشتی را به گوش مردم برسانیم.
۲۰ بنابراین، ما سفیران خداییم، سفیرانی که جانشین مسیح هستند. برای همین، وقتی چیزی از دیگران درخواست می‌کنیم، مثل این است که خدا آن را درخواست می‌کند. پس به عنوان جانشینان مسیح به شما التماس می‌کنیم که «با خدا آشتی کنید.» ۲۱ خدا مسیح را که کاملاً بی‌گناه بود برای گناهانمان قربانی کرد تا ما از طریق مسیح در چشم او عادل و درستکار به حساب بیاییم.