اعداد
۱۵ یَهُوَه در ادامه به موسی گفت: ۲ «به اسرائیلیان بگو، ‹وقتی به سرزمینی رسیدید که می‌خواهم آن را برای زندگی به شما بدهم،+ ۳ از گوسفندان، بزها یا گاوهایتان هدیه‌ای روی آتش به یَهُوَه تقدیم کنید. بوی آن هدیه چه قربانی سوختنی باشد،+ چه قربانی‌ای برای ادای نذر ویژه، چه هدیه‌ای داوطلبانه+ و چه هدیه‌ای که در عیدها تقدیم می‌شود،+ برای یَهُوَه خوشایند* است.+ ۴ کسی که هدیه‌اش را تقدیم می‌کند باید همین طور یک کیلو* آرد مرغوب که با یک لیتر* روغن مخلوط شده باشد به عنوان هدیهٔ غلّه‌ای به یَهُوَه تقدیم کند.+ ۵ همراه با آن قربانی سوختنی+ یا هر برّهٔ نری که قربانی می‌کنید، یک لیتر* شراب هم به عنوان هدیهٔ ریختنی تقدیم کنید. ۶ برای هر قوچ هم یک کیلو* آرد مرغوب که با کمی بیشتر از یک لیتر* روغن مخلوط شده باشد به عنوان هدیهٔ غلّه‌ای تقدیم کنید. ۷ برای هدیهٔ ریختنی هم کمی بیشتر از یک لیتر* شراب تقدیم کنید تا بوی آن برای یَهُوَه خوشایند* باشد.
۸ «‹اما اگر یک گاو نر به عنوان قربانی سوختنی+ یا قربانی‌ای برای ادای نذر ویژه+ یا قربانی شراکت+ به یَهُوَه تقدیم می‌کنید، ۹ همراه با آن گاو نر سه کیلو و نیم* آرد مرغوب که با حدود ۲ لیتر* روغن مخلوط شده باشد به عنوان هدیهٔ غلّه‌ای تقدیم کنید.+ ۱۰ برای هدیهٔ ریختنی+ هم حدود دو لیتر* شراب تقدیم کنید؛ آن هدیه را روی آتش تقدیم کنید تا بوی آن برای یَهُوَه خوشایند* باشد. ۱۱ برای هر گاو نر، قوچ، برّهٔ نر یا بز باید همین کار را بکنید. ۱۲ حتی اگر بیشتر از یک حیوان تقدیم می‌کنید، باید نسبت به تعدادشان برای هر کدام همین کار را بکنید. ۱۳ بنابراین وقتی هر اسرائیلی* هدیه‌ای روی آتش تقدیم می‌کند، باید این دستورات را رعایت کند تا بوی آن هدیه برای یَهُوَه خوشایند* باشد.
۱۴ «‹اگر غریبه‌ای که در بین شما زندگی می‌کند یا کسی که سالیان سال در بین شما بوده است، بخواهد هدیه‌ای روی آتش تقدیم کند تا بوی آن برای یَهُوَه خوشایند* باشد، باید دقیقاً مثل شما عمل کند.+ ۱۵ برای شما که اسرائیلی هستید و غریبانی که با شما زندگی می‌کنند یک قانون وجود دارد. این قانون برای همهٔ نسل‌های آیندهٔ شما قانونی همیشگی است. غریبانی که با شما زندگی می‌کنند از دید یَهُوَه هیچ فرقی با شما ندارند.+ ۱۶ هم برای شما و هم برای غریبانی که با شما زندگی می‌کنند، یک قانون و یک حکم قضایی وجود دارد.›»
۱۷ یَهُوَه همین طور به موسی گفت: ۱۸ «به اسرائیلیان بگو، ‹وقتی به سرزمینی می‌رسید که شما را به آنجا می‌برم ۱۹ و از محصولات* آن سرزمین می‌خورید،+ هدیه‌ای از آن‌ها به یَهُوَه تقدیم کنید. ۲۰ از اولین خمیری که با نوبر محصول+ درست می‌کنید، نان‌های حلقه‌ای به عنوان هدیه تقدیم کنید. آن‌ها باید به عنوان هدیه‌ای از خرمنگاه تقدیم شوند. ۲۱ همهٔ نسل‌های آینده‌تان باید مقداری از خمیری را که با نوبر محصول درست می‌کنند، به عنوان هدیه به یَهُوَه تقدیم کنند.
۲۲ «‹اگر شما خطایی کنید و در اطاعت از این فرمان‌ها که یَهُوَه از طریق موسی داده است کوتاهی کنید، ۲۳ (یعنی همهٔ فرمان‌هایی که یَهُوَه از طریق موسی به شما داده و از روزی که یَهُوَه آن‌ها را اعلام کرد وجود داشته است و طی نسل‌های آینده‌تان هم وجود خواهد داشت) ۲۴ و اگر ندانسته و بدون آگاهی قوم* اسرائیل مرتکب آن خطا شوید، اما بعداً به خطای خود پی ببرید، تمام جماعت باید یک گاو نر* به عنوان قربانی سوختنی تقدیم کنند تا بوی آن برای یَهُوَه خوشایند* باشد. همراه آن باید هدیهٔ غلّه‌ای و هدیۀ ریختنی‌اش را هم مطابق روند معمول تقدیم کنند+ و برای قربانی گناه هم یک بزغاله تقدیم کنند.+ ۲۵ بعد کاهن باید برای تمام جماعت اسرائیل کفّاره کند. به این ترتیب خطایشان بخشیده می‌شود،+ چون ندانسته خطا کرده بودند و هدیه‌ای روی آتش به یَهُوَه تقدیم کردند و برای خطایشان قربانی گناه به حضور یَهُوَه آوردند. ۲۶ بنابراین خطای تمام قوم* اسرائیل و غریبانی که با شما زندگی می‌کنند بخشیده می‌شود، چون تمام قوم ندانسته آن خطا را مرتکب شدند.
۲۷ «‹اگر کسی ندانسته گناه کند، باید یک بزغالهٔ مادهٔ یک‌ساله* به عنوان قربانی گناه تقدیم کند.+ ۲۸ کاهن برای آن شخص که در حضور یَهُوَه مرتکب گناه غیرعمد شده است کفّاره می‌کند و گناه او بخشیده خواهد شد.+ ۲۹ برای هر کسی که مرتکب گناه غیرعمد شود یک قانون وجود دارد؛+ چه اسرائیلی باشد چه غریبه‌ای که در بین شما زندگی می‌کند.
۳۰ «‹اما کسی که عمداً گناه می‌کند،+ به یَهُوَه توهین می‌کند* و باید کشته شود؛* چه اسرائیلی باشد چه غریبه‌ای که در بین شما زندگی می‌کند. ۳۱ آن شخص کلام یَهُوَه را بی‌ارزش دانسته و فرمانش را زیر پا گذاشته است، به همین دلیل باید حتماً کشته شود.*+ خطای او به گردن خودش است.›»+
۳۲ یک روز وقتی اسرائیلیان در بیابان بودند، مردی را دیدند که در روز شَبّات تکه‌های چوب جمع می‌کرد.+ ۳۳ کسانی که او را در حال جمع کردن چوب دیده بودند، او را پیش موسی و هارون و تمام قوم بردند. ۳۴ آن‌ها او را حبس کردند،+ چون در شریعت مشخص نشده بود که باید با او چه کار کنند.
۳۵ بعد یَهُوَه به موسی گفت: «آن مرد باید حتماً کشته شود+ و تمام قوم باید او را بیرون اردوگاه سنگسار کنند.»+ ۳۶ بنابراین تمام قوم او را به بیرون اردوگاه بردند و سنگسارش کردند تا این که مرد، دقیقاً همان طور که یَهُوَه به موسی فرمان داده بود.
۳۷ یَهُوَه در ادامه به موسی گفت: ۳۸ «به اسرائیلیان بگو، ‹شما و همهٔ نسل‌های آینده‌تان باید حاشیهٔ پایین لباس‌هایتان را طوری درست کنید که ریشه‌دار باشد و بالای حاشیه نخی آبی‌رنگ داشته باشد.+ ۳۹ لباس‌های شما باید این حاشیهٔ ریشه‌دار را داشته باشد تا شما با دیدن آن همهٔ فرمان‌های یَهُوَه را به یاد آورید و به آن‌ها عمل کنید.+ شما نباید طبق خواسته‌های چشم و دلتان عمل کنید، چون باعث می‌شوند به من خیانت کنید.*+ ۴۰ این فرمان به شما کمک می‌کند که همهٔ دستورات مرا به یاد آورید و به آن‌ها عمل کنید و برای خدایتان مقدّس باشید.+ ۴۱ من یَهُوَه خدایتان هستم. من شما را از سرزمین مصر بیرون آوردم تا خدای شما باشم.+ من یَهُوَه خدایتان هستم.›»+