۱۵ جواب ملایم، خشم را آرام می‌کند،+
اما حرف‌های تند، خشم را برمی‌انگیزد.+
۲ آدم عاقل چیزهایی را که می‌داند، درست و بجا بیان می‌کند،+
اما از دهان آدم احمق حماقت بیرون می‌آید.
۳ چشمان یَهُوَه همه جا را می‌بیند،
او هم بدکاران و هم درستکاران را می‌بیند.+
۴ زبان ملایم مثل درختی حیات‌بخش است،+
اما حرف‌های فریبنده، باعث ناامیدی می‌شود.
۵ آدم نادان تأدیب پدرش را خوار و بی‌ارزش می‌شمارد،+
اما آدم عاقل توبیخ را قبول می‌کند.+
۶ خانهٔ شخص درستکار پر از گنج است،
اما کارهای شریران، آن‌ها را به دردسر می‌اندازد.+
۷ دانش از طریق حرف‌های آدم دانا پخش می‌شود،+
اما از دل آدم احمق هیچ چیز خوبی بیرون نمی‌آید.+
۸ یَهُوَه از قربانی‌های شریران متنفر است،+
اما از دعاهای درستکاران خوشحال می‌شود.+
۹ یَهُوَه از راه شریران متنفر است،+
اما کسانی را که دنبال درستکاری هستند دوست دارد.+
۱۰ کسی که راه درست را ترک کرده، با دید منفی به تأدیب نگاه می‌کند،+
و کسی که از توبیخ متنفر است، مرگ در انتظارش است.+
۱۱ یَهُوَه گور و مکان نابودی را به‌وضوح می‌بیند،+
پس چقدر بیشتر، از دل انسان باخبر است!+
۱۲ آدمی که کارش مسخره کردن است با افراد دانا مشورت نمی‌کند،+
و از کسی که او را اصلاح می‌کند خوشش نمی‌آید.+
۱۳ دل شاد، چهره را شاداب می‌کند،
اما دل غمگین، انسان را افسرده می‌کند.+
۱۴ کسی که درک و فهم دارد به دنبال دانش بیشتر است،+
اما آدم احمق خودش را با حماقت سیر می‌کند.+
۱۵ برای شخص رنج‌دیده، همهٔ روزها بد است،+
اما کسی که از ته دل شاد است، انگار که در ضیافت دائمی حاضر است.+
۱۶ دارایی کم همراه با احترام عمیق به یَهُوَه،+
بهتر از ثروت زیاد همراه با نگرانی و اضطراب است.+
۱۷ خوردن یک لقمه نان و سبزی در جایی که محبت هست،+
بهتر از خوردن غذایی پرگوشت در جایی است که نفرت وجود دارد.+
۱۸ آدمی که زود از کوره در می‌رود، دعوا و مرافعه راه می‌اندازد،+
اما کسی که زود عصبانی نمی‌شود، دعوا را می‌خواباند.+
۱۹ مسیر آدم تنبل مثل راهی پر از خار است،+
اما مسیر درستکاران مثل شاهراهی صاف و هموار است.+
۲۰ فرزند عاقل باعث خوشحالی پدرش می‌شود،+
اما فرزند احمق مادرش را تحقیر می‌کند.+
۲۱ آدم کم‌عقل و نادان از کارهای احمقانه شاد می‌شود،+
اما کسی که قدرت تشخیص دارد در راه درست قدم برمی‌دارد.+
۲۲ اگر برنامه‌ریزی بدون مشورت باشد ناموفق می‌ماند،
اما مشورت با افراد زیاد باعث موفقیت می‌شود.+
۲۳ انسان وقتی جواب درستی می‌دهد، از آن خوشحال می‌شود،+
و حرفی که به‌موقع زده شود، واقعاً خوب و دلنشین است!+
۲۴ کسی که بینش دارد در مسیر پیشرفت قدم برمی‌دارد؛+
مسیری که او را از فرو رفتن به گور دور نگه می‌دارد.+
۲۵ یَهُوَه خانهٔ متکبّران را از بین خواهد برد،+
اما از ملک زنان بیوه محافظت خواهد کرد.+
۲۶ یَهُوَه از نقشه‌های شریران بیزار است،+
اما حرف‌های پرمهر و خوشایند را دوست دارد.+
۲۷ کسی که به دنبال سود نامشروع باشد، خانواده‌اش را به دردسر می‌اندازد،+
اما کسی که از رشوه متنفر است، زنده می‌ماند.+
۲۸ آدم درستکار قبل از جواب دادن خوب فکر می‌کند،+
اما آدم شریر فوراً حرف‌های بد از دهانش بیرون می‌آید.
۲۹ یَهُوَه از شریران دور است،
اما دعای درستکاران را می‌شنود.+
۳۰ دیدن چهرهٔ شاد، دل انسان را شاد می‌کند،
و شنیدن خبر خوب، به انسان جان تازه می‌دهد.+
۳۱ توبیخ، جان انسان را نجات می‌دهد،
و کسی که به آن گوش دهد جزو دانایان به حساب می‌آید.+
۳۲ کسی که تأدیب را رد می‌کند، در واقع از جانش سیر شده،+
اما کسی که به توبیخ گوش می‌دهد، درک و فهم پیدا می‌کند.+
۳۳ احترام عمیق برای یَهُوَه، حکمت را به انسان یاد می‌دهد،+
و فروتنی برای او عزّت و احترام به بار می‌آورد.+