تَثنیه
۵ موسی تمام قوم اسرائیل را جمع کرد و به آنها گفت: «ای قوم اسرائیل به قوانین و احکامی* که من امروز به شما اعلام میکنم گوش دهید، آنها را یاد بگیرید و بهدقت به آنها عمل کنید. ۲ یَهُوَه خدایمان در کوه حوریب با ما عهد بست.+ ۳ یَهُوَه این عهد را با اجدادمان نبست، بلکه با همهٔ ما بست که امروز اینجا هستیم.* ۴ یَهُوَه در آن کوه رو در رو از میان آتش با شما صحبت کرد.+ ۵ من آن موقع بین یَهُوَه و شما ایستاده بودم+ تا سخنان یَهُوَه را به شما بگویم، چون شما از آن آتش ترسیده بودید و از کوه بالا نرفتید.+ او گفت:
۶ «‹من یَهُوَه، خدای تو هستم که تو را از مصر، یعنی سرزمین* بردگی بیرون آوردم.+ ۷ تو هیچ وقت نباید خدایان دیگری به جز من* داشته باشی.+
۸ «‹هیچ نوع بت* یا مجسمهای* به شکل چیزهایی که در آسمان یا روی زمین یا در آبهای سراسر* زمینند، برای خودت نساز.+ ۹ جلوی آنها سجده نکن یا آنها را پرستش نکن،*+ چون من که یَهُوَه خدایت هستم، پرستش خدایی غیر از خودم را تحمّل نمیکنم*+ و کسانی* را که از من نفرت دارند به خاطر گناهانشان مجازات میکنم؛ پیامد مجازات آنها شامل حال فرزندانشان* تا نسل سوم و چهارم هم خواهد شد.+ ۱۰ اما به کسانی که مرا دوست دارند و به فرمانهایم عمل میکنند تا هزار نسل محبت پایدار* نشان میدهم.
۱۱ «‹اسم مرا که یَهُوَه خدای تو هستم با بیاحترامی به زبان نیاور،*+ چون من که یَهُوَه هستم کسی را که اسمم را با بیاحترامی به زبان بیاورد، مجازات خواهم کرد.+
۱۲ «‹قانون روز شَبّات را رعایت کن و آن روز را همیشه مقدّس بدان، دقیقاً همان طور که یَهُوَه خدایت به تو فرمان داد.+ ۱۳ شش روز کار کن و همهٔ کارهایت را در آن مدت انجام بده،+ ۱۴ اما روز هفتم شَبّاتی برای خدایت یَهُوَه است.+ در آن روز نباید کار کنی؛+ نه تو، نه پسران و دخترانت، نه غلامان و کنیزانت، نه گاوها و الاغهایت، نه دامهایت و نه غریبانی که در شهر* تو ساکنند؛+ به این ترتیب غلامان و کنیزانتان میتوانند مثل شما در آن روز استراحت کنند.*+ ۱۵ به خاطر بیاور که در سرزمین مصر برده بودی و من که یَهُوَه خدایت هستم تو را با دست نیرومند و بازوی پرقدرتم از آنجا بیرون آوردم.+ به همین دلیل، من که یَهُوَه خدایت هستم به تو فرمان دادم که قانون روز شَبّات را رعایت کنی.
۱۶ «‹به پدر و مادرت احترام بگذار،+ دقیقاً همان طور که یَهُوَه خدایت به تو فرمان داده است. اگر این کار را بکنی، میتوانی در سرزمینی که یَهُوَه خدایت به تو میدهد عمری طولانی و پربرکت داشته باشی.*+
۲۰ «‹بر ضدّ همنوعت شهادت دروغ نده.+
۲۱ «‹به زن همنوعت طمع نکن.+ همین طور به خانه و زمینش، غلام و کنیزش، گاو و الاغش یا به هیچ چیز دیگری از داراییهایش طمع نکن.›+
۲۲ «اینها فرمانهایی* بودند که یَهُوَه در آن کوه به همهٔ شما* داد. او این فرمانها را از میان آتش و ابر و تاریکی غلیظ+ با صدایی بلند اعلام کرد و غیر از اینها فرمان دیگری نداد. بعد آنها را روی دو لوح سنگی نوشت و لوحها را به من داد.+
۲۳ «اما به محض این که آن صدای بلند از میان تاریکی به گوشتان رسید و آتش بزرگِ روی کوه را دیدید،+ همهٔ سران طایفهها و ریشسفیدانتان پیش من آمدند ۲۴ و از طرف شما گفتند: ‹امروز یَهُوَه خدایمان جلال و عظمتش را به ما نشان داد و ما حتی صدایش را هم از میان آتش شنیدیم.+ حالا متوجه شدیم که خدا میتواند با انسان صحبت کند و آن شخص زنده بماند.+ ۲۵ اما چرا باید جانمان را به خطر بیندازیم؟ ممکن است این آتش بزرگ، ما را کاملاً بسوزاند. اگر باز هم صدای یَهُوَه خدایمان را بشنویم، حتماً میمیریم. ۲۶ از بین همهٔ انسانها* کیست که مثل ما صدای خدای زنده را از میان آتش شنیده باشد و زنده مانده باشد؟ ۲۷ تو خودت به آنجا نزدیک شو تا تمام حرفهای یَهُوَه خدایمان را بشنوی. بعد همهٔ چیزهایی را که یَهُوَه خدایمان به تو میگوید برای ما بگو؛ ما هم گوش میدهیم و طبق آنها عمل میکنیم.›+
۲۸ «یَهُوَه حرفهایی را که به من زدید شنید. بعد یَهُوَه به من گفت، ‹من چیزهایی را که این قوم به تو گفتند شنیدم و همهٔ حرفهایشان درست است.+ ۲۹ ای کاش همیشه خداترسی را در دلشان پرورش میدادند+ و به تمام فرمانهایم عمل میکردند؛+ در آن صورت همه چیز برای خودشان و فرزندانشان تا ابد بهخوبی پیش میرفت!+ ۳۰ برو و به آنها بگو: «به چادرهایتان برگردید.» ۳۱ ولی تو اینجا پیش من بمان تا همهٔ فرمانها، قوانین و احکام را به تو بگویم. تو باید آنها را به قوم تعلیم دهی و قوم باید در سرزمینی که میخواهم به مالکیتشان بدهم به آنها عمل کنند.› ۳۲ پس مراقب باشید که دقیقاً طبق فرمانهایی که یَهُوَه خدایتان به شما داده عمل کنید+ و به راست یا چپ منحرف نشوید.+ ۳۳ شما باید در تمام جنبههای زندگیتان در راهی قدم بردارید که یَهُوَه خدایتان به شما فرمان داده است.+ اگر این کار را بکنید، میتوانید در سرزمینی که تصرّف میکنید، عمری طولانی و پربرکت داشته باشید.+