خروج
۲۲ «اگر کسی گاو* یا گوسفندی بدزدد و آن را بکشد یا بفروشد، باید برای آن گاو، پنج گاو خسارت بدهد و برای آن گوسفند، چهار گوسفند.+
۲ («اگر دزدی+ در حال ورود به خانه‌ای دستگیر شده و با ضربه‌ای کشته شود، کسی که او را کشته است خونی بر گردن ندارد. ۳ اما اگر بعد از طلوع خورشید این اتفاق بیفتد، خون آن شخص بر گردنش است.)
«دزد باید حتماً خسارت بدهد و اگر چیزی ندارد، خودش باید در عوض چیزهایی که دزدیده است، فروخته شود. ۴ اگر او را با حیوانی که دزدیده پیدا کنند و آن حیوان زنده باشد، چه گاو باشد چه الاغ و چه گوسفند، باید دو برابر خسارت بدهد.
۵ «اگر کسی حیواناتش را برای چرا به مزرعه یا باغ انگور ببرد و بگذارد آن‌ها در مزرعهٔ شخص دیگری چرا کنند، باید با بهترین محصولات مزرعه یا باغ انگورش خسارت بپردازد.
۶ «اگر آتشی شعله‌ور شود و به بوته‌های خار برسد و بافه‌ها یا غلّات درونشده را بسوزاند یا مزرعه را نابود کند، کسی که باعث آتش‌سوزی شده باید برای چیزهایی که سوخته خسارت بدهد.
۷ «اگر کسی پول یا چیزهای دیگری به شخصی امانت بدهد و آن‌ها از خانهٔ آن شخص دزدیده شود، در صورتی که دزد را پیدا کنند، او باید دو برابر خسارت بدهد.+ ۸ اما اگر دزد را پیدا نکنند، باید صاحب‌خانه را به حضور خدای حقیقی ببرند+ تا معلوم شود که آیا او اموال همنوعش را دزدیده* است یا نه. ۹ هر وقت کسی شخص دیگری را به داشتن اموال دزدی متهم می‌کند، از گاو و الاغ و گوسفند گرفته تا لباس یا چیزهای دیگری که گم شده باشد، هر دوی آن‌ها باید به حضور خدای حقیقی بروند+ تا صاحب واقعی آن اموال معلوم شود. خدا مشخص می‌کند که چه کسی خطاکار است و او باید به همنوعش دو برابر خسارت بدهد.+
۱۰ «اگر کسی الاغ، گاو، گوسفند یا یکی از دام‌هایش را به شخص دیگری امانت بدهد و آن حیوان بمیرد یا معلول شود یا بدون این که شاهدی وجود داشته باشد به غارت برده شود، ۱۱ او باید در حضور یَهُوَه برای شخص دیگر قسم بخورد که مال او را ندزدیده* است و صاحب مال باید حرف او را قبول کند. شخصی که قسم می‌خورد نباید خسارت بدهد.+ ۱۲ اما اگر آن حیوان را از او دزدیده باشند،* او باید به صاحب آن خسارت بدهد. ۱۳ اگر حیوانی وحشی آن را دریده باشد، باید آن را به عنوان مدرک برای صاحبش ببرد و نباید برای حیوانی که دریده شده است خسارت بدهد.
۱۴ «اگر کسی از همنوعش حیوانی قرض بگیرد و آن حیوان در غیاب صاحبش معلول شود یا بمیرد، کسی که آن را قرض گرفته است باید خسارت بدهد. ۱۵ ولی اگر در حضور صاحبش این اتفاق بیفتد، شخص نباید خسارت بدهد. اگر او آن حیوان را کرایه کرده باشد، پول کرایه به عنوان خسارت محسوب می‌شود.
۱۶ «اگر مردی دختر باکره‌ای را که نامزد ندارد اغوا کند و با او همبستر شود، باید شیربهای آن دختر را بدهد و با او ازدواج کند.+ ۱۷ اگر پدر دختر راضی نباشد که دخترش را به او بدهد، آن مرد باید باز هم مبلغی معادل شیربهای یک دختر باکره به پدر آن دختر بپردازد.
۱۸ «زنی که جادوگری می‌کند باید کشته شود.+
۱۹ «کسی که با حیوانی رابطهٔ جنسی برقرار کند، باید کشته شود.+
۲۰ «کسی که به خدایی غیر از یَهُوَه قربانی تقدیم کند، باید نابود شود.+
۲۱ «با غریبه‌ای که در میانتان ساکن است بدرفتاری نکنید یا به او ظلم نکنید،+ چون خودتان هم در سرزمین مصر غریب بودید.+
۲۲ «به هیچ بیوه‌زن یا یتیمی* ظلم نکنید.+ ۲۳ اگر به او ظلم کنید و او به من شکایت کند، من حتماً فریاد شکایتش را می‌شنوم+ ۲۴ و خشمگین می‌شوم و شما را با شمشیر می‌کشم. به این شکل زنان شما هم بیوه و فرزندانتان یتیم می‌شوند.
۲۵ «اگر به شخصی فقیر* از قوم من که با شما ساکن است پول قرض بدهید، نباید مثل نزول‌خواران* عمل کنید و از او بهره بخواهید.+
۲۶ «اگر لباس کسی را به جای قرضش گرو بگیرید،+ باید آن را قبل از غروب آفتاب به او پس بدهید؛ ۲۷ چون آن تنها لباس اوست که می‌تواند خودش* را با آن گرم نگه دارد. بدون آن لباس وقتی می‌خوابد چطور خودش را بپوشاند؟+ اگر او به من شکایت کند، حتماً فریادش را خواهم شنید، چون خدای دلسوزی* هستم.+
۲۸ «خدا را لعنت نکنید.*+ رئیسان* قومتان را هم لعنت نکنید.+
۲۹ «وقتی محصولتان فراوان است و حوض عصاره‌گیری انگور و زیتونتان لبریز است، در تقدیم هدایایی از آن‌ها به من تردید نکنید.+ همین طور نخست‌زادگان پسر را برای من کنار بگذارید.+ ۳۰ با نخست‌زادگان نر از گاوان و گوسفندانتان هم باید این کار را بکنید:+ آن‌ها برای هفت روز با مادرشان خواهند ماند و در روز هشتم باید آن‌ها را برای من کنار بگذارید.+
۳۱ «شما باید قومی مقدّس برای من باشید+ و گوشت حیوانی را که حیوانی وحشی آن را در دشت دریده است نخورید،+ بلکه باید آن را جلوی سگان بیندازید.