عاموس
۹ من یَهُوَه را دیدم که بالای مذبح ایستاده است. او گفت: «سرِ ستون‌ها را بزن تا پی آن‌ها بلرزد و بر سر مردم خرد شود. من کسانی را که باقی بمانند با شمشیر خواهم کشت. حتی کسانی که می‌خواهند فرار کنند موفق نخواهند شد و هیچ کدامشان زنده نخواهند ماند.
۲ اگر خودشان را در عمق گور* پنهان کنند،
آن‌ها را با دست خودم از آنجا بیرون خواهم کشید؛
و اگر به آسمان‌ها پناه ببرند،
آن‌ها را از آنجا پایین خواهم آورد.
۳ اگر خودشان را در مخفیگاه‌های بالای کوه کَرمِل پنهان کنند،
در آنجا دنبالشان خواهم گشت و آن‌ها را بیرون خواهم آورد.
اگر خودشان را در اعماق دریا از چشم من پنهان کنند،
به مار فرمان خواهم داد که آن‌ها را در آنجا نیش بزند.
۴ اگر دشمنانشان آن‌ها را به اسارت ببرند،
به شمشیر فرمان خواهم داد که آن‌ها را در آنجا بکشد؛
به آن‌ها چشم خواهم دوخت تا بلا بر سرشان بیاورم، نه برکت؛
۵ چون یَهُوَه خدای لشکرها، حاکم متعال، کسی است که این سرزمین* را لمس می‌کند،
طوری که ذوب شود و همهٔ ساکنانش ماتم بگیرند.
کل سرزمین مثل رود نیل بالا خواهد آمد،
و مثل رود نیل که در مصر است فرو خواهد نشست.
۶ ‹او که پله‌هایش را در آسمان‌ها می‌سازد،
و گنبدش* را بالای زمین استوار می‌کند؛
او که آب‌های دریا را صدا می‌زند،
تا آن‌ها را بر سطح زمین بباراند؛
اسم او یَهُوَه است.›
۷ یَهُوَه می‌گوید: ‹ای قوم اسرائیل، آیا شما برای من مثل قوم کوش نیستید؟
آیا من اسرائیل را از سرزمین مصر،
فِلیسطی‌ها را از کِرِت، و سوری‌ها را از قیر بیرون نیاوردم؟
۸ چشمان یَهُوَه، حاکم متعال بر آن سلطنت گناهکار است؛
او آن را از روی زمین نابود خواهد کرد.›
یَهُوَه می‌گوید: ‹اما من خاندان یعقوب را به طور کامل از بین نخواهم برد.
۹ من فرمان می‌دهم،
و خاندان اسرائیل را تکان خواهم داد تا در میان قوم‌ها پراکنده شوند،
درست مثل کسی که الک را تکان می‌دهد،
و هیچ سنگریزه‌ای از آن رد نمی‌شود و به زمین نمی‌افتد.
۱۰ همهٔ گناهکاران قومم با شمشیر کشته خواهند شد،
کسانی که می‌گویند، «این مصیبت نه به ما نزدیک می‌شود و نه بر سرمان می‌آید.»›
۱۱ ‹در آن روز، خیمهٔ* داوود را که افتاده است، دوباره برپا خواهم کرد،
شکاف‌ها را ترمیم،
و خرابی‌هایش را تعمیر خواهم کرد.
من آن را دوباره خواهم ساخت و مثل روزهای قدیم خواهد شد.
۱۲ به این ترتیب، آن‌ها هر چیزی را که از اَدوم و همهٔ ملت‌های دیگر که نام من روی آن‌هاست باقی بماند، تصاحب خواهند کرد.›
یَهُوَه که این کار را انجام می‌دهد، این را می‌گوید.
۱۳ یَهُوَه می‌گوید:
‹روزهایی می‌آید که شخم‌زننده به دروکننده خواهد رسید،
و کسی که انگور را لگد می‌کند، به کسی که بذر می‌کارد.
شراب شیرین از کوه‌ها خواهد چکید،
و از همهٔ تپه‌ها سرازیر خواهد شد.*
۱۴ من قومم اسرائیل را از اسارت برمی‌گردانم؛
آن‌ها شهرهای ویران را بازسازی خواهند کرد و در آن‌ها ساکن خواهند شد.
درختان انگور خواهند کاشت و از شراب آن‌ها خواهند نوشید،
باغ‌ها درست خواهند کرد و از میوه‌هایشان خواهند خورد.›
۱۵ یَهُوَه خدایتان می‌گوید:
‹من آن‌ها را در سرزمین خودشان خواهم کاشت،
و دیگر از سرزمینی که به آن‌ها می‌دهم ریشه‌کن نخواهند شد.›»