اول قُرِنتیان
۸ حالا می‌خواهم دربارهٔ خوراک‌هایی* که به بت‌ها تقدیم شده‌اند صحبت کنم: همهٔ ما دربارهٔ این موضوع تا حدّی شناخت داریم، ولی شناخت می‌تواند باعث غرور شود، در حالی که محبت بنا می‌کند. ۲ اگر کسی فکر کند که چیزی می‌داند، در واقع هنوز آن طور که باید و شاید چیزی نمی‌داند. ۳ اما اگر کسی خدا را دوست دارد، خدا او را می‌شناسد.
۴ پس آیا خوردن خوراک‌هایی که به بت‌ها تقدیم شده‌اند درست است؟ ما می‌دانیم که بت‌ها هیچ هستند و فقط یک خدای حقیقی وجود دارد. ۵ البته مردم می‌گویند که خدایان مختلفی در آسمان و روی زمین وجود دارند. اگرچه «خدایان» و «سَروران» زیادی وجود دارند، ۶ ولی در واقع برای ما یک خدا وجود دارد، یعنی پدر که همه چیز را آفرید و ما برای او زندگی می‌کنیم؛ و یک سَرور وجود دارد، یعنی عیسی مسیح که همه چیز از طریق او به وجود آمد و ما از طریق او هستی داریم.
۷ اما همهٔ مردم این شناخت را ندارند. عده‌ای که قبلاً بت‌پرست بودند، وقتی خوراکی را که به بت‌ها تقدیم شده بود می‌خورند، وجدانشان چون ضعیف است عذاب می‌کشد. ۸ اما خوراک نیست که رابطهٔ ما را با خدا بهتر می‌کند؛ ما با خوردن یا نخوردن آن، بهتر یا بدتر نمی‌شویم. ۹ با این حال، مواظب باشید که حق انتخاب شما باعث نشود کسی که وجدانش ضعیف است لغزش بخورد.* ۱۰ اگر تو که شناخت داری سر سفره‌ای در بتکده بنشینی و کسی که وجدانش ضعیف است تو را ببیند، آیا باعث نمی‌شوی که او جرأت پیدا کند و از خوراکی که به بت‌ها تقدیم شده بخورد؟ ۱۱ پس شناخت تو به ضرر کسی تمام می‌شود که وجدانی ضعیف دارد، یعنی به ضرر برادرت که مسیح برای او مرد. ۱۲ وقتی شما به این شکل به برادرتان گناه می‌کنید و به وجدان ضعیفشان آسیب می‌رسانید، در واقع به مسیح گناه می‌کنید. ۱۳ پس اگر چیزی که من می‌خورم باعث لغزش* برادرم می‌شود، دیگر هیچ وقت گوشت نمی‌خورم تا باعث لغزش او نشوم.