داوران
۲ فرشتهٔ یَهُوَه + از جِلجال + به بوکیم رفت و به اسرائیلیان گفت: «من شما را از مصر به سرزمینی آوردم که قسم خوردم به اجدادتان بدهم.+ به علاوه گفتم، ‹من هیچ وقت عهدی را که با شما بستم زیر پا نمی‌گذارم.+ ۲ شما هم نباید با ساکنان این سرزمین عهد ببندید + و باید مذبح‌هایشان را خراب کنید.›+ ولی شما به حرف من گوش نکردید.+ چرا این کار را کردید؟ ۳ پس همان طور که گفته بودم، ‹من آن‌ها را از سرزمینتان بیرون نمی‌کنم.+ آن‌ها شما را به دام خواهند انداخت + و خدایانشان شما را منحرف خواهند کرد.›»+
۴ بعد از این که فرشتهٔ یَهُوَه این حرف‌ها را به اسرائیلیان زد، آن‌ها با صدای بلند گریه و زاری کردند. ۵ برای همین، اسم آنجا را بوکیم* گذاشتند و در آنجا قربانی‌هایی به یَهُوَه تقدیم کردند.
۶ وقتی یوشَع قوم را روانه کرد، هر کدام از آن‌ها به سرزمینی که سهمشان بود* رفتند تا آنجا را تصرّف کنند.+ ۷ اسرائیلیان در طول زندگی یوشَع و ریش‌سفیدان قوم که بعد از او زنده مانده بودند و همهٔ کارهای بزرگ یَهُوَه را در حق اسرائیلیان دیده بودند،+ به یَهُوَه وفادار ماندند. ۸ یوشَع که خادم یَهُوَه و پسر نون بود در ۱۱۰ سالگی مرد.+ ۹ او را در مِلک خودش* در تِمنَه‌حارِس + که در کوهستان اِفرایِم و شمال کوه جاعَش است، دفن کردند.+ ۱۰ تمام آن نسل مردند و به اجدادشان پیوستند.* نسلی که بعد از آن‌ها آمدند یَهُوَه را نمی‌شناختند و نمی‌دانستند که او چه کارهایی برای قوم اسرائیل کرده است.
۱۱ بنابراین اسرائیلیان کارهایی کردند که از دید یَهُوَه بد بود و بت‌های بَعَل را پرستیدند.*+ ۱۲ به این ترتیب، یَهُوَه خدای اجدادشان را که آن‌ها را از سرزمین مصر بیرون آورده بود، ترک کردند.+ آن‌ها خدایان دیگر را که خدایان قوم‌های اطرافشان بودند پرستیدند + و جلوی آن‌ها سجده کردند و با این کار یَهُوَه را رنجاندند.+ ۱۳ آن‌ها یَهُوَه را ترک کردند و بت‌های بَعَل و عَشتورِت را پرستیدند.+ ۱۴ یَهُوَه از اسرائیلیان خیلی خشمگین شد، برای همین آن‌ها را تسلیم دشمنان اطرافشان کرد تا غارتشان کنند؛+ طوری که اسرائیلیان دیگر نتوانستند جلوی دشمنانشان بایستند.+ ۱۵ آن‌ها هر بار که به جنگ می‌رفتند، یَهُوَه به ضدّشان بود و بلاهایی بر سرشان می‌آورد؛+ دقیقاً همان طور که یَهُوَه گفته بود و همان طور که یَهُوَه قسم خورده بود.+ در نتیجه آن‌ها به وضعیت اسفباری دچار شدند.+ ۱۶ برای همین، یَهُوَه داورانی* تعیین می‌کرد تا آن‌ها را از دست غارتگران نجات دهند.+
۱۷ ولی اسرائیلیان حاضر نبودند حتی به داوران گوش دهند و خدایان دیگر را می‌پرستیدند* و جلوی آن‌ها سجده می‌کردند. آن‌ها خیلی زود از راه اجدادشان منحرف شدند. اجدادشان از فرمان‌های یَهُوَه اطاعت می‌کردند،+ ولی آن‌ها این کار را نکردند. ۱۸ هر وقت یَهُوَه داوری برایشان تعیین می‌کرد،+ یَهُوَه با آن داور بود و در طول عمر او، اسرائیلیان را از دست دشمنانشان نجات می‌داد، چون وقتی به خاطر ظلم و بی‌رحمی دشمنانشان آه و ناله می‌کردند،+ یَهُوَه دلش برای آن‌ها می‌سوخت.*+
۱۹ اما وقتی آن داور می‌مرد، آن‌ها دوباره خدایان دیگر را می‌پرستیدند* و جلویشان سجده می‌کردند.+ با این کارها حتی بیشتر از پدرانشان به فساد کشیده می‌شدند. آن‌ها از اعمال زشتشان دست نکشیدند و به کارهای خودسرانه‌شان ادامه دادند. ۲۰ سرانجام یَهُوَه آنقدر از اسرائیلیان خشمگین شد + که گفت: «چون این قوم عهدی را که من با اجدادشان بستم زیر پا گذاشتند + و از من اطاعت نکردند،+ ۲۱ من هم هیچ کدام از قوم‌هایی را که موقع مرگ یوشَع هنوز در آن سرزمین بودند از آنجا بیرون نمی‌کنم.+ ۲۲ به این شکل اسرائیلیان آزمایش می‌شوند که آیا می‌خواهند مثل اجدادشان در راه یَهُوَه بمانند یا نه.»+ ۲۳ بنابراین، یَهُوَه اجازه داد که آن قوم‌ها در آن سرزمین بمانند. او آن‌ها را فوراً از آن سرزمین بیرون نکرد و به دست یوشَع تسلیمشان نکرد.