مزمور
برای رهبر خوانندگان و نوازندگان؛ مَسکیلِ* داوود. بعد از این که دوآغِ اَدومی پیش شائول رفت و به او خبر داد که داوود به خانهٔ اَخیمِلِک رفته است، داوود این مزمور را سرایید.+
۵۲ ای مرد پرقدرت، چرا به کارهای ظالمانهات افتخار میکنی؟+
محبت پایدار* خدا تمام روز باقی میمانَد.+
۲ زبان تو مثل تیغ، تیز و برّنده است؛+
تو برای آسیب رساندن به دیگران نقشه میکشی و با حیله و نیرنگ حرف میزنی.+
۳ بدی را بیشتر از خوبی دوست داری،
و دروغ را بیشتر از راستگویی. (سِلاه)
۴ ای کسی که زبانی حیلهگر داری،
تو دوست داری دیگران را با حرفهایت برنجانی!
۵ برای همین، خدا تو را یک بار برای همیشه نابود میکند؛+
او تو را میگیرد و از خیمهات بیرون میکشد؛+
او تو را از زمین زندگان ریشهکن میکند.+ (سِلاه)
۷ «ببینید، این همان مردی است که به خدا توکّل نکرد،*+
بلکه به ثروت زیادش توکّل کرد.+
او روی نقشههای شریرانهاش حساب میکرد.»