مزمور
برای رهبر نوازندگان و خوانندگان. مزمور و ترانهای از داوود.
۱۳۹ ای یَهُوَه، تو دلم را بررسی* کردهای و مرا میشناسی.+
۲ تو از نشستن و بلند شدنم باخبری،+
و فکرهایم را از دور میدانی.+
۵ تو پشت و جلوی من هستی و دورم را گرفتهای؛
دستت را روی من میگذاری.
۶ چنین شناختی خارج از درک من است،
و آنقدر والاست که نمیتوانم به آن برسم.+
۷ به کجا میتوانم فرار کنم که روح تو آنجا نباشد؟
کجا میتوانم خودم را پنهان کنم که تو آنجا حضور نداشته باشی؟+
۹ اگر بر بالهای سپیدهدم پرواز کنم،
و در ساحل دورافتادهترین دریا ساکن شوم،
۱۰ حتی آنجا هم با دستت مرا هدایت میکنی،
و با دست راستت از من حمایت میکنی.+
۱۱ اگر بگویم که مطمئناً در تاریکی شب دیده نمیشوم،
آن تاریکی که اطرافم را گرفته است به روشنایی تبدیل میشود.
۱۲ برای تو، تاریکی تاریک نیست،
و شب مثل روز، روشن است،+
چون تاریکی و روشنایی، هر دو برایت یکی است.+
۱۴ تو را شکر میکنم، چون مرا به طور شگفتانگیز و حیرتآوری ساختهای.+
تمام کارهایت شگفتانگیز است،+
و من این را خوب میدانم!
۱۵ وقتی در رَحِم مادرم شکل میگرفتم،*+
و دور از چشم دیگران رشد میکردم،
استخوانهایم از تو پنهان نبود.
۱۶ وقتی جَنین بودم، چشمانت مرا میدید.
در کتابت تمام اعضای من ثبت شده بود؛
حتی روز شکلگیری آنها،
قبل از این که به وجود آیند.
۱۷ افکار تو چقدر برایم باارزشند!+
دانش و افکار تو بیاندازه زیاد است!+
۱۸ اگر بخواهم آنها را بشمارم، از شنهای ساحل بیشترند!+
وقتی بیدار میشوم، هنوز کنارت هستم.*+
۱۹ خدایا، ای کاش شریران را نابود میکردی!+
آن وقت، اشخاص ظالم و خشن* از من دور میشدند؛
۲۰ آنها با نیّت بد* دربارهات حرف میزنند؛
دشمنانت هستند و اسم تو را با بیاحترامی به زبان میآورند.+
۲۱ ای یَهُوَه، آیا از کسانی که از تو نفرت دارند، متنفر نیستم؟+
آیا از کسانی که از تو نافرمانی میکنند، نفرت ندارم؟+