ترانه‌ای از داوود
۲۳ یَهُوَه شبان من است؛+
پس به هیچ چیز محتاج نمی‌شوم.+
۲ مرا در چراگاه‌های سرسبز می‌خواباند،
و برای استراحت به جاهای پر آب هدایت می‌کند.+
۳ به من نیروی تازه می‌دهد،+
و مرا به خاطر نامش به راه‌های درست هدایت می‌کند.+
۴ حتی اگر در درّهٔ سایه‌های سیاه قدم بردارم،+
نمی‌ترسم که آسیبی به من برسد،+
چون تو با من هستی؛+
عصا و چوبدستی تو به من قوّت قلب می‌دهد.
۵ در حضور دشمنانم سفره‌ای رنگین برایم پهن می‌کنی.+
روغن طراوت‌بخش بر سرم می‌ریزی،+
و جامم را لبریز می‌کنی.+
۶ مطمئنم که نیکویی و محبت بی‌پایانت در تمام روزهای زندگی‌ام با من است؛+
تا زنده‌ام در خانهٔ تو ای یَهُوَه ساکن خواهم بود.+